Μητροπολίτης σε στιγμή πατριαρχικού παραληρήματος λέει τις γυναίκες «κλώσες»

Την περασμένη Παρασκευή και αφού ολοκληρώθηκε η λειτουργία των Χαιρετισμών, ο μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης Παύλος προέβη σε κήρυγμα. Μέχρι εδώ βέβαια όλα καλά, καθώς το κήρυγμα είναι πλέον συνηθισμένο στις εκκλησίες μας και σκοπό έχει οι Χριστιανοί να ακούσουν συμβουλές και να παραδειγματιστούν από τους πατέρες της Εκκλησίας. Τι γίνεται όμως όταν το κήρυγμα αφορά σε συγκεκριμένη μερίδα πολιτών, την οποία δείχνει με το δάχτυλο και τονίζει ποια πρέπει να είναι η δουλειά της;

Ούτε λίγο, ούτε πολύ ο μητροπολίτης αποκάλεσε τις γυναίκες κλώσες, των οποίων η δουλειά είναι μόνο μία, να προσέχουν το κοτέτσι και τα κλωσόπουλα τους, όπου κοτέτσι και κλωσόπουλα βάλτε σπίτι και παιδιά. Βεβαίως και έτρεξε να σώσει την κατάσταση την αμέσως επόμενη μέρα, αφού είδε τις αντιδράσεις που προκάλεσε η δήλωσή του, λέγοντας πώς όσα είπε τα είπε με τη μορφή παρομοίωσης. Πως δηλαδή όπως η κλώσα φροντίζει τα κλωσόπουλά της, έτσι οφείλει και η μάνα να κάνει το ίδιο, και να αφήσει την εργασία της έξω από το σπίτι και να ασχοληθεί με τα παιδιά της για να πάψουν να εγκληματούν τα τελευταία.

Όπα δηλαδή τα παιδιά εγκληματούν, επειδή λείπει η μαμά από το σπίτι; Όταν λείπει ο μπαμπάς είναι όλα τα παιδιά καλά και άγια; Χωρίς διάθεση να στοχοποιήσουμε πρόσωπα και καταστάσεις να αναφέρουμε απλά για την ιστορία πως πολλά παιδιά που κατά το παρελθόν προέβησαν σε παραβατικές συμπεριφορές, προέρχονταν από οικογένειες διαλυμένες, τις οποίες ένας από τους δύο γονείς είχε εγκαταλείψει, αλλά ταυτόχρονα και πως από μονογονεϊκές οικογένειες προήλθαν και παιδιά διαμάντια, γιατί είχαν ως πρότυπο ένα γονιό που αγωνιζόταν για αυτά μέρα – νύχτα.

Οπότε όχι δε θα δεχτούμε το ρόλο της γυναίκας ως κλώσας, ούτε χάριν παρομοίωσης. Δεκτό πως το μεγαλύτερο ρόλο και τη μεγαλύτερη ευθύνη για τη διαπαιδαγώγηση και σωστή ανατροφή των παιδιών, μερικές δεκαετίες νωρίτερα, τον είχε ως επί τω πλείστον η μητέρα, αλλά αυτό έχει αλλάξει, ευτυχώς εδώ και καιρό. Όση ευθύνη έχει μια μάνα απέναντι στα παιδιά της, άλλη τόση έχει και ο πατέρας.

Δυστυχώς τέτοιες δηλώσεις είναι τουλάχιστον αναχρονιστικές ειδικά εν έτει 2024, όπου τα παιδιά ψάχνουν ισχυρά πρότυπα στους γονείς τους, και ναι μία εργαζόμενη μητέρα και μάλιστα διπλά εργαζόμενη, αφού δουλεύει και στο χώρο εργασίας και στο σπίτι της αποτελεί ένα υγιές και δυναμικό πρότυπο, όπως κι ένας εργαζόμενος πατέρας.

Άραγε μήπως τέτοιες δηλώσεις συνωμοτούν θετικά προς την ενδοοικογενειακή β1α που είναι υπερβολικά αυξημένη το τελευταίο διάστημα και τις γυναικοκτονίες που γεννά η πατριαρχία;

Κι επιπλέον γιατί να φορτώνουμε στη μητέρα ενοχές επειδή εργάζεται εκτός σπιτιού και θεωρώντας πως αυτή η πρακτική στους άντρες είναι αποδεκτή; Γιατί μία τέτοια δήλωση μόνο τις γυναίκες κάνει να αισθάνονται άσχημα. Πως δεν είναι καλές μάνες και τα παιδιά τους καταλήγουν να χτυπάνε, να φέρονται άσχημα και προσβλητικά στους συνομηλίκους τους και να μην υπολογίζουν τους άλλους γιατί δεν είναι αυτές στο σπίτι.

Καλά κάνετε και εργάζεστε και προσφέρετε στον εαυτό σας και στην οικογένειά σας όσα μπορείτε, εφόσον αυτό σας κάνει να αισθάνεστε καλά με τον εαυτό σας και τους γύρω σας. Είστε ένα σπουδαίο παράδειγμα για τα παιδιά σας. Αυτό χρειάζονται άλλωστε, ισχυρά παραδείγματα, μητρικά και πατρικά πρότυπα, υγιής γονεϊκές φιγούρες ανεξαρτήτως της σύστασης της οικογένειας.

Έτσι μεγαλώνουν τα παιδιά και μαθαίνουν με παραδείγματα, κι όχι με μία «μαμά-δερβέναγα» στο σπίτι, που μόνη της ευθύνη είναι η οικογένεια και τα παιδιά της. Όσο γεννημένη είναι μία γυναίκα για τη μητρότητα και τη συζυγία, άλλο τόσο είναι και για εργασία και καθόλου άσχημα να μην αισθάνεται για αυτό.

Πηγή εικόνας: Pronews