Αδιαμφισβήτητα ο Ανδρέας Παπανδρέου, εκτός από ένας πολιτικός με πλούσια ιστορία, ήταν κι ένας άνδρας ο οποίος απασχόλησε σαν άλλος ροκ σταρ με τα love stories του, είτε τα γνωστά όπως ο γάμος του με τη Δήμητρα Παπανδρέου, είτε τα λιγότερο γνωστά όπως η σχέση του με την Έπη Σκιαδαρέση.
Μια παράλληλη σχέση εκτός γάμου, όσο ήταν παντρεμένος με τη Μαργαρίτα Τσαντ πριν την επταετία της Χούντας των Συνταγματαρχών, η οποία ξεκίνησε με τη μόνιμη εγκατάστασή του στην Ελλάδα το 1961. Η ίδια, εκείνη την εποχή ήταν σύζυγος του αρκετά γνώριμου εργολάβου Γιώργου Σκιαδαρέση, παλιού φίλου και συμμαθητή του Ανδρέα στο Κολλέγιο Αθηνών.
Η κοσμική Αθήνα της εποχής σχολίασε αρκετά έντονα αυτή τη σχέση, κάνοντας διάφορα σενάρια σχετικά με το μέλλον του γάμου του Αντρέα κι όχι μόνο, μίας που οι φήμες τότε υποστήριζαν πως στην οικεία της οικογένειας στο Καστρί δημιουργούνταν μεγάλοι και δυνατοί καβγάδες. Χωρίς να επιβεβαιωθεί τίποτα απολύτως από όσα σιγομουρμουρίζονταν στα κοσμικά σαλόνια, όπως το ότι η απιστία του πέρασε στα ψιλά, η δεύτερη σύζυγός του, Μαργαρίτα, δεν τοποθετήθηκε ποτέ για το ζήτημα της ερωμένης του Παπανδρέου, ενώ δεν έφερε τίποτα γι’ αυτή ούτε στο βιβλίο της «Έρωτας κι Εξουσία». Η ιστορία θάφτηκε και η γυναίκα αυτή ήταν σαν να μην υπήρξε ποτέ.
Ενδεχομένως να φαντάζει ασυνήθιστο να συγχωρείται τόσο εύκολα μια τόσο δημόσια απιστία, σαν να δίνεται μια λευκή επιταγή, ειδικά όταν στη διάρκεια του έγγαμου βίου τους υπήρξαν αρκετές ερωτικές περιπέτειες, άλλες έχοντας πάρει το ζήτημα μεγάλες διαστάσεις, με τον πολιτικό και δημοσιογραφικό κόσμο να περιμένει με το δάχτυλο στη σκανδάλη για έναν σχολιασμό, δεν υπήρχαν περιθώρια για τη δολ@φονία χαρακτήρα του Ανδρέα κι εντός της οικογένειάς του. Τι κι αν διαχρονικά οι δημοσιογράφοι αλλά και οι πολιτικοί αντίπαλοι περίμεναν για μια στιγμή αδυναμίας, έτσι ώστε να αρχίσουν την επίθεση, πόσω μάλλον σε ταραχώδη χρόνια για την πολιτική ζωή της χώρας, ο Παπανδρέου φρόντισε να μην το επιτρέψει ποτέ.
Σύμφωνα, πάντως, με την ίδια τη σύζυγό του, όπως τονίζει στην αυτοβιογραφία της, ήξερε την αδυναμία του στο γυναικείο φύλο: «Είχε πάει και σε ψυχίατρο πριν παντρευτούμε για να το συζητήσει» τόνισε, ενώ ανέφερε, μάλιστα, πως «ο συγκεκριμένος ψυχίατρος δε βασανίστηκε για να βρει λύση. Όταν ο Ανδρέας του απάντησε αρνητικά στην ερώτηση αν η όλη κατάσταση επηρέαζε με κάποιο τρόπο στην επαγγελματική του καριέρα, του συνέστησε ότι δεν έχρηζε ψυχιατρικής βοήθειας».
Κι επειδή στην πολιτική όλα είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους, ειδικά όταν πρόκειται για επιφανείς πολιτικούς στην αφετηρία της καριέρας τους, η σχέση του Ανδρέα Παπανδρέου με την Έπη Σκιαδαρέση απέκτησε κατά κάποιο τρόπο κι αυτή τη διάσταση με τη μορφή ενός σκανδάλου, το οποίο ωστόσο δεν αποδείχτηκε πότε. Στην κυβέρνηση, την οποία σχημάτισε ο πατέρας του και διετέλεσε Υπουργός δύο φόρες -μία στην Προεδρίας της Κυβερνήσεως (19 Φεβρουαρίου 1964 έως 5 Ιουνίου 1964) και άλλη μία ως αναπληρωτής Υπουργός Συντονισμού (5 Ιουνίου 1964 έως 19 Νοεμβρίου 1964), βίωσε την πρώτη του μεγάλη, δύσκολη ίσως κι άβολη θα έλεγε κάποιος δοκιμασία, όταν το 1964 η κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου ανέθεσε το καινούριο σχέδιο πόλεως της Πάτρας στον Αρχιτέκτονα Γιώργο Σκιαδαρέση. Τότε, η Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις του Κωνσταντίνου Καραμανλή τον κατηγόρησε ότι ανέθεσε χαριστικά το πολεοδομικό σχέδιο της Πάτρας. Λίγες ημέρες αργότερα, ο Ανδρέας Παπανδρέου παραιτήθηκε αιφνιδίως από αναπληρωτής Υπουργός Συντονισμού. Το γεγονός αυτό έγινε γνωστό ως «Σκάνδαλο Σκιαδαρέση».
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου άφησε το δικό του αποτύπωμα, με τα λάθη, τα σωστά του και τις όποιες αδυναμίες του. Ένας πολιτικός ο οποίος φρόντιζε να ζει στο έπακρο κι άφησε πολλά να συζητάμε ως σήμερα, είτε αυτά αφορούσαν την προσωπική του ζωή, είτε την πολιτική του καριέρα.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου