Έρως ανίκατε μάχαν. Δηλαδή, ο έρωτας νικάει κάθε μάχη. Είχε δίκιο ο Σοφοκλής το 442 π.Χ, όταν έγραφε την Αντιγόνη. Μόνο που αν ζούσε στο σήμερα, ίσως και να τραβούσε τα μαλλιά της κεφαλής του με την απομυθοποίησή του και το πόσο τον έχουμε ισοπεδώσει. Με το πόσο φθηνά και πρόχειρα έχουν γίνει τα πάντα όλα στην εποχή μας. Τι συμβαίνει, όμως, όταν ο πρώτος μας έρωτας και σχέση παραμένει στη ζωή μας, ακόμη και μετά τον χωρισμό; Πόσο φίλοι μπορεί να μείνουν δύο πρώην που έχουν μοιραστεί το ίδιο κρεβάτι; Πολλοί λένε, ότι δεν υπάρχει φιλία μεταξύ πρώην. Άλλοι πάλι λένε ότι, όταν φύγει το ερωτικό συναίσθημα και χωρίσουν οι δρόμοι σας, τότε το μόνο που κυριαρχεί είναι η αδιαφορία. Λάθος! Κι όχι επειδή το βιώνω, κατά μια έννοια, αλλά επειδή έχω άτομα που μετά κι από μια δεκαετία χωρισμού, είναι φίλοι και χαίρονται να κρατούν μια τυπική, φιλική επαφή. Τώρα, το αν είναι υγιές ή όχι κάτι τέτοιο, το ξέρει ο καθένας για τον εαυτό του και μόνο.
Ο μεγάλος έρωτας, είναι μεγάλος γιατί πολύ απλά, μπήκε στη ζωή σου, τα ισοπέδωσε όλα, σε έκανε να νιώσεις κάτι δυνατό, σε «σκότwσε» και σε «γέννησε» ξανά. Σε έκανε να αναθεωρήσεις, να μάθεις, να γευτείς και να γνωρίσεις έναν άλλον κόσμο, που μόνο όταν είσαι ερωτευμένος μπορεί να τον αφουγκραστείς. Ζεις κι αναπνέεις διαφορετικά κι άπαξ και χαθεί αυτή η μαγεία, θα είναι σαν να χάνεσαι στη μαυρίλα. Τώρα, το αναπόφευκτο και για τις δύο όψεις του νομίσματος, είναι σίγουρο. Αλλά έτσι είναι η ζωή. Μαθαίνεις και προχωράς με ό,τι έχεις και σου δίνεται σαν μάθημα από τις επιλογές σου.
Οι μεγάλοι έρωτες, όταν τελειώσουν, είτε θα μείνουν σαν ανάμνηση είτε σαν απωθημένο για ό,τι δεν προλάβατε να ζήσετε, είτε σαν μέτρο σύγκρισης για τους επόμενους που θα μπουν στη ζωή σου, είτε θα σε ακολουθούν ως φίλοι (κατά μία έννοια- όποια θέλει ο καθένας- και ναι, χωρίς το σ3ξ). Το θέμα είναι ότι μένουν. Γιατί όταν έχεις βιώσει το απόλυτο και το δυνατό, δεν μπορείς να ξεκόψεις έτσι απλά. Ούτε να βάλεις ένα τέλος κι όποιον πάρει ο χάρος. Δεν μπορείς να απογαλακτιστείς, από τη συντροφιά που είχες στο κρεβάτι, στη ζωή και στο σ3ξ, με μια απλή τελεία. Τον θες τον άλλο στη ζωή σου. Εκτός και αν σου χάρισε μόνο πίκρες, που και πάλι θα δυσκολευτείς να τον ξεγράψεις.
Και κάπως έτσι, κτίζεται μια νέα σχέση. Σε φάση, σε έχω δει χωρίς ρούχα, έχουμε κάνει την κάθε φαντασίωση πραγματικότητα- αλλά από εδώ και πέρα το βλέπουμε αλλιώς. Θες να έχουμε επαφή; Καλώς, ας φερθούμε ώριμα και ας παλέψουμε για μια φιλία που ποτέ δεν ξέρεις, μπορεί να μας προσφέρει κάτι πολύ πιο δυνατό και να επωφεληθούμε. Αλλά, το παρελθόν μένει στο παρελθόν. Προσωπικά κι έχοντας περάσει εφτά χρόνια χωρισμού από τον άνθρωπο που πίστευα ότι θα ήταν αυτός ο «ένας», με βεβαιότητα έχω να πω ότι θέλει κάτι παραπάνω από προσπάθεια για να κρατηθεί αυτή η επαφή χωρίς να υπάρχει πίσω κείμενο και προσδοκία. Κάπου θα εμπλακεί το παρελθόν, κάπου μπορεί να χαθεί η μπάλα και να πάει να γίνει το κακό, αλλά το να καταφέρεις να παραμένει ο μαγάλος έρωτας στη ζωή σου, είναι ό,τι πιο τρυφερό υπάρχει κι εν τέλει, σε κάνει πιο δυνατό, όσο περίεργο κι αν ακούγεται. Κι όλα ξεκινούν και τελειώνουν με τα όρια που θα θέσετε είναι ξεκάθαρα δική σας απόφαση, αρκεί να μην έχετε παρατράγουδα με τους νυν σας.
Ο μεγάλος έρωτας, δε φεύγει όσα χρόνια κι αν περάσουν και κάποιες φορές αυτό μπορεί να πονάει. Σε κάθε περίπτωση, η ζωή συνεχίζεται κι εμείς ακολουθούμε. Κι όπως έλεγε και ο Ρένος στα «φθηνά τσιγάρα» όσο περίμενε η ζωή του να αποκτήσει νόημα και διαχειριστεί τον κεραυνοβόλο έρωτα: «Η ζωή ξέρει και εγώ την εμπιστεύομαι.»
Συντάκτης: Ηλιάνα Τσακίρη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
