Βάζοντας κάποιον άλλο να στείλει το μήνυμα αντί για σένα

Μπορείς να καταλάβεις πάρα πολλά πράγματα για το ύφος ενός ανθρώπου με τον οποίο μιλάς, από τον γραπτό του λόγο στα μηνύματά σας. Ο τρόπος που γράφει, τα σημεία στίξης, η φρασεολογία, φανερώνουν τον τρόπο που σκέφτεται και διατυπώνει έπειτα, μέσω της κωδικοποίησης της γλώσσας. Κι όταν είσαι εσύ ο δέκτης αυτών των μηνυμάτων για καιρό, μπορείς να καταλάβεις ακόμη και τον τόνο της φωνής του, λες και κάθεται δίπλα και σου μιλάει.

Γνωρίζεις λοιπόν και γνωρίζεις καλά το ύφος του ανθρώπου με τον οποίο μιλάς τόσο καιρό. Κι έτσι, είναι προφανές πως δε θα μπορούσε να σε ξεγελάσει παριστάνοντας κάποιον άλλο, ακόμα κι αν το προσπαθούσε. Όπως ήταν και η στιγμή που κατάλαβες ότι μηνυματογραφούσες δια αντιπροσώπου, τελικά.

Στην αρχή, ίσως και να γέλασες, ίσως και να σκέφτηκες πως είναι φάρσα, πως το έκανε για λίγο επειδή προέκυψε κάποια ανάγκη και πως θα φανερωθεί. Η κουβέντα όμως σταδιακά άρχισε να εμβαθύνει και να νιώθεις ευάλωτος σε έναν ξένο. Ποιος είναι αυτός που σου μιλάει και πού πήγε ο άνθρωπος που τόσο καλά γνωρίζεις; Μπορεί και να πέταξες ένα «έλα, φανερώσου, άσε τις ανοησίες» μεταξύ σοβαρού κι αστείου, λαμβάνοντας την απάντηση πως έχεις παρεξηγήσει. Μα δεν παρεξήγησες απολύτως τίποτα.

Όσο η στιχομυθία συνεχιζόταν, τόσο έβλεπες εκείνο το πρόσωπο να έχει άποψη για της ψυχής σου τα βάθη, που μέχρι τώρα δεν ήξερε ενδεχομένως ούτε καν το όνομά σου. Να σου μιλάει με τρόπο που δεν είχες ακούσει ποτέ ξανά, να σου αναλύει προθέσεις και κίνητρα, με σένα να σοκάρεσαι με το πόσο διαφορετικά ήταν όλα μέχρι χθες. Για μια στιγμή σκέφτηκες να παίξεις το παιχνίδι, να αφήσεις να δεις πόσο θα το τραβήξει. Όμως, η ηθική σου δε σε άφησε κι έτσι, αρκετά επιθετικά, φτάσατε και στο αντίο. «Τι το κουράζεις άνθρωπέ μου το αντίο, που χρειάστηκε να βγεις τελείως από τον εαυτό σου για να μου το πλασάρεις;», αναρωτήθηκες και τελικά το είπες εσύ. Γιατί σου έπεσε βαριά η τόση υποκρισία.

Κάπως έτσι έφτασε στο τέλος εκείνη η κουβέντα με τον άγνωστο Χ άνθρωπο που κρύφτηκε πίσω από τον άνθρωπο που μέχρι τότε σε ενδιέφερε. Με τον άνθρωπο που δεν είχε το σθένος να ξεκαθαρίσει ο ίδιος κι έβαλε φιλαράκι, αδερφάκι, συναδελφάκι να το κάνουν. Και το ενδιαφέρον σου τελείωσε βίαια, όταν δόθηκε λανθασμένα η εντύπωση πως μπορεί να σου φέρεται έτσι, χωρίς σεβασμό. Με την ολοκλήρωση της παράστασης λοιπόν, ήρθε και το ξεμπρόστιασμα, τελειώνοντας και δίνοντας συγχαρητήρια στον συνομιλητή για το σόου του. Λύθηκε η συνεδρίαση. Την έλυσες εσύ. Σαφώς και δεν έφαγες το κουτόχορτο που ήθελε να σου πλασάρει, βγήκες μπροστά κι έκλεισες το κεφάλαιο που δεν είχε τα κότσια να κλείσει κι έπρεπε να μιλήσει διά στόματος άλλων για να το καταφέρει. Λες και δεν άξιζες τις δικές του λέξεις, τις λέξεις του ανθρώπου που τόσο καιρό είχατε μοιραστεί τα πάντα.

Ευχαρίστησες γλυκά, που σε βοήθησε εκείνο το βράδυ και σε έβγαλε από τη δύσκολη θέση. Τα έκανε μαντάρα, αυτή την κατάσταση ήθελες για να πάψεις να ασχολείσαι.