Μου 'πες πως με τη θλίψη μίλησες

Γεώργιος Σιλιβάκος05/12/2023

Poetica

Μου ‘πες πως με τη θλίψη μίλησες

Μοιράσου το:

Lights On?

Αν κάτι καταλάβαινα κάθε φορά που σε κοιτάζα

είναι η θλίψη που κουβαλούσαν τα μάτια σου.

Θέλησες να τη νικήσεις νοσταλγώντας-

μα δεν αρκούσε η προσπάθεια.

Έχανες κάθε μέρα κομμάτια του εαυτού σου και τα σκόρπιζες στη θάλασσα.

Ύστερα γύριζες ξυπόλητη,

με πόδια ματωμένα

απ’ τα αγκάθια που πατούσες στους δρόμους που χανόσουν.

Μια νύχτα γύρισες αργά

κι όπως σου έβγαζα τ’ αγκάθια ένα-ένα,

μου χαμογέλασες.

Χωρίς να πονάς,

έγειρες στον ώμο μου.

Μου ‘πες πως με τη θλίψη μίλησες.

Σου είπα πως θα νικήσεις.

Κι αν το ξεχνάς καμιά φορά, εγώ θα στο θυμίζω.

Συντάκτης: Γεώργιος Σιλιβάκος

Γεώργιος Σιλιβάκος

Νοσταλγός σίγουρα, με μια παιδικότητα που δεν εγκατέλειψα ποτέ. Όσα ένιωσα, έζησα, είναι μέσα μου, με οδηγούν. Γιατί γράφω θα ρωτήσεις... Γράφω για μένα. Περιπλανιέμαι συνεχώς αλλάζοντας κόσμους. Μέσα απ' τα ποιήματα εκφράζω όλα όσα έζησα και ζω.
Αν θέλεις να με ψάξεις θα είμαι χαμένος … σε έναν «Χαμένο Παράδεισο Λέξεων» (η ποιητική συλλογή μου από τις εκδόσεις Διάνοια) καταθέτοντας την ψυχή μου και τα όνειρα μου με όλα τα συναισθήματα που συνθέτουν το ταξίδι μας αυτό που λέγεται ζωή.
Άλλοτε ξεχασμένος σε ένα ξέφωτο, μια νύχτα χωρίς φεγγάρι, χαζεύοντας τα αστέρια. Άλλοτε στην πλάτη μιας χήνας να ταξιδεύω σαν το Νιλς Χόλγκερσον. Και άλλοτε στη Χώρα του Ποτέ να παίζω με τα Χαμένα Παιδιά... για το παιδί που δεν χάθηκε ποτέ από μέσα μου.