Ελέφαντες θάβουν τα νeκρά μωρά τους κι η κάμερα τους καταγράφει για πρώτη φορά

Η φύση καταφέρνει πάντα με τον τρόπο της να μας κάνει να αισθανθούμε συνδεδεμένοι και ταυτόχρονα απόλυτα ταπεινοί, δείχνοντάς μας με τον τρόπο της ότι το πώς ζούμε, ερωτευόμαστε, συνδεόμαστε, θρηνούμε τους ν3κρούς μας, βρίσκεται κάτω από έναν πανάρχαιο κοινό κώδικα. Αυτό απέδειξαν και οι πιο πρόσφατες καταγραφές, που δείχνουν ασιατικούς ελέφαντες να θάβουν πέντε ν3κρά μικρά ελεφαντάκια σε αρδευτικά χαντάκια στην Ινδία, προσφέροντας πιθανώς νέες γνώσεις για την πολύπλοκη κοινωνική και συναισθηματική ζωή των θηλαστικών, όπως δημοσίευσε το περιοδικό Journal of Threatened Taxa.

Στο παρελθόν, οι ερευνητές έχουν παρατηρήσει αφρικανικούς δασικούς ελέφαντες να καλύπτουν τα αποβιώσαντα μέλη της αγέλης με φύλλα και κλαδιά, κάνοντας τη δική του μικρή τελετή, αλλά, μέχρι τώρα, οι επιστήμονες δεν είχαν καταγράψει περιπτώσεις ασιατικών ελεφάντων που έθαβαν τους ν3κρούς τους. Κι αυτό είναι τόσο κοντά στο ανθρώπινο στοιχείο που δεν μπορεί παρά να σε συγκινήσει βαθιά.

Πέντε μικρά ανακαλύφθηκαν θαμμένα σε κτήματα τσαγιού στη βόρεια Δυτική Βεγγάλη, που φαίνεται ότι είχαν τοποθετηθεί ανάσκελα σε αρδευτικά ορύγματα βάθους έως και 26 εκατοστών και στη συνέχεια καλύφθηκαν με χώμα. Παρ’ όλο που τα κεφάλια και οι κορμοί τους ήταν ως επί το πλείστον θαμμένα, τα τέσσερα πόδια τους παρέμεναν να εξέχουν από το χώμα, δημιουργώντας ένα μοτίβο που δείχνει ότι δεν τοποθετήθηκαν τυχαία σε αυτή τη θέση.

Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι ελέφαντες τοποθέτησαν στρατηγικά τα σώματά τους στα χαντάκια με τα πόδια προς τα πάνω, έτσι ώστε πολλά και διαφορετικά μέλη του κοπαδιού να μπορούν να συμμετέχουν στη διαδικασία ταφής. Η παρουσία αποτυπωμάτων ποδιών και κοπριάς από πολλούς ελέφαντες στις τοποθεσίες υποστήριξε περαιτέρω αυτή τη θεωρία, που σημαίνει ότι έγινε κάποιου είδους τελετή όπου κάθε ελέφαντας έβαλε το δικό του χώμα, αποδίδοντας φόρο τιμής, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τους ανθρώπους. Η ομάδα υποψιάζεται επίσης ότι οι ασιατικοί ελέφαντες έδωσαν σκόπιμα προτεραιότητα στην κάλυψη των κεφαλιών και των κορμών των νεκρών μοσχαριών για να τα προστατεύσουν από τους πτωματοφάγους.

Τα ελεφαντάκια ήταν ηλικίας μεταξύ 3 μηνών και 1 έτους και πέθαναν από φυσικά αίτια, όπως λοιμώξεις και υποσιτισμό. Οι μώλωπες στις πλάτες τους υποδηλώνουν ότι τα μέλη της αγέλης είχαν σύρει τα σώματά τους σε μεγάλες αποστάσεις για να φτάσουν στα κτήματα τσαγιού για να ταφούν. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, οι ελέφαντες φαίνεται να ταξίδεψαν για 48 ώρες μεταφέροντας τα μικρά τους, σύμφωνα με τη Hannah Osborne του Live Science, με σκοπό να είναι σε ασφαλές μέρος.

Ever heard or observed #Elephant burials ! Few have heard but rarely documented from India. Here we publish first of its kid study from #India of Asian elephant burials with multiple real documentation in ‘Journal of Threatened Taxa’. https://t.co/cJCu5wLCLa

Do read and tell… pic.twitter.com/EVwRZcdDV8

— Parveen Kaswan, IFS (@ParveenKaswan) March 2, 2024

«Οι ελέφαντες είναι αισθανόμενα όντα και ξέρουν τι κάνουν», είπε στην Taniya Dutta του National Geographic ο συν-συγγραφέας της μελέτης Akashdeep Roy, οικολόγος στο Ινδικό Ινστιτούτο Επιστημονικής Εκπαίδευσης και Έρευνας.

Οι κάτοικοι του χωριού και οι διαχειριστές του κτήματος τσαγιού άκουσαν τους ελέφαντες να φωνάζουν δυνατά -μέχρι και 30 ή 40 λεπτά- πριν εγκαταλείψουν τις περιοχές ταφής, γεγονός που μπορεί να υποδηλώνει ότι τα κοπάδια θρηνούσαν! Αυτή η εξήγηση ευθυγραμμίζεται με τα ευρήματα μιας μελέτης του 2022, η οποία διαπίστωσε ότι οι ασιατικοί ελέφαντες στέκονταν φρουροί πάνω από τα σώματα των νeκρών μελών του κοπαδιού, έκαναν θορύβους και φάνηκε να παρηγορούν ο ένας τον άλλον κατά τη διάρκεια της «κηδείας». Κι αν αυτό δεν είναι αρκετό για να σου προκαλέσει ρίγος, τότε δεν ξέρουμε τι άλλο θα μπορούσε.

Μάλιστα, διακρίνεται ότι οι ελέφαντες αποφεύγουν να ταξιδεύουν κοντά στους τόπους ταφής. Μια θεωρία είναι ότι τα ζώα συνδέουν αυτές τις διαδρομές με κακές αναμνήσεις και τους βγάζουν από τα ταξίδια τους. Σε σχέση με την επιλογή των συγκεκριμένων τοποθεσιών αναφέρεται ότι «δε θα μπορούσαν να θάψουν τα ελεφαντάκια στα χωριά, καθώς υπάρχει μεγάλη ανθρώπινη όχληση. Ούτε μπορούσαν να το κάνουν μέσα στο δάσος, όπου δεν υπάρχουν προκατασκευασμένες τάφροι και γνωρίζοντας την αδυναμία τους να σκάψουν μεγάλες τρύπες σε αυτή τη βιογεωγραφική ζώνη».

Οι ελέφαντες είναι εξαιρετικά ευφυή πλάσματα που μπορούν να λύνουν γρίφους και να μυρίζουν τις διαφορές μεταξύ των ποσοτήτων τροφής. Καταλαβαίνουν επίσης πότε το σώμα τους είναι στη μέση της ζωής τους. Αποκτούν δεσμούς δια βίου, κάνουν οικογένειες, δένονται συναισθηματικά, κι όπως φαίνεται, τιμούν τους νεκρούς τους με τον ίδιο τρόπο που το κάνουμε κι εμείς. Κι αυτή είναι η μαγεία της φύσης, που δεν μπορεί παρά να σε συγκινήσει βαθιά.