Στη σημερινή εποχή και καλπάζοντας οι παθήσεις και τα αυτοάνοσα, μια πληθώρα ασθενειών σχετίζεται με το αίμα, καθώς κι όλα εκείνα τα απαραίτητα συστατικά που διαθέτει, όπως τα αιμοπετάλια και το πλάσμα. Πέρα, όμως από τις αρρώστιες, αίμα, πολύ εύκολα και απλά μπορεί να χρειαστεί ο οποιοδήποτε από εμάς κι ανά πάσα στιγμή. Ακόμα και σε μια τυπική χειρουργική επέμβαση, μια γέννα ή ένα πιθανό τροχαίο ατύχημα μπορούμε να οδηγηθούμε στην ανάγκη χορήγησης αίματος. Είναι ένα μεγάλο ζήτημα και πάντα επίκαιρο· γι’ αυτό τον λόγο κιόλας υπάρχουν διάφορες εκστρατείες κινητοποίησης αλλά κι ευαισθητοποίησης του πληθυσμού σ ’όλες τις χώρες, έτσι ώστε να γνωρίσουμε όσο το δυνατό περισσότεροι τη μεγάλη αξία και σημαντικότητα του να γίνουμε αιμοδότες.
Σ’ αυτό το σημείο, θα αναφερθούμε σε μια μεγάλη αντρική φιγούρα αιμοδότη που η ζωή του μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση για όλους τους υπόλοιπους. Μια προσωπικότητα που θα μπορούσε να παραδίδει μαθήματα στον υπόλοιπο πληθυσμό, παρέχοντας τις απαραίτητες πληροφορίες κι εξηγώντας, αφηγούμενος τη ζωή του, το γιατί να γίνει κάποιος αιμοδότης. Το όνομα αυτού; Τζέιμς Χάρισον κι η καταγωγή του από την Αυστραλία. Ό «άνθρωπος με το χρυσό χέρι» όπως χαρακτηρίστηκε και με τη χρυσή καρδιά, ερχόμαστε εμείς να προσθέσουμε. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι κατάφερε να σώσει περίπου 2,4 εκατομμύρια μωρά, δωρίζοντας το πλάσμα του αίματός του για πάνω από 60 χρόνια. Ποια είναι η ιστορία του Τζέιμς Χάρισον και πώς ξεκίνησε να δωρίζει το αίμα του;
Όλα ξεκίνησαν στην εφηβική ηλικία του Χάρισον, όταν χρειάστηκε να υποβληθεί σε μια σοβαρή χειρουργική επέμβαση, στην οποία, θα χρειαζόταν να του χορηγήσουν μεγάλη ποσότητα αίματος για να μπορέσει να επιβιώσει από το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε. Να σημειωθεί πως χρειάστηκε να παραμείνει τρεις μήνες στο νοσοκομείο για να αναρρώσει. Εκεί, συνειδητοποίησε με τον αμεσότερο τρόπο πόσο σημαντικό είναι το αίμα κι έδωσε μια ηθική υπόσχεση στον εαυτό του, ότι όταν κλείσει τα 18 του χρόνια και του επιτραπεί από τη νομοθεσία, θα γίνει αιμοδότης.
Πράγμα που έκανε, όταν έγινε 18χρονών. Τότε, ήταν που ξεκίνησε να κάνει δωρεές αίματος. Από τις πρώτες ακόμα φορές, οι γιατροί ανακάλυψαν πως το αίμα του Χάρισον περιλαμβάνει κάποια συγκεκριμένα αντισώματα που τα διέκρινε η σπανιότητά τους αλλά και η ανθεκτικότητά τους και τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την παρασκευή καινούργιων και πρωτοποριακών φαρμάκων, για να βοηθήσουν στην καταπολέμηση της νόσου rhesus. Μιας σοβαρής ασθένειας που προσβάλλει γυναίκες που βρίσκονται σε εγκυμοσύνη όπου το αίμα τους αρχίζει να επιτίθεται στα κύτταρα του αίματος του αγέννητου μωρού τους, με ολέθριες συνέπειες, ακόμα και για τη ζωή του εμβρύου.
Στατιστικά στοιχεία, τα οποία, αντλούνται από τον Ερυθρό Σταυρό, αναφέρουν πως το 17% των γυναικών της Αυστρίας που μένουν έγκυες χρειάζονται να κάνουν κατά τη διάρκεια της κύησης ενέσεις Anti-D. Αυτές δημιουργούνται μόνο από το πλάσμα αίματος κι η δωρεά του, προέρχεται μόλις από 160 αιμοδότες σ’ όλη τη χώρα.
Λόγω της συγκεκριμένης ανακάλυψης στο αίμα του, ο Χάρισον προσέφερε με τις δωρεές του το υπέρτατο δώρο της ζωής και μπόρεσαν οι γιατροί να αποτρέψουν τον θάνατο των μωρών. Αξίζει να αναφερθεί εδώ, πως στη συγκεκριμένη θεραπεία με τα αντισώματά του, υποβλήθηκε ακόμα και η κόρη του, Τρέισι. Επίσης, επειδή προσέφερε το πλάσμα του αίματός του, ήταν σε θέση να υποβάλλεται τακτικότερα στη συγκεκριμένη διαδικασία, εν αντιθέσει με κάποιον άλλο αιμοδότη που προσέφερε το αίμα του. Έφτασε, λοιπόν, να δίνει αίμα σχεδόν κάθε δύο εβδομάδες για παραπάνω από 60 χρόνια, γεγονός που τον οδήγησε να κάνει παγκόσμιο ρεκόρ, μπαίνοντας στο βιβλίο Γκίνες. Μάλιστα, σε δήλωσή του και με σκοπό να ευαισθητοποιήσει και να παροτρύνει τον κόσμο για να δώσει αίμα, αναφέρει: «Θα έλεγα ότι είναι το μοναδικό ρεκόρ που ελπίζω να σπάσει, γιατί αν το κάνουν κι άλλοι, είναι σαν να έχουν κάνει κι αυτοί χίλιες δωρεές.»
Σ’ αυτό το σημείο, είναι σκόπιμο να αναφερθεί πως ο Χάρισον είχε μια απέχθεια προς τις βελόνες γι’ αυτό, όπως λέγεται, δεν κοιτούσε προς το χέρι του όταν υποβαλλόταν στη διαδικασία. Ο ίδιος, έδωσε για τελευταία φορά το αίμα του το 2018, σε ηλικία 81 ετών, λόγω της νομοθεσίας της Αυστραλίας και σε δήλωσή του χαρακτηρίζει τη συγκεκριμένη μέρα ως θλιβερή, καθότι κλείνει μια μακρά διαδρομή. Οι διακρίσεις και οι τίτλοι που πήρε για τη συνεισφορά του στη δημόσια υγεία, είναι πολλοί. Πολλά και τα ευχαριστήρια και τα δώρα που έλαβε από οικογένειές ζευγαριών που σώθηκαν τα παιδιά τους. Έλαβε επαίνους, αλλά του απονεμήθηκε και το μετάλλιο του Τάγματος της Αυστραλίας στις 7 Ιουνίου 1999. Όταν ρωτούσαν τον ίδιο γι’ αυτά τα οποία προσέφερε, παρουσιαζόταν πάντα ταπεινός κι οι δηλώσεις του χαρακτηριζόντουσαν από σύνεση και χιουμοριστική διάθεση: «Κατηγορήστε εμένα για την αύξηση του πληθυσμού», έλεγε και χαμογελούσε.
Ο Τζέιμς Χάρισον, θα αφήσει τη μεγαλύτερη κληρονομιά στην οικογένειά του αλλά και σ’ όλον τον υπόλοιπο κόσμο. Κι ίσως η ιστορία του να είναι ένα ξεκάθαρο σημάδι, για να γίνουμε αιμοδότες, αν μας το επιτρέπει η υγεία μας. Δε θα χρειαστεί τίποτα παραπάνω από λίγος χρόνος, αλλά για εκείνον που έχει ανάγκη το αίμα μας, μπορεί να αξίζει όσο η ίδια του τη ζωή.
Σ’ ευχαριστούμε κύριε Χάρισον που μας έδειξες τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου