Red, green ακόμα και beige flags: νέοι όροι στις ανθρώπινες σχέσεις που υποδηλώνουν τα σημάδια εκείνα που σου λένε αντίστοιχα «φύγε τώρα», «μείνε γιατί είναι σπάνια περίπτωση ανθρώπου» ή «μείνε, γιατί δεν υπάρχουν αρνητικά…». Πού θα κατατάσσαμε την τάση ενός ανθρώπου να κουτσομπολεύει υπερβολικά και να αντλεί ηδονή από αυτό; Red flag. Τον πολιτικό φανατισμό και την προσκόλληση στα άκρα; Red flag. Την εργασιομανία ή την απόλυτη τεμπελιά; Απόλυτα, επίσης, red flag. Την κατάθεση απόψεων με απόλυτο και δογματικό χαρακτήρα για πάσης φύσεως θέματα; Την παντελή απουσία κάποιας άλλης δημιουργικής δραστηριότητας στη ζωή κάποιου αλλά και την εμμονική προσκόλληση σε αυτή εις βάρος της προσωπικής και κοινωνικής υγείας του ατόμου; Red flag, red flag, red flag.

Τα άκρα είναι αρνητικά, σε κάποια θέματα, όμως, και μια αδιάφορη μετριότητα και αδιαφορία είναι επίσης ένδειξη αρνητική και όχι μόνο αρνητική. Είναι, όπως λέμε σε άριστα ελληνικά, ξενερουά ή ντεκaβλέ. Όσο ενθουσιασμό και να έχεις για έναν άνθρωπο που γνωρίζεις για πρώτη φορά και σε έχει συνεπάρει επειδή είναι όμορφος, καλόκαρδος, έχει τέλεια συμπεριφορά στα τυπικά, εάν όσο τον ή τη γνωρίζεις, διαπιστώνεις ότι αδιαφορεί για τα πάντα γύρω του – ε πώς να το κάνουμε – αρχίζεις να ξενερώνεις τη ζωή σου. Η αδιαφορία, για την πολιτική, για τον συνάνθρωπο, τον συνάδελφο ή τον γείτονα, τη δουλειά, το περιβάλλον και την εν γένει πραγματικότητα που σε περιβάλλει κάνουν έναν άνθρωπο τελείως βαρετό. Και εδώ σου έχουμε και το γιατί:

1. Όταν μιλάμε για σχέσεις, οι κοινότυπες ερωτήσεις του τύπου (με τι ασχολείσαι, πού μένεις, τι δουλειά κάνουν οι δικοί σου, πόσα αδέλφια έχεις, ποιο φαγητό σου αρέσει κλπ) είναι σιγουράκι πως θα εξαντληθούν στο πρώτο μισό του ραντεβού. Μετά πρέπει να πεις και κάτι άλλο. Πράγματα που θα σπάσουν τον πάγο αλλά θα σε ανοίξουν και θα σε εκθέσουν λίγο περισσότερο στον άλλον – που αυτή η ευαλωτότητα είναι κάβλa. Πίστεψέ με, πολύ πιο ερωτεύσιμος είναι ο άνθρωπος που θα ζωγραφίσει με τα ωραιότερα χρώματα τη δουλειά του ή θα παρουσιάσει – χωρίς να γκρινιάξει φυσικά – ένα πρόβλημα που τον απασχολεί, παρά αυτός που θα μιλήσει για το επάγγελμά του με αδιαφορία και θα το αναφέρει απλά ως μια επέκταση στο όνομά του και την ηλικία του.

 

2. Όταν ξεπεράσουμε τα στάδια των πρώτων ραντεβού και μεταβούμε στην καθημερινότητα και τη ρουτίνα πάλι θα πρέπει να βρούμε τρόπους να κρατάμε ζωντανό το ενδιαφέρον. Ένα στοιχειώδες ενδιαφέρον με την πολιτική, με τα περιβαλλοντικά ζητήματα και με το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι της εποχής θα σου δώσει άπειρα ερεθίσματα όχι μόνο να ξεκινήσεις τις πιο ωραίες συζητήσεις στα πιο απίθανα μέρη αλλά και να εξελίσσεσαι μέσα σε μα σχέση. Θα συνδέσεις μέρη με προβληματισμούς, ηλιοβασιλέματα με φιλοσοφικές συζητήσεις, κ0κτέιλ με μια κουβέντα όπου βοήθησες τον ή τη σύντροφό σου να λύσει ένα θέμα στη δουλειά του. Μέρη που ήρθες πιο κοντά με τον άνθρωπό σου ή στιγμές που απόλαυσες τη σ3ξουαλική επαφή μαζί του, επειδή απλά ξεκινήσατε να μιλάτε για το αγαπημένο σου βιβλίο.

 

3. Και μιας και πιάσαμε τα βιβλία και κατ΄ επέκταση ταινίες, σειρές και μουσική. Το ενδιαφέρον για μία μορφή τέχνης από όλες αυτές (δόξα το θεό είναι πολλές και μπορείς να επιλέξεις) θα σε κάνουν τον πιο ιδιαίτερο και ερωτεύσιμο άνθρωπο. Αντίθετα, η παντελής απουσία της τέχνης στη ζωή σου, ναι θα σε κάνει ντεκaβλέ. Δε θα κερδίσεις τον άλλον με το να του απαγγείλεις όλα τα ποιήματα του Ελύτη, αλλά πώς να το κάνουμε, η επαφή με την τέχνη αναδεικνύει μία πλευρά μας πιο αυθεντική και ενδιαφέρουσα. Δε θα εξεταστείς ως προς τις τάσεις του Netflix, αλλά αν η κουβέντα το φέρει να μιλήσετε για τρία διαχρονικά κινηματογραφικά αριστουργήματα, ας έχεις μία άποψη, μια γνώμη. Επίσης, η τριβή με αυτές τις δραστηριότητες, είναι σίγουρο ότι θα εμπλουτίσουν και τα ερwτικά σου. Πώς να το κάνουμε; Η επιλογή της σωστής μουσικής ή ακόμα και η προσπάθεια αναπαράστασης της αγαπημένης σου ερwτικής σκηνής με το έτερον ήμισυ σίγουρα αναβαθμίζει τις επαφές και είναι ένα ταλέντο των ανθρώπων που είναι μέσα στα πράγματα.

 

4. Πέρα, όμως, από το κομμάτι σχέση υπάρχει σοβαρό ζήτημα γενικά στις διαπροσωπικές σχέσεις. Στις περιστάσεις όπου γνωρίζουμε καινούρια άτομα και ξεκινάμε έναν καινούριο κύκλο γνωριμιών. Κι εδώ τα πράγματα είναι σοβαρά. Ναι, είσαι ένα άτομο ξενέρωτο, ντεκaβλέ, βαρετό και αδιάφορο εάν σε όλα τα θέματα απαντάς με τη φράση «Δεν ασχολούμαι.». «Τι έχεις να πεις για την κατάσταση στη Μέση Ανατολή;» – «Δεν έχω παρακολουθήσει το θέμα, δεν έχω καθόλου χρόνο.», «Πώς κρίνεις τα αυξανόμενα περιστατικά βiας;» – «Δεν ασχολούμαι, όσο ασχολούμαστε, αυτά διογκώνονται.». Όχι, αυτές οι απαντήσεις δε θα σε κάνουν ερωτεύσιμο ούτε αποπνέεις μυστήριο, αφ’ ενός, γιατί δε θα σου δώσουν το πάτημα να παρουσιάσεις τη φυσιογνωμία σου (η οποία, παρεμπιπτόντως, μπορεί να είναι πολύ ελκυστική και να την αδικείς), αφ’ ετέρου, επειδή αυτή η αδιαφορία ίσως δείχνει και ένα σύμπλεγμα ανωτερότητας. Κινούμαι γύρω από τον άξονά μου και δεν ασχολούμαι με τίποτα άλλο. Πολύ ελκυστικό και ερωτεύσιμο -not. Εξάλλου, αν το να είσαι απολιτίκ θεωρούνταν χαρακτηριστικό των άχρηστων πολιτών στην Αρχαία Ελλάδα, μπορούμε εύκολα να συμπεράνουμε κατά πόσο θα έπρεπε να περνάει ως κάτι κουλ σήμερα.

 

5. Τον ίδιο εγωκεντρισμό αποδεικνύει και η αδιαφορία προς τον συνάνθρωπο και στο περιβάλλον. Ένας άνθρωπος που δεν έχει εκδηλώσει ούτε μια φορά μια διάθεση συμπαράστασης προς έναν άνθρωπο που χρειάζεται βοήθεια ή που δε θα διατυπώσει ποτέ μια περιβαλλοντική ανησυχία, συγγνώμη αλλά είναι ντεκaβλέ. Αντίθετα, ερωτεύεσαι ακόμα περισσότερο τον άνθρωπό σου όταν τον βλέπεις να συμπονά τον άλλον και όταν τον βλέπεις να κάνει μια δυο μικρές κινήσεις για να συμβάλει στη διάσωση του περιβάλλοντος. Αν εν έτει 2024 δεν κάνεις μια στοιχειώδη ανακύκλωση ή αρνείσαι να συμβιβαστείς με κάποια πράγματα που ίσως θα έκαναν πιθανή τη διάσωση του πλανήτη (και όχι δε μιλάμε για το να χρησιμοποιείς συστηματικά χάρτινο καλαμάκι) τότε, ναι, μπορεί να θεωρηθείς απωθητικός. Διότι η αδιαφορία σε αυτούς τους τομείς δείχνει ατομισμό και εγωισμό. Όποιος δεν μπορεί να προσφέρει το ελάχιστο δυνατό σε κάποιον που έχει ανάγκη ή στον κόσμο που τον περιβάλλει, ναι, είναι πολύ πιθανό να μην μπορεί να συμπαρασταθεί ούτε σε εσένα αποτελεσματικά όταν επέλθει μια περίοδος κρίσης.

Ένα άτομο αδιάφορο προς τα πάντα που τον περιβάλλουν είναι ντεκaβλέ γιατί πρωτίστως το ίδιο εμπνέει την εντύπωση ότι δεν έχει ανάγκη τους γύρω του. Δεν είναι μόνο ότι είναι βαρετό. Είναι ότι εκπέμπει μόνιμα στις συχνότητες του εγώ του. «Εγώ να είμαι καλά και όλα τέλεια.». Του αρκεί να είναι καλά μέσα στον μικρόκοσμό του και από εκεί και πέρα είναι κουφό και τυφλό απέναντι σε όλα αυτά που δεν ανήκουν σε αυτό, καθημερινά όμως το επηρεάζουν και το καθορίζουν. Δε συμμετέχει στα κοινά γιατί δε θέλει να έχει ευθύνη, δεν ενδιαφέρεται για τον συνάνθρωπο γιατί νιώθει ότι ανοίγει αχρείαστες παρτίδες με ανθρώπους, κωφεύει στους περιβαλλοντικούς κινδύνους γιατί ακόμα δεν έχουν χτυπήσει τη δική του πόρτα και απέχει από όλα τα ζητήματα της δουλειάς του γιατί όσο μπαίνει ο μισθός τέλος του μήνα είναι ευχαριστημένος.

Ένας άνθρωπος σαν και αυτόν δε διεκδικεί τίποτα γιατί όσο τα απολύτως απαραίτητα πράγματα στη ζωή του πάνε καλά, δε νιώθει την ανάγκη της αλλαγής. Είναι ο άνθρωπος που έχει το «σπιτάκι του, τη δουλίτσα του, το φαγάκι του κλπ». Είναι ο μίζερος άνθρωπος. Και η μιζέρια είναι εξ ορισμού ντεκaβλέ.

Συντάκτης: Σοφία Ρηγοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Θεοχαρίδη