Με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου, από τις 19:00 έως τα μεσάνυχτα, το έργο «Ροζ Σημαία» της Γεωργίας Λαλέ θα «ντύσει» την πρόσοψη του Δημαρχείου Αθηνών, με τη χρήση της τεχνολογίας 3D projection mapping. Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, θα διοργανωθούν δράσεις στην Τεχνόπολη με σκοπό την ενίσχυση της γυναικείας φωνής και την καταστολή της έμφυλης βίας. Η κα. Λαλέ καλεί γυναίκες και θηλυκότητες να της δωρίσουν δικά τους σεντόνια που μπορούν να φέρουν μαζί τους, την ίδια ημέρα και κατά τη διάρκεια της δράσης.
Η «Ροζ Σημαία» της Γεωργίας Λαλέ πριν από λίγους μήνες είχε δεχθεί πολύ σκληρή κριτική, καθώς είχε δοθεί εντολή από το υπουργείο Εξωτερικών να αποσυρθεί από την έκθεση με τίτλο «Ενοχή της Γειτονιάς» (Neighborhood Guilt) που διοργανώθηκε στο ελληνικό γενικό προξενείο στη Νέα Υόρκη, εφόσον θεωρήθηκε «παραποίηση εθνικού συμβόλου». Η ίδια φανερά στεναχωρημένη δήλωσε πως δεν πρόκειται για παραποίηση κανενός συμβόλου και πως το έργο της δεν είναι η ελληνική σημαία αλλά η «Σημαία» φτιαγμένη από κομμάτια σεντονιών που της δώσανε γυναίκες Ελληνίδες που βίωσαν την ενδοοικογενειακή βία και την κακοποίηση. «Το έργο είναι ένας φόρος τιμής στις γυναίκες, θύματα των γυναικοκτονιών και ενδοοικογενειακής βίας. Αυτές οι γυναίκες είναι οι ηρωίδες του έθνους μας και κάθε έθνους». Ενώ συνέχισε λέγοντας πως έχει δεχτεί πολλά και ποικίλλα μηνύματα τόσο από γυναίκες θύματα βίας όσο και από συγγενείς και φίλους των γυναικών αυτών. Το ανησυχητικό ήταν πως μεταξύ όλων αυτών, δέχτηκε κι απειλητικά μηνύματα.
«Σαν καλλιτέχνις και σαν γυναίκα νιώθω ότι η σημαία αποσύρθηκε γιατί μία μειονότητα του κράτους μας ήθελε να σιωπήσει τις γυναίκες και εμένα κατ’ επέκταση και να μη μιλήσουμε γι’ αυτά τα συγκεκριμένα θέματα. Θεωρώ ότι το λάθος είναι από τη διαχείριση που έγινε από το υπουργείο Εξωτερικών. Η έκθεση ήταν εγκεκριμένη», ήταν τα λόγια της. Ενώ σημείωσε ότι «πρέπει να ζητηθεί συγγνώμη από τις γυναίκες που χρειάζονται υποστήριξη και δεν υπάρχουν οι κοινωνικές βάσεις για να τις υποστηρίξουν».
Εμείς σήμερα είμαστε ιδιαιτέρως χαρούμενοι γιατί η «Ροζ Σημαία» κατάφερε το εξής σημαντικό: Οι γυναικοκτονίες και η ενδοοικογενειακή κακοποίηση έγιναν θέμα επικαιρότητας χωρίς να έχει πεθάνει καμία γυναίκα, αφού το γεγονός ότι η σημαία κατέβηκε από την έκθεση της Νέας Υόρκης ήταν αυτό που τελικά ανέβασε το έργο και τη σημασία του ακόμα πιο ψηλά.
Η «Ενδοοικογενειακή βία», ένα θέμα που κανονικά δεν πρέπει να κλείνει ποτέ, ούτε να ανοίγει εξαιτίας περιστατικών κακοποίησης, ούτε μία φορά το χρόνο με αφορμή μια εθνική ημέρα. Το δικαίωμα στη ζωή και κυρίως στην ασφαλή ζωή πρέπει να είναι από τα βασικά θέματα συζήτησης κάθε μέρα. Ηρωίδες είναι αυτές που έζησαν τη φρίκη της κακοποίησης αλλά κατάφεραν κι έφυγαν, ηρωίδες κι όσες -δυστυχώς- δεν τα κατάφεραν. Τη δύναμη και την ψυχή όλων αυτών των γυναικών θα τιμούμε κάθε τέτοια μέρα και με κάθε καλλιτεχνικό έργο που ανοίγει τέτοιες συζητήσεις. Θα συνεχίσουμε να τιμούμε κάθε γυναίκα και κάθε γυναικεία οντότητα, αυτές που εγκλωβίστηκαν, αυτές που ελευθερώθηκαν, αυτές που πολέμησαν, αυτές που γεννήθηκαν κι έζησαν ελεύθερες, όσες επέλεξαν τη μοναξιά κι όσες έχουν την τύχη να απολαμβάνουν μια υγιή σχέση. Όλες τις γυναίκες που κάθε μέρα δίνουν τη δική τους μάχη ζωής –όποια κι αν είναι αυτή.
Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε γιατί κανένας δεν έχει το δικαίωμα να σου στερεί ή να σου καταστρέφει τη ζωή και ο καθένας έχει το δικαίωμα να είναι ασφαλής ψυχολογικά, σωματικά, συναισθηματικά. Γιατί τα δικαιώματα σήμερα είναι ακόμα ζητούμενα. Γιατί για όσα θα έπρεπε να απολαμβάνουμε, πρέπει τελικά να φωνάζουμε, να παλεύουμε να τα διεκδικούμε. Κι όσο για αυτούς που προσπάθησαν και συνεχίζουν να προσπαθούν να εγκλωβίσουν κάθε μας φωνή απαντούμε μαζί με τη Γεωργία Λαλέ πως «πέρασαν αλλά δεν άγγιξαν».
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου