Amy Whinehouse, μια ερμηνεύτρια που μέσα στο σύντομο πέρασμά της από τη ζωή, πρόλαβε κι άφησε το αποτύπωμά της στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα. Τα δύο studio albums που ηχογράφησε ήταν αρκετά ώστε να αναδείξουν τόσο τις φωνητικές, όσο και τις στιχουργικές της ικανότητες, αλλά και να την κάνουν αγαπητή σε όλο το μουσικόφιλο κοινό. Ώσπου στις 23 Ιουλίου του 2011, έφυγε από τη ζωή μετά από υπερβολική κατανάλωση aλκoόλ, σε ηλικία μόλις 27 ετών.
Γυρίστηκαν πολλά ντοκιμαντέρ για την καλλιτεχνική της πορεία με αναφορές στις προσωπικές ή οικογενειακές της στιγμές. Η χρονιά όμως που μόλις μπήκε, μας φέρνει την πρώτη ταινία για τη ζωή της. Αναμένεται στους κινηματογράφους του Ηνωμένου Βασιλείου τον Απρίλιο και των ΗΠΑ το Μάιο του 2024 κι έχει τίτλο «Back to Black», όπως η μεγάλη της επιτυχία από το 2ο ομότιτλο άλμπουμ της, που κυκλοφόρησε το 2006.
Την Amy ενσαρκώνει η Marisa Abela που είναι γνωστή κυρίως από τηλεοπτικές σειρές της HBO και του BBC. Συμπρωταγωνιστούν μαζί της ο Jack O’ Connel, στο ρόλο του συζύγου της, Blake, ο Eddie Marsan, που υποδύεται τον πατέρα της, Mitch, η Juliet Cowan, στο ρόλο της μητέρας της, Janis, κι η Lesley Manville, που ενσαρκώνει τη γιαγιά της, Cynthia. Τη σκηνοθεσία υπογράφει η Sam Taylor Johnson, γνωστή από την μεγάλη εμπορική επιτυχία «Fifty Shades of Grey». Η ταινία θα πραγματεύεται την πορεία της Amy από τις αρχές του 2000 και τα πρώτα της επαγγελματικά βήματα, μέχρι και την καταξίωση. Δε θα λείπουν όμως κι αναφορές σε άγνωστες και γνωστές πτυχές της προσωπικής ζωής της.
Η Amy προερχόταν από μουσική οικογένεια. Οι θείοι της ασχολούνταν, σχεδόν όλοι, επαγγελματικά με τη jazz, ενώ η γιαγιά της Cynthia, ήταν κι αυτή τραγουδίστρια κι ήταν αυτή που την έβαλε στον δρόμο της μουσικής. Ωστόσο, βίωσε την καταπίεση. Προερχόταν από αυστηρή οικογένεια Εβραίων κι ο πατέρας της την ανάγκαζε να παρακολουθεί μαθήματα σε κάποιο εβραϊκό σχολείο τις Κυριακές, παρά τη θέλησή της. Σε ηλικία 9 ετών οι γονείς της χώρισαν κι η μικρή Amy, έπρεπε να μοιράζει την εβδομάδα της ανάμεσα στους γονείς της. Όλα αυτά επηρέασαν τον χαρακτήρα της, κάνοντάς την επιρρεπή στις καταχρήσeις. Βρήκε όμως διέξοδο στη μουσική, που μέσα από αυτή εκφραζόταν κι αντιμετώπιζε τις δυσκολίες. Χαρακτηριστικά είχε πει: «Δε γράφω μουσική για να γίνω διάσημη. Γράφω μουσική γιατί δεν ξέρω τι θα έκανα, αν δεν το έκανα». Η φράση της αυτή, ακούγεται στο trailer της ταινίας που έχει κυκλοφορήσει.
Όλα αυτά, μάλλον κάνουν την αναμονή για την ταινία, ακόμα μεγαλύτερη. Εκτός όμως από το γεγονός πως θα παρακολουθήσουμε τα γεγονότα στη ζωή της Amy, θα μπορούσαμε να δούμε και την ταινία ως ένα δίδαγμα. Το νόημα που βρήκε στη ζωή, όταν αυτή της έδειχνε το σκληρό της πρόσωπο, κι η δύναμη που πήρε από τη μουσική, είναι αξιοθαύμαστα κι αξιοσημείωτα. Η δύναμη της μουσικής μπορεί να κατευνάσει, να παρηγορήσει και να εκφράσει όλα αυτά που μπορεί να νιώθει ένας άνθρωπος και δεν μπορεί να πει με λόγια.
Κι η Amy το κατάφερε καλά. Όχι μόνο μίλησε μέσω της μουσικής της για όλα όσα βίωνε κι ένιωθε η ίδια, αλλά αντιπροσώπευε εκατομμύρια ανθρώπους που ταυτίστηκαν με τη ζωή και τους στίχους στα τραγούδια της, αλλά και με την προσωπικότητά της γενικότερα. «Take the Box», «Help Yourself», «Rehab» και φυσικά το «Back to Black», είναι κομμάτια που έχουν μείνει στην ιστορία, είναι κομμάτια βαριά, με βαθύ και σοβαρό νόημα και μέχρι σήμερα είναι αγαπημένα και διαχρονικά. Και φυσικά, θα τα ακούσουμε όλα στην επερχόμενη ταινία, που σίγουρα αξίζει κανείς να δει!
Η Amy Whinehouse έφυγε νωρίς. Σαν να ακολούθησε τη μοίρα, άλλων μεγάλων καλλιτεχνών, όπως της Janis Joplin και του Jim Morrison. Έχει κι αυτή μια ξεχωριστή θέση στο πάνθεον των μουσικών εκείνων που πρόλαβαν σε τόσο λίγο χρόνο, να αγαπηθούν τόσο πολύ και να αγγίξουν τις ψυχές τόσων και τόσων ανθρώπων. Και γι’ αυτό δε θα ξεχαστεί ποτέ!
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Κουτσουρά