Βρισκόμαστε στο κατώφλι του καλοκαιριού και πολύ σύντομα οι γάμοι και οι κοινωνικές εκδηλώσεις φίλων και γνωστών αναμένεται να φτάσουν στην κορύφωσή τους. Όσο βέβαια και αν ο ενθουσιασμός είναι για πολλούς απερίγραπτος, δεν είναι λίγοι εκείνοι που αναρωτιούνται πως θα καταφέρουν να ανταποκριθούν στις κοινωνικές τους υποχρεώσεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και συγχρόνως να καταφέρουν εκπληρώσουν και τα δικά τους, προσωπικά σχέδια για τους επόμενους μήνες ή έστω να καταφέρουν να έχουν φως, νερό, τηλέφωνο, τα απλά δηλαδή και πολύτιμα πράγματα.
Αν κι όταν μιλάμε για γάμους και κοινωνικές εκδηλώσεις όλοι έχουμε στο μυαλό μας πως έχουμε να κάνουμε με ώριμους ενήλικες, δεν είναι λίγες οι φορές που τυχόν άρνηση πρόσκλησης σε κάποια εκδήλωση ή υποχρέωση γίνεται αιτία σοβαρών παρεξηγήσεων και κάποιοι μπορεί ακόμη και να κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν ακόμα και ως κακοί φίλοι. Σε μια τέτοια περίπτωση παρεξήγησης αναφέρεται και μια δημοσίευση που έκανε μια μέλλουσα νύφη στο Reddit πριν από κάποιο καιρό, προκαλώντας αντιδράσεις. Πιο συγκεκριμένα, η μέλλουσα νύφη εξέφρασε το παράπονό της για το γεγονός πως ενώ η κολλητή της, η οποία είναι παντρεμένη κι έχει και ένα μικρό παιδί, είχε την οικονομική δυνατότητα να αγοράσει δυο ακριβά ζευγάρια παπούτσια γνωστού σχεδιαστή, δήλωσε πως δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να παρευρεθεί στον γάμο της ο οποίος θα γινόταν στο εξωτερικό. Η ίδια ένιωσε μεγάλη απογοήτευση από το γεγονός πως η δική της σημαντική στιγμή δεν αποτελούσε πρώτη προτεραιότητα και για τη φίλη της.
Δεν ήταν λίγοι εκείνοι οι χρήστες που έσπευσαν να σχολιάσουν κάτω από το thread, λέγοντας το αυτονόητο, πως όπως εκείνη έχει κάθε δικαίωμα να διοργανώσει το γάμο της όπου και όπως θέλει εκείνη, έτσι και η φίλη της είναι ελεύθερη να διαθέσει τα χρήματά της όπως εκείνη επιθυμεί, χωρίς αυτό το γεγονός να την κάνει λιγότερο καλή φίλη. Σε έναν ιδανικό κόσμο, σχόλια σαν τα παραπάνω φυσικά θα μπορούσαν να θεωρηθούν περιττά. Είναι άλλωστε σύνηθες πολλές φορές στις παρέες να μην είναι όλοι διαθέσιμοι για όλες τις δραστηριότητες είτε λόγω ενδιαφερόντων είτε λόγω διαφορετικών προτεραιοτήτων. Ωστόσο, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που δημιουργούνται παρεξηγήσεις μεταξύ φίλων επειδή κάποιος δεν μπορεί να ακολουθήσει σε κάποιο ταξίδι ή κοινωνική εκδήλωση και όλοι μας λίγο πολύ γνωρίζουμε φιλίες που κλονίστηκαν επειδή κάποιος, κάποτε, δεν ήθελε ή δεν μπορούσε να αναλάβει τα έξοδα μιας κουμπαριάς.
Όσοι έχουμε βρεθεί σε αντίστοιχη θέση σε περιπτώσεις που χρειάστηκε, είτε να ακυρώσουμε κάποια δραστηριότητα είτε να μας ακυρώσουν, ακριβώς γιατί οι προτεραιότητες ειδικά ως προς τα οικονομικά διέφεραν, γνωρίζουμε πως σε μια ουσιαστική φιλία, κάτι τέτοιο να πρέπει να γίνεται σεβαστό και αποδεκτό, ειδικά από τους στενούς φίλους. Συγχρόνως, κάθε άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό και τις επιθυμίες του, οφείλει να θέσει όρια και να δηλώσει τι τον παίρνει να κάνει οικονομικά σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο και τι όχι. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα, άλλωστε, να έχει άποψη για το πώς ο καθένας θα ξοδέψει τα χρήματά του και συγχρόνως κανείς ποτέ δεν πέρασε καλά με ανθρώπους που ακολουθούν κάπου με άγχος ή με το ζόρι. Στην τελική, χρωστά στον εαυτό του να λέει και κάποια όχι, ακόμη και στους στενούς φίλους, γιατί αν δεν το κάνει, στο τέλος της ημέρας, ο μόνος άνθρωπος ο οποίος θα νιώσει προδομένος και ματαιωμένος θα είναι ο ίδιος του ο εαυτός.
Ενώ λοιπόν το δικαίωμα του να διαθέτει κανείς τα χρήματά του εκεί που εκείνος επιθυμεί δε θα πρέπει σε καμία περίπτωση να γίνεται λόγος επίκρισης κι ούτε καν συζήτησης μέσα σε μια παρέα, σε καταστάσεις σαν αυτές τον πιο σημαντικό ρόλο τον παίζει και η ικανότητα του ατόμου να θέτει τα όριά του και να λέει και κάποια όχι. Σίγουρα, το να πεις όχι στον πολυέξοδο γάμο του κολλητού σου που γίνεται σε εξωτικό προορισμό ή το να αρνηθείς εξόδους και δραστηριότητες που προτείνουν οι παρέες σου επειδή θέλεις να πραγματοποιήσεις κάποια άλλα σχέδια ή απλά να βγάλεις το καλοκαίρι χωρίς οικονομικό άγχος, είναι άβολο, δεν είναι δυνατόν, όμως, να θεωρείται λόγος επίκρισης ή παρεξήγησης.
Οι προτεραιότητες του καθενός είναι ιδιαιτέρως σημαντικές και δε θα πρέπει να μπαίνουν στην άκρη μόνο και μόνο από φόβο μήπως ένα «όχι» στοιχίσει αυτομάτως και μια φιλία. Το να ακυρώσεις ένα δικό σου ταξίδι ή να αναβάλλεις μια αγορά που περίμενες για καιρό μόνο και μόνο για να ευχαριστήσεις τους άλλους, δε σε κάνει καλύτερο φίλο αλλά μάλλον λίγο χειρότερο, καθώς οι μικρές και μεγάλες υποχωρήσεις πολλές φορές οδηγούν σε εσωτερικευμένη πικρία, συναισθήματα και επιθυμίες που δεν εκφράστηκαν ποτέ παρά μόνο μέσα στο μυαλό και την καρδιά μας, και μπορεί να οδηγήσουν σε ξεσπάσματα, ικανά να διαλύσουν ακόμη και τις πιο δυνατές σχέσεις.
Είναι κομμάτι της ουσιαστικής ενηλικίωσης η συνειδητοποίηση πως οι ουσιαστικοί φίλοι που αξίζουν μια θέση στη ζωή μας, είναι εκείνοι που δεν περιμένουν να συμφωνούν πάντα μαζί μας σε όλα και γνωρίζουν πως δεν υπάρχει πάντα ταύτιση επιθυμιών και γι’ αυτό άλλωστε έχουν μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας. Άλλωστε, αν η απόλυτη ταύτιση με τους φίλους ήταν κάτι εφικτό και η κατανόηση ήταν πράγμα σπάνιο, οι φιλίες θα ήταν πραγματικά ανυπόφορες, έτσι δεν είναι; Η κόλαση είναι οι άλλοι είχε γράψει πολύ σωστά κάποτε ο Ζαν-Πολ Σάρτρ και κλείνοντας, ας μην ξεχνάμε πως οφείλουμε τουλάχιστον στον εαυτό μας να δείχνουμε τόση κατανόηση, όση θα θέλαμε να δείξουν οι άλλοι σε εμάς.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου