Μια προβληματική εξέλιξη για την ψυχική υγεία των ατόμων που γεννήθηκαν στη δεκαετία του 1990 ήρθε στο φως, αν και πάνω-κάτω γνωρίζαμε ήδη πως κάτι τέτοιο ισχύει, σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγαν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ. Τα αποτελέσματα της έρευνας αποκαλύπτουν ότι η ψυχική υγεία αυτής της γενιάς, των 90’s babies δηλαδή, βρίσκεται σε χειρότερη κατάσταση σε σύγκριση με οποιαδήποτε άλλη γενιά πριν από αυτήν. Έλα ρε παιδιά οι πρωτιές!
Σύμφωνα με την έρευνα, λοιπόν, υπήρξε σημαντική επιδείνωση της ψυχικής υγείας κάθε γενιάς από τη δεκαετία του 1950 και μετά, με τα πιο ανησυχητικά αποτελέσματα να εμφανίζονται στη γενιά των γεννημένων τη δεκαετία του 1990. Οι ερευνητές καταλήγουν ότι οι νεότερες γενιές επηρεάζονται ακόμα περισσότερο καθώς περνάνε τα χρόνια, με την ψυχολογία όμως να φτάνει στο ναδίρ της ακριβώς εκείνη τη δεκαετία. Τυχαίο;
People born in the ‘90s not recovering from mental health issues as they age: study https://t.co/GWF3PcF8SF pic.twitter.com/XLDT4mfEgG
— New York Post (@nypost) November 29, 2023
Ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, δρ. Ρίτσαρντ Μόρις, ανέφερε ότι «μεγάλο μέρος της προσοχής έχει επικεντρωθεί στη φθίνουσα ψυχική υγεία των παιδιών και των εφήβων, όμως η έρευνα δείχνει ότι αυτή η τάση επεκτείνεται σε ηλικιακές ομάδες που αυτή τη στιγμή διανύουν τα 30.» Μάλιστα, το πράγμα γίνεται όλο και καλύτερο, αφού οι επιπτώσεις φαίνεται ότι διατηρούνται καθώς οι άνθρωποι που γεννήθηκαν στα ’90s δεν παρουσιάζουν καν βελτίωση στην ψυχική τους υγεία καθώς γερνούν, σε αντίθεση με τις προηγούμενες γενιές από αυτούς.
Δεν αποτελεί σοκ, όμως, η είδηση αυτή. Γιατί η γενιά των 90’s ήρθε στον κόσμο σε ένα πανηγυρικό κλίμα σ3ξουαλικής ελευθερίας που έφερε η προηγούμενη δεκαετία, το οποίο όμως ήρθε κι εμπορευματοποιήθηκε με τα teenage idols που ήταν κάτι ανάμεσα σε παιδιά κι αντικείμενα φαντασιώσεων (how confusing) όπως η Britney, ας πούμε. Μάθαμε από νωρίς πως πρέπει να τρώμε όλο το φαγητό μας αλλά αν θέλουμε να γίνουμε αγαπητοί και διάσημοι, θα πρέπει να μην είμαστε πάνω από 50 κιλά. Πως τα ντρόγκια είναι και λιγάκι κουλ και πως τα προβλήματα είναι ερωτικά. Η εφηβεία μας έγινε η αρχή της επαγγελματικής μας καριέρας κι αυτό δεν πήγε καθόλου καλά.
Τα παιδιά των 90’s φάγανε στη μάπα όλες τις μεγάλες αλλαγές, τη στιγμή της ζωής τους που απαιτούνταν να προσαρμοστούν απόλυτα σε αυτές. Διότι αν είσαι 70 όταν γίνει το τεχνολογικό μπαμ κι εμφανιστούν οι υπολογιστές στη ζωή σου, είναι οκ να μη σε αφορά. Όταν όμως είσαι 16 κι ένα βήμα πριν την αγορά εργασίας, τότε καλείσαι μέσα σε 2 χρόνια το πολύ να εκπαιδευτείς τεχνολογικά από το μηδέν στο εκατό, πράγμα που σου προκαλεί τεράστιο άγχος για το αν θα είσαι επαρκής. Και δεν είναι μόνο αυτό. Μια ζωή τα παιδιά των 90’s τρέχουν να προλάβουν. Την κλιματική κρίση, την αλλαγή απαιτήσεων στην αγορά εργασίας, το γεγονός ότι στα 30 δεν είναι έτοιμοι για οικογένεια γιατί ακόμα χωνεύουν τις αλλαγές, τη μεταφορά από το «κάνω λίγο απ’ όλα» στο «χρειάζομαι την απόλυτη εξειδίκευση», τον κόσμο των σόσιαλ που τρέχει γρηγορότερα από αυτά, τις ενοχές, το diet culture που έγινε body positivity αλλά κράτησε και λίγο diet culture, από το άγριο κραξίδι και την τρας τιβι στο απόλυτο political correctness. Κι όλα μα όλα, σε κομβικές για τη ζωή τους στιγμές, μαθαίνοντάς τα εντελώς μόνα, με τη λογική «δοκιμάζουμε και βλέπουμε».
Είναι τα παιδιά ανάμεσα στο παραδοσιακό και το σύγχρονο, τα παιδιά της μετάβασης. Τα πειραματόζωα. Εκείνα που έπρεπε και πρέπει να συνδυάσουν το παρελθόν με το μέλλον. Που καλούνται να υπερεργάζονται και να υπαμείβονται γιατί ο παλαιότερος έχει τα χρόνια κι ο νεότερος την τεχνογνωσία, ενώ υποκύπτουν σε κάθε συναισθηματικό εκβιασμό, διότι διαρκώς αισθάνονται μικρότεροι των συνθηκών και των απαιτήσεων. Που όσο κι αν προσπαθούν, με κεραίες ανοιχτές σε 100 μεριές, ποτέ δε φτάνει. Που μεγάλωσαν με το «πότε θα κάνεις οικογένεια» και το «πώς θα βγάλεις λεφτά» να τα μπουκώνει. Που το παιχνίδι τους ήταν το Tamagotchi, ενα μπαρμπαδέλι για το οποίο ήταν υπεύθυνοι για το αν θα ζήσει ή θα πεθάνει. Τι να λέμε τώρα;
Σύμφωνα με τη μελέτη, τα σόσιαλ παίζουν σημαντικό ρόλο στην επιδείνωση της ψυχικής υγείας. Ο υπερβολικός χρόνος που οι νεότερες γενιές δαπανούν μπροστά σε αυτά προκαλεί άγχος, κατάθλιψη, εθισμό, συναισθηματική σύγχυση και μη υγιείς σχέσεις. Σκέψου λοιπόν, να έχεις ζήσει και τη μετάβαση σε αυτά, και το χτίσιμο της αυτοκρατορίας τους. Να έχεις δει το έργο να παίρνει σάρκα κι οστά μπροστά σου.
Ενώ οι ερευνητές δεν είναι βέβαιοι για το πώς θα εξελιχθούν οι τάσεις με την ανάπτυξη των γενιών Z και Alpha, εκφράζουν σοβαρές ανησυχίες για το μέλλον της ψυχικής υγείας και υπογραμμίζουν την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα και προσοχή στον τομέα αυτό. Εμείς δεν τα πήγαμε και πολύ καλά, ομολογουμένως. Με όλα μας τα σκ@τά αγκαλιά όμως, ως γονείς, ως σύντροφοι κι ως εργοδότες, ξέρουμε τι να μην κουβαλήσουμε στους επόμενους. Ας είναι, θα το πάρουμε πάνω μας.
Συντάκτης: Γιοβάννα Κοντονικολάου
