Τελικά το ghosting βλάπτει μόνο αυτούς που μένουν πίσω ή και τους δυο;

Κι όμως το ghosting καταστρέφει ζωές! Έχει χαρακτηριστεί ως ο πιο οδυνηρός κι άσχημος τρόπος τερματισμού μιας σχέσης. Δυστυχώς, αποτελεί μια αρκετά συνηθισμένη πρακτική των ανθρώπων για να διακόψουν κάθε επαφη κι εκδηλώνεται με την ξαφνική και καθολική εξαφάνιση του ενός από τους δύο, καθώς και τη διακοπή οποιασδήποτε επικοινωνίας διατηρούσε με το πρόσωπο που υφίσταται το ghosting, ενώ κυρίως συμβαίνει μέσω των κοινωνικών δικτύων, όπου με ελάχιστες μόλις κινήσεις μπορείς να γίνεις άφαντ@.

Ενώ λοιπόν, τα λέμε μια χαρά με έναν άνθρωπο, για μεγάλο ή μικρό χρονικό διάστημα -δεν έχει και τόση σημασία-, ξυπνάει ένα πρωί κι εξαφανίζεται χωρίς να δώσει καμία απολύτως εξήγηση. Χάνουμε κάθε ίχνος του. Ίσως μας μπλοκάρει σε όλα τα μέσα επικοινωνίας ή ίσως διακόψει οποιαδήποτε δραστηριότητά του στα social ή κι οπουδήποτε αλλού. Είναι λες κι άνοιξε η γη και τον κατάπιε, σαν να ήταν φάντασμα.

Κι εμείς οι ρομαντικοί ανησυχούμε στην αρχή, πραγματικά, μήπως κάτι τους συνέβη. Στέλνουμε μηνύματα και μένουμε στο «διαβάστηκε» ή στο «παραδόθηκε». Και σιγά σιγά έρχεται η συνειδητοποίηση για το τι συμβαίνει. Όχι, δεν είναι στο νοσοκομείο ο άλλος γιατί έσπασε το χέρι του, ούτε κάναμε ή είπαμε κάτι λάθος. Γιατί αυτά σκεφτόμαστε όλοι στην αρχή και μας ζώνουν τα φίδια. Πλάθουμε κάθε πιθανό σενάριο που ίσως να δικαιολογήσει την εξαφάνιση αυτή. Μένουμε με ένα τεράστιο «γιατί» και τρέφουμε ελπίδες πως θα στείλει, πως θα πάρει ένα τηλέφωνο να εξηγηθεί. Κι από την απλή αναμονή, περνάμε στην εμμονή και στην ακραία προσκόλληση σε κάτι που δε θα συμβεί ποτέ. Το βαφτίζουμε κι απωθημένο, κι ήρθε κι έδεσε το γλυκό.

Και σαν να μη μας έφταναν τα παραπάνω, νιώθουμε και τύψεις για το πιθανό σενάριο να κάναμε κάτι στο άλλο άτομο που το πείραξε ή το πλήγωσε. Σκρολάρεις προς τα πάνω στα μηνύματα και ξαναδιαβάζεις τις συνομιλίες, ψάχνοντας για απαντήσεις ή για κάτι, οτιδήποτε που ίσως σου δώσει μια απάντηση ή μια παρηγοριά για όλο αυτό που συμβαίνει.

Εδώ τώρα μιλάμε όμως για βαθιά χαμηλή αυτοεκτίμηση κι αυτοπεποίθηση. Κι αν αυτά δεν υπήρχαν τόσο έντονα πριν, έρχεται το ghosting να τα μεγενθύνει. Είναι αυτή η απόλυτη απόρριψη, η εγκατάλειψει κι η έλλειψη ενδιαφέροντος προς το άτομό μας, που μας τρώει την ψυχή  και μας δημιουργεί έντονα συναισθήματα θυμού, φόβου κι απογοήτευσης. Κι άντε μετα να διαχειριστείς στις επόμενες σχέσεις σου τις ανασφάλειες και την έλλειψη εμπιστοσύνης που τρέφεις για κάθε άτομο που σε πλησιάζει. Πώς να αφεθούμε μετά, χωρίς να μας πιάνει πανικός στην πιθανή σκέψη ότι το άλλο άτομο θα μας αφήσει πάλι στα κρύα του λουτρού χωρίς την παραμικρή εξήγηση; Μόνο που σκεφτόμαστε ότι θα πρέπει να περάσουμε πάλι από την ίδια διαδικασία αμφισβήτησης κι αυτοτιμωρίας, μας κάνει να τρέμουμε από φόβο. Κι έτσι δειλά δειλά, έρχονται οι πρώτες διαταραχές εκδήλωσης συναισθημάτων ή επικοινωνίας.

Όπως αναφέρει η ψυχολόγος Leigh W. Jerome, «Το ghosting επηρεάζει τους νευροδιαβιβαστές, ενεργοποιεί τα τραύματα εγκατάλειψης κι απόρριψης, ενεργοποιεί μια συστημική εμπειρία απώλειας και τις ίδιες νευρωνικές οδούς με τον σωματικό πόνο. Κάνοντάς το αυτό, παίρνεις μια σκόπιμη, εγωκεντρική απόφαση να φύγεις από μια κατάσταση με τρόπο που προκαλεί τραύμα και ντροπή, αφήνοντας τον άλλον αδύναμο να αντιδράσει. Πρόκειται για μια πράξη νaρκισσισμού που δείχνει ότι αγνοείς εντελώς τα συναισθήματα ή τις ανάγκες του ανθρώπου για τον οποίον, φαινομενικά, νοιαζόσουν».

Φαίνεται επομένως καθαρά, πως οι λόγοι που οδηγούν κάποιον στο να κάνει ghosting είναι εγωκεντρικοί. Ενδεχομένως ο άνθρωπος αυτός να είναι αρκετά ανώριμος ώστε να διαχειριστεί κατάλληλα καταστάσεις. Επιθυμεί να αποφύγει να δώσει εξηγήσεις, να έρθει σε αντιπαραθέσεις ή να κάνει συζητήσεις που τον φέρνουν σε δύσκολη ή αμήχανη θέση. Ορισμένες, παρ’ όλα αυτά φορές, μεσολαβούν κι άλλοι προσωπικοί λόγοι. Έτσι θεωρεί καλύτερη την επιλογή να εξαφανιστεί χωρίς να δώσει καμία εξήγηση από το να οδηγηθεί σε λάθος κινήσεις ή επιλογές, θεωρώντας πως έκανε τελικά τη σωστή κίνηση, αδιαφορώντας εντελώς για τις συναισθηματικές επιπτώσεις του ghosting σε αυτόν που μένει πίσω. Η επιλογή αυτή φανερώνει εκτός από ανωριμότητα και δειλία, αδυναμία, άγνοια αλλά κι εκδικητικότητα του ανθρώπου αυτού προς τους άλλους.

Ο πιο τίμιος, ειλικρινής και ξεκάθαρος τρόπος για να τερματίσεις μια σχέση είναι να μιλήσεις και να εξηγήσεις τους λόγους για τους οποίους επιθυμείς να διακόψετε κάθε επαφή που υπάρχει μεταξύ σας. Δεν είναι εύκολο, αλλά είναι ο μοναδικός τρόπος που δείχνει ανθρωπιά και νοιάξιμο σε έναν άνθρωπο με τον οποίο μοιραστήκαμε μαζί στιγμές. Έπειτα, μια τέτοια κίνηση, δείχνει και σεβασμό στον εαυτό μας, καθώς τιμούμε τις επιλογές μας και τους ανθρώπους που επιλέξαμε να πορευτούμε μαζί για οποιδήποτε χρονικό διάστημα.

Οπότε μήπως τελικά το ghosting δεν είναι επίπονο μόνο για την πλευρά που μένει πίσω; Μήπως μας λέει πολλά περισσότερα για τον ψυχικό κόσμο κι υγεία αυτού που αποφασίζει να εξαφανιστεί αναπάντεχα;