Ανεξάντλητη η θεματολογία περί απιστίας. Πάνω που λες ότι γράψαμε γι’ αυτό ή για το άλλο, κάτι βγαίνει και κάτι μας κάνει να βάζουμε φωτιά στους υπολογιστές μας. Διαβάστε τώρα να δείτε τι καινούργιο διαπίστωσαν οι επιστήμονες. Σύμφωνα με μια νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Archives of Sεxual Behavior, οι άνθρωποι που αναζητούν εξωσυζυγικές σχέσεις είναι αρκετά ικανοποιημένοι στον γάμο τους κι έχουν συναισθήματα για τους συζύγους τους. Ναι, καλά διαβάσατε. Θα μου πείτε τώρα, πως το κλισέ λέει ότι αυτοί που απατούν παρουσιάζονται ως δυστυχισμένοι, απογοητευμένοι από τη σχέση τους -προσωπική και σ3ξουαλική- και φυσικά νιώθουν ενοχές γι’ αυτό που κάνουν. Φήμες, αλλά ας τα πάρουμε με τη σειρά.
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από τον ιστότοπο γνωριμιών Ashley Madison, μια σελίδα η οποία αυτοπροσδιορίζεται ως «ο διεθνής ηγέτης στο χώρο των παντρεμένων γνωριμιών» κι έχει ως σύνθημα «Η ζωή είναι μικρή, έχω σχέση». Ο Dylan Selterman, ψυχολόγος και εμπνευστής της έρευνας, αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins, τμήμα Ψυχολογικών & Επιστημών Εγκεφάλου που μελετά τις σχέσεις και την έλξη, έφτιαξε ένα ερωτηματολόγιο για να μάθει αυτός κι η ομάδα του πώς νιώθουν οι άνθρωποι στον γάμο τους, γιατί αναζητούν μια παράλληλη σχέση κι αν μετανιώνουν που απατούν. Μπορούσε να συμμετέχει όποιος ήθελε και η πλειοψηφία των ερωτηθέντων ήταν άντρες με μέσο όρο ηλικίας 40-60 ετών. Στην έρευνα συμμετείχαν και 2.000 ενεργοί χρήστες της ιστοσελίδας.
Στην ερώτηση πόσο ικανοποιημένοι είναι από τη σχέση με συζύγους ή συντρόφους τους, ο μέσος όρος βαθμολογίας ήταν κοντά στο 3 με ανώτατο όριο κλίμακας το 5. Στην ερώτηση πόσο αξιολογούν τα συναισθήματά τους για τους συντρόφους τους, η βαθμολογία ήταν 4 και τέλος στην ερώτηση για το πόσο ήταν σ3ξουαλικά ικανοποιημένοι η βαθμολογία κυμάνθηκε στο χαμηλό 2. Η σ3ξουαλική δυσαρέσκεια ήταν το κίνητρο της απιστίας κι ακολουθούσαν η επιθυμία για ανεξαρτησία και η σ3ξουαλική ποικιλία. Οι μισοί από τους ερωτηθέντες δήλωσαν πως δεν είχαν σ3ξουαλικές επαφές με τους συντρόφους τους και τέλος το 80% των ερωτηθέντων δεν ομολόγησαν ποτέ την απιστία τους. Επίσης, ελάχιστοι αναφέρθηκαν στα βασικά προβλήματα μιας σχέσης όπως η έλλειψη αγάπης ή ο θυμός, ως αιτίες απιστίας.
Με βάση τα αποτελέσματα της έρευνας ο Σέλτερμαν ανάφερε πως η απιστία δεν είναι το απαραίτητο πρόβλημα στις σχέσεις. Οι συμμετέχοντες δημιούργησαν εξωσυζυγικές σχέσεις επειδή ήθελαν να ζήσουν το παραμύθι, να έχουν συναρπαστικές σ3ξουαλικές εμπειρίες κι ελάχιστοι απάντησαν πως δεν ένιωθαν πλέον δέσμευση προς τους συντρόφους τους. Ο ερευνητής δήλωσε πως «Οι άνθρωποι έχουν ποικίλα κίνητρα για να εξαπατήσουν. Μερικές φορές θα απατήσουν ακόμα κι αν οι σχέσεις τους είναι αρκετά καλές. Δε βλέπουμε ακλόνητα στοιχεία εδώ, ότι οι υποθέσεις των ανθρώπων συνδέονται με χαμηλότερη ποιότητα σχέσης ή χαμηλότερη ικανοποίηση από τη ζωή. Το βασικό στοιχείο για μένα είναι ότι η διατήρηση της μονογαμίας ή της σ3ξουαλικής αποκλειστικότητας, ειδικά κατά τη διάρκεια της ζωής των ανθρώπων, είναι πραγματικά πολύ δύσκολη και νομίζω ότι οι άνθρωποι θεωρούν τη μονογαμία ως δεδομένη, όταν είναι αφοσιωμένοι σε κάποιον σε έναν γάμο. Οι άνθρωποι, απλώς υποθέτουν ότι οι σύντροφοί τους είναι θα είναι απόλυτα ικανοποιημένοι με το να κάνουν σ3ξ με ένα άτομο για τα επόμενα 50 χρόνια της ζωής τους, αλλά πολλοί άνθρωποι αποτυγχάνουν σε αυτό. Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που μένουν μαζί και δεν απατούν ο ένας τον άλλον, αλλά νομίζω ότι χρειάζεται πολύ περισσότερη προσπάθεια από ό,τι οι άνθρωποι μπορεί να γνωρίζουν ή θέλουν να καταβάλουν».
Όπως αντιλαμβανόμαστε και η απιστία είναι ένα μυστήριο πλέον. Πόσα ζευγάρια φαίνονται ευτυχισμένα, επικοινωνούν, περνούν χρόνο μαζί και νιώθουν ασφαλή μέσα στη σχέση τους. Και όμως, μέσα στην κατά τα άλλα ευτυχισμένη σχέση η απιστία είναι διαδεδομένη. Από την άλλη, ακόμη κι ο ορισμός της ευτυχίας για τον κάθε ένα από εμάς δεν είναι διαφορετικός; Δεν είναι μια σταθερή κατάσταση και μεταβάλλεται όπως λειτουργούν όλα τα συναισθήματα.
Πολλά ζευγάρια επιστρέφουν δυνατότερα στη σχέση τους μετά από μια απιστία. Η παραδοχή και η συνειδητοποίηση των αιτιών με τη βοήθεια επαγγελματικής της θεραπείας είναι μια καλή πρώτη αρχή. Μια αρχή για να αποκτηθεί η χαμένη εμπιστοσύνη, να ενισχυθεί η σχέση και να δημιουργηθεί εκ νέου μια πιο συναισθηματική ικανοποιητική σχέση. Εσείς θα κρίνετε αν αξίζει.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου