Απογοητεύσεις, ξεφτιλίκια, έξοδοι, ποτά, ξενύχτια κι ατελείωτες ώρες ανάλυσης με φίλους και κρασί κι ακόμα αρνούμαστε να καταλάβουμε ορισμένα πράγματα. Και μπήκε κι ο νέος χρόνος κι υποτίθεται κάναμε τους απολογισμούς μας, αλλά μια εβδομάδα μετά ξανακυλήσαμε στις ίδιες συμπεριφορές και στους ίδιους ανθρώπους, που ξέρουμε πως δε μας κάνουν καλό. Και τελικά τι μας έμαθε ο παλιός ο χρόνος κι οι παλιοί οι χρόνοι πριν από αυτόν; Ποιες είναι εκείνες οι αλήθειες που πονάνε κι αρνούμαστε να καταλάβουμε; Εδώ θα βρεις 10 από αυτές!

 

1. Να πηγαίνεις εκεί που σε καλοδέχονται κι όχι εκεί που σε ανέχονται. Είτε πρόκειται για σχέση ή φιλία, τίποτα δε θέλουμε να βγαίνει βεβιασμένα. Πρόχειρες αγκαλιές, ανούσιες συζητήσεις κι άβολα κρεβάτια να μας λείπουν. Δε χρειάζεται να είσαι με κάποιον για να λες ότι είσαι με κάποιον ή ακόμα χειρότερα δε θέλουμε να δημιουργούμε προσδοκίες σε ανθρώπους κι εν τέλει να μην τηρούμε τις υποσχέσεις μας.

 

2. Όπου σε πάει η ζωή εσύ να φροντίζεις να ανθίζεις με ευγνωμοσύνη. Ό,τι αναποδιά και να σου έρθει σε όποια φάση της ζωής σου βρίσκεσαι, προσπάθησε να βρίσκεις το μάθημα που σου προσφέρει. Η γκρίνια δεν είναι καλός σύμμαχος κι αποτρέπει τη σωστή και λογική σκέψη.

 

3. Οι σκέψεις σου δημιουργούν την καθημερινότητά σου. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι άμεσα συνδεδεμένη με την προηγούμενη αλήθεια. Ο τρόπος που σκέφτεσαι αλλά και τί σκέφτεσαι μπορούν να σε ανεβάσουν μπορεί κι όχι. Η οπτική σου λοιπόν είναι πολύ σημαντική.

 

4. Είναι οκ μερικές μέρες το μόνο που κατάφερες να κάνεις είναι το απόλυτο τίποτα. Οξύμωρο έτσι; Ίσως και να μην το περιμένεις αλλά για να ισορροπήσουν τα πράγματα χρειάζονται κι αυτές οι μέρες. Δεν μπορείς να είσαι μέσα στην ενέργεια καθημερινά. Γιατί λοιπόν να αισθάνεσαι τύψεις γι΄αυτό; Αν θες μια μέρα να κοιτάς το ταβάνι και μόνο καλά θα κάνεις να κάτσεις σαν τον αστερία και να το κάνεις.

 

5. Να θυμάσαι γιατί ξεκίνησες. Όταν αποφασίσεις λοιπόν να κάνεις ένα διάλειμμα από την απαιτητική σου καθημερινότητα και συνειδητοποιήσεις ότι όλα είναι μάταια θυμήσου γιατί κι από πού ξεκίνησες. Ίσως αυτό να είναι το έναυσμα που χρειάζεσαι για να συνεχίσεις.

 

6. Να αφήνεις τους ανθρώπους να είναι ο εαυτός τους, χωρίς να παρεμβαίνεις. Δε γίνεται να είμαστε για όλους ο σωτήρας που θα έρθει να τους σώσει από τους λαβύρινθους που έχουν στο μυαλό! Επίσης δεν είμαστε όλοι για όλους. Δε θέλουμε να επεμβαίνουν οι άλλοι και να προσπαθούν να μας μανιπιουλάρουν, γιατί λοιπόν εμείς το κάνουμε σε αυτούς;

 

7. Μπορείς να πάρεις το ρίσκο ή να χάσεις την ευκαιρία! Εσύ τι θα διαλέξεις; Το ξέρω μπορεί να αποδειχθεί στο τέλος ότι ήταν η μέγιστη μπούρδα του αιώνα, όποια επιλογή κι αν έκανες. «Ποτέ δε θα μάθεις αν δε δοκιμάσεις», λένε κάποιοι κι άλλοι συχαίνονται τα ρίσκα. Όποια επιλογή κι αν κάνεις όμως να τη στηρίξεις μέχρι το τέλος.

 

8. Το να είσαι ευάλωτος θέλει κότσια. Ποιος είπε ότι πρέπει να είσαι πάντα δυνατός; Ποιος θα άντεχε να είναι μόνιμα ένα άρρηκτο τοίχος; Ακόμα κι οι πιο φαινομενικά δυνατοί, κάποια στιγμή σπάνε σπάνε, λυγίζουν κι αυτή είναι η φυσιολογική ροή των πραγμάτων. Το να πεις ότι χρειάζεσαι βοήθεια καμιά φορά είναι ό,τι πιο έξυπνο μπορείς να κάνεις. Δεν μπορούμε να παλεύουμε συνεχώς μόνοι!

 

9. Αν η καθαριότητα είναι η μισή αρχοντιά τότε η ευγένεια είναι η υπόλοιπη. Τι κοστίζει να είσαι ευγενικός; Τίποτα κι αυτό είναι το μόνο σίγουρο! Μπες στα παπούτσια του άλλου και δες πώς κι εκείνος σηκώνει τις δικές του έγνοιες οπότε μην κρατάς κακία. Όπως κι εσύ έχεις περάσει πολλά έτσι κι οι άλλοι ίσως και περισσότερα.

 

10. Ο φόβος να ερωτευτείς ίσως να προκύπτει από τον πόνο μιας προηγούμενης αγάπης, μην πέφτεις σε αυτήν την παγίδα! Το να αφεθείς και να εμπιστευτείς τα συναισθήματά σου σε κάποιον άνθρωπο που δεν τον ξέρεις τόσο καλά είναι δύσκολο, αλλά είναι κι απαραίτητο για να βιώνουμε τις σχέσεις μας στο έπακρο. Άλλωστε, τι λέγαμε πριν για τις επιλογές μας που πρέπει να στηρίζουμε ως το τέλος;

 

Συντάκτης: Ιωάννα Μελά
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Κουτσουρά