4+1 red flags που πρέπει να προσέχεις σε έναν ψυχολόγο και τα backstories τους

Μιας και ο Μάιος είναι ο μήνας που έχει αφιερωθεί στην ψυχική υγεία, και όλο και περισσότεροι από εμάς αποφασίζουμε να στρέφουμε σε κάποιον ειδικό, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μερικά από τα red flags, που είναι καλό εάν τα παρατηρήσουμε στον άνθρωπο που εμπιστευόμαστε κάτι τόσο σημαντικό, όπως είναι η ψυχική υγεία μας, να φύγουμε όσο είναι νωρίς. Πριν ξεκινήσω όμως  θα ήθελα να κάνω ένα  πολύ σημαντικό disclaimer. Ό,τι αναφέρω είναι βασισμένο στη δικιά μου προσωπική εμπειρία στο ταξίδι της ψυχανάλυσης, και σίγουρα μπορεί οι απόψεις οι δικές μου να αποκλίνουν από τις απόψεις ενός ανθρώπου με διαφορετικό υπόβαθρο. Όμως, καθώς όταν εγώ στη νεαρή ηλικία των 18 μου έψαχνα να βρω τον άνθρωπο που θα με βοηθούσε να ξανά βρω τα πατήματα μου στην ψυχική μου υγεία, και μέχρι σήμερα στα early twenties μου συνεχίζω σταθερά την ψυχοθεραπεία, θα ήθελα να μοιραστώ με οποίο ίσως χρειάζεται, αυτά τα σημάδια που ίσως σε σώσουν από μια κακή εμπειρία με το ταξίδι της ψυχοθεραπείας.

Πρώτα από όλα, το πτυχίο. Πτυχίο από αναγνωρισμένο πανεπιστήμιο. Σοβαρό disclaimer σε αυτό το σημείο, ότι αυτό είναι η δικιά μου απλή και τίμια προσωπική άποψη. Αλλά αν είναι να επενδύσεις χρήματα σε κάποιον για την ψυχική σου υγεία, είναι σημαντικό να έχει σπουδές χρόνων και αναγνωρισμένες πάνω σε αυτήν. Στο κάτω – κάτω, δε θα πηγαίνεις σε κάποιον που δεν ήταν ειδικός για να θεραπεύσεις κάποια σωματική αρρώστια. Όποτε, ναι, τα πτυχία από αναγνωρισμένα πανεπιστήμια είναι αρκετά σημαντικά. Βεβαιώσου ότι ο άνθρωπος που θα εμπιστευτείς την ψυχή σου είναι απόφοιτος από κάποιο πανεπιστήμιο. 

Δεύτερο red flag και ίσως πιο ύπουλο, είναι το να μοιράζεται πολλές πληροφορίες μαζί σου για την προσωπική του ζωή. Δε χρειάζεται, εσύ που είσαι «ασθενής» ουσιαστικά σε αυτόν τον άνθρωπο να γνωρίζεις πολύ προσωπικές του στιγμές, γεγονότα ούτε καν απλά facts για τη ζωή του. Αυτό ίσως οδηγήσει και εσένα τον ίδιο να «ξενερώσεις» μαζί του, γιατί ίσως συνειδητοποιήσεις ότι δεν ταιριάζετε ως άνθρωποι. Κάτι το οποίο πρέπει να διαχωρίζεται. Δεν πηγαίνεις στον ψυχολόγο σου για να γίνετε φίλοι. Πηγαίνεις για να σε βοηθήσει σε ό,τι εσύ αποφασίσεις ότι χρειάζεσαι βοήθεια. 

Τρίτον, κοιτάει όλη την ώρα σε κάθε συνέδρια την ώρα ή ασχολείται με το κινητό.  Είσαι εκεί συνήθως για πενήντα με εξήντα λεπτά, δικαιούσαι και χρειάζεσαι την πλήρη προσοχή του.

Τεταρτον, υπάρχουν πολλοί τρόποι ψυχοθεραπείας, και συνήθως ο κάθε ψυχολόγος επιλέγει έναν ή έστω μερικούς από αυτούς. Εάν ξεκινήσεις με κάποιον ειδικό αλλά στην πορεία δεις ότι ο τρόπος προσέγγισης του δε σε βοηθάει, προτείνω να το επικοινωνήσεις αμέσως μαζί του. Είτε θα βρείτε κάποιον άλλον τρόπο είτε θα προτείνει κάποιον άλλον συνάδελφο του που θα σε βοηθήσει.

Τελευταίο και πιο σημαντικό από όλα, χλευάζει ή δεν παίρνει στα σοβαρά τα τραύματα σου και τις σκέψεις που μοιράζεσαι μαζί του. Και θα μου πεις, είναι δυνατόν να συμβεί αυτό; Και θα σου πω ναι είναι, έχει συμβεί σε πολλούς γνωστούς μου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η φίλη μου η οποία περνούσε μια δύσκολη περίοδο, καθώς είχαν συμβεί μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, πολλές αναποδιές και κακοτυχίες. Όλα αυτά την έφθειραν σε βαθμό να χάσει τη γη κάτω από τα πόδια της εξαιτίας ενός μικρού συμβάντος, κάτι το οποίο δε θα συνέβαινε υπό φυσιολογικές συνθήκες. Και έτσι αποφάσισε να πάρει τηλέφωνο μια ψυχολόγο που της είχαν συστήσει. Είχε ακούσει τα καλύτερα από γνωστούς της, οπότε το θεώρησε την καλύτερη επιλογή από το να ψάχνει μόνη. Και πήγε στην πρώτη συνέδρια. Και το μοναδικό πράγμα που της είπε η ψυχολόγος που είχε απέναντι της ήταν «Μα καλά, ήρθες για αυτό;»
Ως άτομο που έχω την ψυχοθεραπεία, το επάγγελμα του ψυχολόγου και του ψυχιάτρου σε πολύ μεγάλη εκτίμηση, έγινα έξαλλη με αυτή την αντίδραση. Και βέβαια η φίλη μου όχι απλά δεν ξανά πήγε στη συγκεκριμένη, αλλά φοβάται μέχρι σήμερα να πάει σε κάποιον άλλον ειδικό.

Η προσωπική μου εμπειρία με την ψυχοθεραπεία ήταν από την πρώτη στιγμή καταπληκτική. Καθώς στάθηκα αρκετά τυχερή ώστε ο πρώτος άνθρωπος που θα πάω, να είναι ο ίδιος που μέχρι σήμερα εμπιστεύομαι. Όμως, έκανα την έρευνα μου, πολλούς μήνες. Έψαξα τους τρόπους με τους οποίους δουλεύει, που δούλεψε πριν ανοίξει δικό της ιατρείο, και ποια είναι τα πεδία ενδιαφέροντος της. Όμως δε θα πω ψέματα. Αυτό που με έκανε να πάρω τηλέφωνο και να κλείσω το πρώτο μου ραντεβού μαζί της, δεν ήταν τίποτα από όλη αυτή την έρευνα. Ήταν απλά η φωτογραφία που είχε στην ιστοσελίδα της. Γιατί ναι, ακόμα και η εμφάνιση και πόση ζεστασιά ή καλοσύνη σου βγάζει ο ψυχολόγος σου, ίσως τελικά παίζουν σημαντικό ρόλο στην επιλογή τους. Χωρίς αυτό να σημαίνει, ότι θα παραμείνεις σε έναν ψυχολόγο μόνο και μόνο για αυτό, προς θεού. Αλλά η πρώτη εντύπωση που λέμε, ναι είναι σημαντική ακόμα και σε αυτό.

Κλείνοντας, θα ήθελα υπενθυμίσω ότι ο αυτοσκοπός της ψυχοθεραπείας δεν είναι να γίνουμε τέλειοι, ή να ξεπεράσουμε κάθε τραύμα και κακή εμπειρία. Ο ψυχολόγος δε θα σε βγάλει από το σκοτάδι, ούτε θα κάνει ρόδινη τη ζωή σου. Όμως είναι ένα χέρι που θα σε τραβήξει λίγο έξω από το σκοτάδι και θα σε εφοπλίσει με εφόδια, για να ανταπεξέλθεις σε ό,τι δύσκολο βρεθεί μπροστά σου. Δε θα πω το κλασσικό «να σας αγαπάτε» αλλά, να προσπαθείτε να σας αγαπάτε και να είστε ευγενικοί με τον εαυτό σας.