Σταύρος Σβήγκος: «Την περασμένη εβδομάδα ήμουν με ένα πακέτο μακαρόνια»

«Την περασμένη εβδομάδα ήμουν με ένα πακέτο μακαρόνια» είπε σε συνέντευξη του ο Σταύρος Σβήγκος στην εκπομπή Στούντιο 4. Kι αυτό είναι κάτι που κανείς δε θέλει να ζήσει.

Πιο αναλυτικά ο ηθοποιός Σταύρος Σβήγκος κλήθηκε να δώσει μια συνέντευξη στην εκπομπή Στούντιο 4 που προβάλλεται στο κανάλι της ΕΡΤ, την Τρίτη το απόγευμα, από τους Θανάση Αναγνωστόπουλο και Νάνσυ Ζαμπέτογλου, επί παντός επιστητού. Ένα από τα θέματα που συζήτησαν ήταν η οικονομική ανασφάλεια που νιώθουν, ή μάλλον δε νιώθουν οι ηθοποιοί. Συγκεκριμένα είπε: «Συνέχεια βρίσκομαι σε οικονομική δεινότητα, πολλές φορές την έχω βγάλει μόνο με μακαρόνια. Και στο παρελθόν, όταν ξεκινούσα αυτή τη δουλεία κι από την άλλη, όταν κάνεις μια χρονιά με πολλά οικονομικά οφέλη κι έρχεται η εφορία και σου λέει “Είμαστε συνέταιροι, φέρε μου το 47%”. Θεωρώ τρομερή αδικία το πώς λειτουργεί το κράτος απέναντι στους εργαζόμενους. Την περασμένη εβδομάδα, ήμουν με ένα πακέτο μακαρόνια.»

«Κανείς δεν μπορεί να νιώσει οικονομική ασφάλεια στη χώρα που ζούμε και στην Ευρώπη. Δεν είμαστε Γαλλία, που αν μείνω άνεργος σαν ηθοποιός, θα πληρωθώ για το υπόλοιπο συμβόλαιο που είχα πέρυσι, μέχρι να βρω δουλειά. Εδώ θα πάμε στον ΟΑΕΔ και θα πάρουμε τα 420, που μάλλον, είναι κι ένα κομμάτι της ΔΕΗ», μα δήλωση που αφορούσε έμμεσα ή άμεσα και τον Έρωτα Φυγά του OPEN, που έσκιζε σε νούμερα τηλεθέασης και είχε προγραμματισμένα επεισόδια για προβολή ως και το καλοκαίρι, όμως κόπηκε απότομα, χωρίς καμία προειδοποίηση, αφήνοντας του ηθοποιούς και τους συντελεστές, πλήρως εκτεθειμένους, πριν αγοράσει τα δικαιώματα ο ΑΝΤ1 και πάρουν μια ανάσα.

Για σκέψου να έχεις σπουδάσει υποκριτική, να έχεις ένα φυσικό και πηγαίο ταλέντο, να έχεις παίξει σε θέατρα, ταινίες, σειρές και ξαφνικά μια μέρα να νιώθεις σαν φοιτητής που βγήκε χθες, έκανε μπίρες το μηνιάτικο και τώρα θα φτιάξει μακαρόνια με κέτσαπ γιατί αυτό έχει μείνει στο ντουλάπι. Και άμα είσαι φοιτητής μπορεί και να την παλέψεις, γιατί ξέρεις ότι εσύ την έκανες τη χαζομάρα. Όταν όμως είσαι ενήλικας εργαζόμενος με οικογένεια που περιμένει από σένα, τι κάνεις; Και θα πει κάποιος «ας έκαναν αποταμίευση όσο είχαν δουλειά», μόνο που δε θα σκεφτεί πως τα χρήματα καμιά φορά δε φτάνουν για τα βασικά, όχι να βάλεις και στην άκρη. Κι αυτό είναι πρόβλημα για τους περισσοτέρους, ανεξαρτήτως κλάδου απασχόλησης.

Πόσες φορές έχουμε δει ηθοποιούς-στηρίγματα του Ελληνικού Κινηματογράφου να γερνάνε μόνοι και στην ανέχεια; Πόσες φορές είδαμε ανθρώπους του θεάτρου να προσφεύγουν στο Σπίτι Του Ηθοποιού, για να έχουν μια στέγη και μια βοήθεια, όταν δεν μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα; Κι αυτό, όχι λόγω κακής διαχείρισης, αλλά λόγω της φύσης της εργασίας, που είναι τέτοια που δε σου επιτρέπει συνεχή ροή εισοδημάτων. Σήμερα έχεις δουλειά, αύριο όχι. Σήμερα σε πληρώνουν, αύριο σε πετάνε έξω από την παραγωγή. Κι αν ένας ηθοποιός δουλεύει μόνο ένα εξάμηνο τον χρόνο στο αντικείμενό του, πώς θα ζήσει τον υπόλοιπο χρόνο μόνο με τα χρήματα που παίρνει από το ταμείο ανεργίας;

Το μεγάλο κρίμα, όμως, είναι όταν υπολογίζεις στη δουλεία που βρίσκεσαι και ξαφνικά λήγει νωρίτερα κι άδοξα. Εκτός από την οικονομική δυσχέρεια στην οποία σε φέρνει, διότι έχεις υπολογίσει σε κάποια χρήματα, έχεις και τον πόνο της απώλειας. Το χάσιμο του χρόνου και του κόπου σου για έναν ρόλο τον οποίο μελέτησες, για ένα έργο στο οποίο εντρύφησες, ειδικά στο θέατρο, όπως τονίζει ο ηθοποιός.

Στην αρχή της σταδιοδρομίας σου, όπως επισήμανε και ο Σβήγκος, είναι λογικό να μη γνωρίζεις πώς λειτουργεί το σύστημα και να γίνουν τα χρήματα καπνός πριν καλά καλά τα πιάσεις στα χέρια σου, γιατί δεν ξέρεις πως θα αργήσεις να τα ξαναδείς. Όμως μετά, που έχεις πια εμπειρία και γνώση, κάτι σημαίνει όταν πάλι δε φτάνουν. Κάτι σημαίνει το να κάνεις όνομα, αλλά η ανασφάλεια να μεγαλώνει, γιατί οι δουλείες που κάνεις και τα συμβόλαια που κλείνεις είναι για ορισμένο χρονικό διάστημα και δε σου εγγυάται κανείς ότι θα προχωρήσουν, ακόμα κι αν έχουν πέσει υπογραφές.  Γιατί όταν είσαι ηθοποιός, όσο φτασμένος κι επιτυχημένος κι αν είσαι, δεν προστατεύεσαι ποτέ κι από κανέναν.