Έρευνα του Stanford αποδεικνύει ότι η αγάπη είναι ισχυρότατο παυσίπονο

Κάποιοι λένε ότι η αγάπη πονάει· το Πανεπιστήμιο του Stanford όμως έχει άλλη άποψη και μάλιστα επιστημονικά τεκμηριωμένη, αποδεικνύοντας ότι η αγάπη μειώνει τον πόνο καλύτερα κι από το πιο δραστικό παυσίπονο ή τη χρήση ουσιών. Πιο συγκεκριμένα, ο επικεφαλής του τμήματος διαχείρισης πόνου κι αναπληρωτής καθηγητής αναισθησιολογίας, Sean Mackey ,ήταν από τους πρώτους που ασχολήθηκε με αυτή την έρευνα κι αναφέρει ότι «όταν οι άνθρωποι βρίσκονται σε μια φάση πάθους κι αγάπης, διαπιστώνονται αλλαγές στη διάθεσή τους, που επηρεάζουν τη διαχείριση του πόνου, καθώς ενεργοποιείται ένα σύστημα στην περιοχή του εγκεφάλου μας που περιέχει ντοπαμίνη, ένας νευροδιαβιβαστής που επηρεάζει τη διάθεση, την ανταμοιβή και τα κίνητρα». Γεγονός το οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει την επιστήμη σε νέες μεθόδους, με την ελπίδα να βοηθήσει ανθρώπους που πάσχουν από χρόνια νοσήματα, μειώνοντας δραστικά το αίσθημα του πόνου.

Ο Mackey γι’ αυτή τη μελέτη συνεργάστηκε με δύο ακόμα ερευνητές, με τον καθηγητή ψυχολογίας  του State University of New York ,Arthur Aron, -ο οποίος μελετούσε τα εγκεφαλικά συστήματα που εμπλέκονται με τον πόνο- και με τον επίκουρο καθηγητή αναισθησιολογίας Jarred Younger. Οι τρεις τους αποφάσισαν να εξετάσουν τον εγκέφαλο κάποιων φοιτητών οι οποίοι βρίσκονταν στην πρώιμη φάση του έρωτα, καθώς σε αυτή τη φάση τα συναισθήματά μας είναι στα πιο υψηλά επίπεδα. Έτσι, κοινοποίησαν κάποια ενημερωτικά φυλλάδια στο Πανεπιστήμιο του Standford για να προσελκύσουν τους φοιτητές να πάρουν μέρος στην ερευνά τους. Στη μελέτη συμμετείχαν συνολικά 15 άτομα εκ των οποίων οι οκτώ ήταν γυναίκες κι οι επτά άνδρες. Ο καθένας από αυτούς είχε μαζί του φωτογραφίες των συντρόφων του και κατά τη διαδικασία της έρευνας, κοιτούσε τις φωτογραφίες αυτές ενώ οι ερευνητές χρησιμοποιούσαν έναν θερμικό διεγέρτη στην παλάμη του χεριού του που του προκαλούσε ήπιο πόνο. Παράλληλα, η εγκεφαλική δραστηριότητά τους περνούσε από έναν μαγνητικό τομογράφο για να διαπιστωθεί το σημείο ενεργοποίησης.

Ακόμη κι όταν χρησιμοποιήθηκαν μέθοδοι απόσπασης της προσοχής, η μείωση της αίσθησης του πόνου ήταν μεγαλύτερη όταν είχαν στην κατοχή τους οι φοιτητές τις φωτογραφίες, απλώς, σε διαφορετικές εγκεφαλικές οδούς, κυρίως γνωστικές, όπως αναφέρει ο Younger. Τα αποτελέσματα της έρευνας ήταν πολύ ενθαρρυντικά καθώς διαπιστώθηκε ότι οι εκδηλώσεις αγάπης μπορούν να μειώσουν σε μεγάλο βαθμό τον πόνο που βιώνουμε χωρίς να καταφεύγουμε σε αναλγητικά ή κάθε είδους εθιστικές ουσίες.

Τα πράγματα λοιπόν παιδιά είναι απλά: αγαπήστε κι ερωτευτείτε με όλο σας το είναι κι ο πόνος θα αποτελεί ανάμνηση. Δεν είναι απίστευτο το πώς μπορεί να λειτουργήσει ο ανθρώπινος εγκέφαλος; Αν είμαστε σε θέση να ελέγχουμε τον πόνο με τις σκέψεις μας, τότε τα πράγματα θα είναι ευκολότερα για εμάς. Τη μέθοδο αυτή τη χρησιμοποιούν κατά κάποιο τρόπο κι όσοι ασχολούνται με την ολιστική ιατρική και γενικότερα με τις εναλλακτικές μορφές καταπολέμησης του πόνου. Η εστίαση στο καλό που έχουμε μέσα μας και στην αγάπη που προσφέρουμε και μας επιστρέφουν, είναι η λύση για πολλά αυτοάνοσα νοσήματα. Η απελευθέρωση του νου από άσχημες καταστάσεις, η επαναφορά ευχάριστων σκέψεων και η στροφή του νου σε καλά γεγονότα, βοηθά ώστε να θεραπεύσουμε την ένταση των μυών και των νεύρων. Τώρα, βέβαια θα μου πεις, ότι δε γίνονται και θαύματα και δίκιο θα έχεις, αλλά σκέψου πόσες φορές έχεις καταφέρει να συνέλθεις από έναν έντονο σωματικό πόνο μόνο και μόνο επειδή η αγάπη που ένιωσες τον ξεπερνούσε;

Σκεφτείτε, για παράδειγμα, την αγάπη που νιώθει μια μητέρα για το παιδί της την ώρα που το φέρνει στη ζωή. Παρά τον πόνο που βιώνει κατά τη διάρκεια του τοκετού ή της μετεγχειρητικής διαδικασίας, τα πάντα ξεπερνιούνται μόλις το αντικρίζει και νιώθει μια απερίγραπτη ευτυχία, τέτοια που δεν μπορεί να προσδιοριστεί. Επίσης, όταν τυχαίνει να είσαι άρρωστος κι έχεις δίπλα σου ανθρώπους να σε φροντίζουν και να σε νοιάζονται, θα έχεις παρατηρήσει ότι αισθάνεσαι μια ανακούφιση σε σχέση με τις φορές που το περνάς μόνος. Στην ουσία, η αγάπη κι ο έρωτας δυναμώνουν την καλή μας αύρα, με αποτέλεσμα να μη βιώνουμε τον οποιοδήποτε πόνο με την ίδια ένταση. Γι’ αυτό λοιπόν, αφήστε στην άκρη τα παυσίπονα κι αγαπηθείτε, το λένε κι οι επιστήμονες άλλωστε.

Πηγές έρευνας: 1, 2