Στις μέρες μας, η συναισθηματική εξάντληση είναι πλέον συχνό φαινόμενο. Έρχεται στην επιφάνεια τόσο φυσικά και δεν μπορείς να απαλλαχτείς από αυτήν εύκολα, ακόμη κι αν πιστεύεις πως αυτό θα γίνει με κάποιες ώρες παραπάνω ύπνου, βιτρίνες μαγαζιών ή περισσότερα ταξίδια. Η συναισθηματική εξάντληση είναι κάτι πιο βαθύ από αυτό που επιφανειακά μπορεί να πάει αμέσως το μυαλό και συνδέεται με το άγχος.
Ο καθένας μας μέσα του πλημμυρίζει από συναισθήματα και η καθημερινότητά μας είναι γεμάτη από «πρέπει» και υποχρεώσεις. Άλλοτε αυτές είναι ανεκτές και άλλοτε όχι. Μας διακατέχουν αισθήματα χαράς, εξέλιξης, έμπνευσης αλλά κι απρόβλεπτες καταστάσεις έντασης, στεναχώριας, θυμού κι αδυναμίας. Όλα αυτά δημιουργούν συναισθηματικές αντιδράσεις, στις οποίες, αν η πλειοψηφία είναι αρνητική, εμφανίζεται αυτό το «ουφ, δεν αντέχω άλλο» μέχρι να κλατάρουμε. Κι όταν έρθει αυτή η στιγμή, σημαίνει πως πλέον δεν έχουμε άλλα ψυχικά αποθέματα λόγω έντονου άγχους από την προσωπική μας ή επαγγελματική μας ζωή ή τον συνδυασμό και των δύο.
Άνθρωποι που είναι εξαντλημένοι συναισθηματικά, νομίζουν πως δεν έχουν καθόλου δύναμη και πως δεν μπορούν να ελέγξουν διάφορες καταστάσεις στη ζωή τους. Επιπλέον, αισθάνονται πως μια κατάσταση η οποία βιώνουν τούς έχει απορροφήσει και δεν μπορούν να προχωρήσουν. Αυτό συμβαίνει διότι τα αρνητικά συναισθήματα που μας κυριεύουν μια τέτοια στιγμή επηρεάζουν το υποσυνείδητο, και καθορίζουν τον τρόπο συμπεριφοράς, τις αποφάσεις και την κρίση. Άρα, ακόμα κι ο πιο δυναμικός άνθρωπος να είσαι, μοιάζεις με νήπιο που το άφησαν μόνο του να περιπλανιέται στην times square σε ώρα αιχμής. Στο απόλυτο χάος, δηλαδή.
Τα σημάδια της συναισθηματικής εξάντλησης μπορεί να είναι σωματικά αλλά και ψυχικά. Ο καθένας, καθώς δεν είμαστε ίδιοι, μπορεί να το βιώνει διαφορετικά. Τα πιο σημαντικά όμως, τα οποία θα πρέπει να μην τα πάρουμε αψήφιστα όταν έρθουν: διαταραχές ύπνου, υπερευαισθησία, σωματική εξάντληση, νευρικότητα και ξεσπάσματα θυμού, είναι ισχυρά καμπανάκια. Η απάθεια απέναντι σε διάφορες καταστάσεις και η έλλειψη κινήτρων, καθώς και τα αισθήματα φόβου και στεναχώριας, είναι τα άμεσα επακόλουθα. Φυσικά, και με τα διάφορα προβλήματα που καθημερινά αντιμετωπίζουμε, είναι φυσιολογικό να υπάρχουν στιγμές που μπορεί να νιώθουμε κάτι από αυτά. Το ζήτημα είναι η συχνότητα, η ένταση αλλά και η απόκρισή μας.
Το χρόνιο άγχος κι η ένταση αυτού είναι θηλιά στον λαιμό που δε λύνεται, αν την αφήσεις να σφίξει πολύ. Τα υψηλά επίπεδα στρες κάνουν τον άνθρωπο να δυσκολεύεται να ελέγξει τις ανησυχίες του και η καθημερινότητά του σταδιακά γίνεται όλο και πιο δύσκολη, πράγμα που φέρνει κι αβεβαιότητα σε προσωπικά αλλά κι επαγγελματικά ζητήματα. Κι έτσι από το στρες μήπως χάσεις τη δουλειά σου ή τη σχέση, καταλήγεις να χάσεις, είτε τη δουλειά σου είτε τη σχέση σου, από το στρες. Συν του ότι κλειδώνεις στο κεφάλι σου ότι τα πάντα θα κυλήσουν με τον χειρότερο τρόπο και θα συμβεί το χειρότερο σενάριο, κάτι το οποίο σε τραβάει πίσω και δεν αφήνει περιθώρια ανάπτυξης και βελτίωσης.
Δεν αξίζει σε κανέναν να ζει με τέτοιο μπούκωμα μέσα του. Κι αν είναι δύσκολο κι επίπονο στην αρχή να κάνεις ένα βήμα να βγεις από τον κύκλο του στρες, σκέψου πόσο αβάσταχτο μπορεί να γίνει, να ξέρεις ότι θα μπορούσες, μα ποτέ να μην τολμάς, κρατώντας το μέσα σου.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου