Μια νέα μορφή «διαμαρτυρίας» φαίνεται να έχει εισβάλει στον κόσμο της τέχνης, κι αυτή δεν είναι άλλη από το να εισβάλλουν ακτιβιστές σε μουσεία του κόσμου ετούτου, πετώντας φαγητό και μπογιά επάνω σε ανεκτίμητες καλλιτεχνικές δημιουργίες.  Αυτή τη φορά, θύμα υπήρξε ο πίνακας «Άνοιξη» του Κλοντ Μονέ στο μουσείο της Λυών. Οι ακτιβίστριες της οργάνωσης Riposte Alimentaire αποφάσισαν να ρίξουν σούπα στον νέο στόχο τους, έπειτα από τη Μόνα Λίζα, καθώς το θεώρησαν σύμβολο διαμαρτυρίας για την περιβαλλοντική κρίση του πλανήτη.

Το βίντεο που δημοσιεύθηκε δείχνει τις δύο ακτιβίστριες να εκτελούν την πράξη τους, ουσιαστικά με διάθεση να βεβηλώσουν ένα έργο τέχνης του 1872. Παρόλο που ο πίνακας προστατευόταν από γυαλί κι ευτυχώς γι΄αυτό, η πράξη παραμένει ένας βανδαλισμός, που πέρα από το ότι έχει αρχίσει να κουράζει εξαιρετικά τον πλανήτη, που γίνεται μάρτυρας αντίστοιχων γεγονότων ξανά και ξανά, είναι πλέον βέβαιο πως σε καμία περίπτωση δεν πετυχαίνει τον σκοπό του. Διότι, ναι μεν είναι σημαντικό σε μια διαμαρτυρία τόσο σημαντική όπως το να προκαλέσεις συζήτηση για την κλιματική κρίση, να χρειάζεσαι αυτό ακριβώς το στοιχείο της πρόκλησης, όμως πώς ακριβώς θα το καταφέρεις ξοδεύοντας άσκοπα φαγητό, ενεργοποιώντας έναν ολόκληρο μηχανισμό εναντίον σου και τέλος, θέλοντας να δηλώσεις πως αν είχες την ευκαιρία, ενδεχομένως να κατέστρεφες ένα έργο τέχνης χρόνων για να εξηγήσεις ότι θα καταστραφεί;

 

 

Το μουσείο ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει σε λεπτομερή επιθεώρηση του πίνακα, ίσως προσπαθώντας να διαπιστώσει αν η σούπα έδρασε περνώντας μέσα από το γυαλί από τις συναρμογές, στο έργο τέχνης.

Οι δύο ακτιβίστριες υπερασπίστηκαν την επίθεσή τους, φωνάζοντας στους εμβρόντητους αυτόπτες μάρτυρες: «Η φετινή άνοιξη θα είναι η τελευταία που θα έχουμε στη διάθεσή μας αν δεν αντιδράσουμε. Τι θα ζωγραφίζουν οι μελλοντικοί καλλιτέχνες; Τι θα ονειρευόμαστε αν δεν υπάρχει πια άνοιξη;»

Με την περιβαλλοντική ομάδα Riposte Alimentaire να υποστηρίζει ότι «εμείς αγαπάμε την τέχνη», φαίνεται ότι η σούπα έγινε η νέα παλέτα των καλλιτεχνών αυτών των καιρών κι ένα σύμβολο περιβαλλοντικής συνείδησης. Μόνο που αντί να έχει τον κόσμο μαζί του, τον στρέφει εναντίον του. Κι αν αυτό δεν έχει γίνει αντιληπτό στις τόσες και τόσες παρόμοιες δράσεις της οργάνωσης, πρέπει να γίνει ένα meeting και να συζητήσουν 5 πράγματα. Πώς περιμένεις να εμπνεύσεις τη μάζα να ξεκολλήσει, όταν εσύ είσαι πλήρως κολλημένος στο παιχνίδι σου;

Η επίθεση αυτή έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, ενώ οι αρχές έχουν ξεκινήσει έρευνα για τον εντοπισμό και τη δίωξη των υπευθύνων. Εν τω μεταξύ, η συζήτηση για την ισορροπία μεταξύ τέχνης, εκφραστικότητας και περιβαλλοντικής συνείδησης καλά κρατεί. Φυλάξτε τις σούπες σας και φύγαμε για τα μουσεία τέχνης ανά τον πλανήτη, με δυο λόγια. Και για να μιλήσουμε και λιγάκι σοβαρά, να πούμε πως το να συμβεί επιτέλους περιβαλλοντική αφύπνιση και για να αντιληφθούμε πως ο πλανήτης μας πονά, χρειάζεται να γεννηθεί συσπείρωση κι ανάγκη για προστασία. Και διαχρονικά η ιστορία έχει δείξει, πως δεν τα καταφέραμε ποτέ να σώσουμε, καταστρέφοντας.