Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι αισθάνονται διαρκώς πως αποτυγχάνουν στη ζωή τους, οδηγούμενοι σταδιακά στην πεποίθηση πως ό,τι κι αν κάνουν δεν έχει αξία, μιας και το πιο πιθανό είναι πως θα το κάνουν λάθος. Μια φιλοσοφία γεμάτη ηττοπάθεια, που οδηγεί τον άνθρωπο σε καταστροφική σχέση με τον εαυτό του, μιας κι ασυνείδητα υιοθετεί συμπεριφορές που ενισχύουν αυτή τη συνεχή αίσθηση αποτυχίας. Πάμε να δούμε λοιπόν ποιες συμπεριφορές είναι αυτές και πώς εμφανίζονται, σχεδόν πάντα, ακούσια.

 

Συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους

Ζούμε σε μια εποχή τα κοινωνικά δίκτυα βρίσκονται παντού και καθημερινά βομβαρδιζόμαστε από ευτυχισμένες εικόνες ανθρώπων, γνωστών κι αγνώστων, πράγμα που αναμφίβολα οδηγεί σε συγκρίσεις. Ποτέ ως τώρα δεν είχαμε τέτοια πληθώρα πληροφοριών κι εικόνων για τις ζωές άλλων. Αν και γνωρίζεις ήδη πως πρόκειται για υπερβολές, τις περισσότερες φορές η σύγκριση με τη δική σου ζωή είναι αναπόφευκτη. Δυστυχώς, η σύγκριση, αυτή μαθηματικά σε βγάζει χαμένο και σε οδηγεί στο να πιστεύεις πως είσαι ανεπαρκής ή πως δεν τα έχεις καταφέρει τόσο καλά όσο οι άλλοι, λειτουργεί ανασταλτικά για σένα και είναι άσκοπη. Άσκοπη καθώς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης οι εικόνες που βλέπεις δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα στο 100 τοις 100. Άρα μήπως είναι καιρός, αντί να σκρολάρεις και να συγκρίνεις τη ζωή σου με αυτή των άλλων, να επικεντρωθείς στα καλά της δικής σου ζωής;

 

Αποφεύγεις κοινωνικές συναναστροφές

Αν έχεις ήδη προσπαθήσει να κάνεις κάτι στη ζωή σου και δεν τα έχεις καταφέρει ή δε βρίσκεσαι στο σημείο της ζωής σου στο οποίο θα ήθελες, είναι πολύ πιθανό να αποφεύγεις και να συναντήσεις παλιούς φίλους και συμμαθητές, πολύ απλά γιατί δε θέλεις να μάθουν το μέγεθος της αποτυχίας σου. Αίσθημα που εντείνεται περισσότερο, όταν ξέρεις πω εκείνοι έχουν ήδη πετύχει στη ζωή τους, αν όχι όλους, τουλάχιστον τους περισσότερους στόχους τους. Ωστόσο, το να μην είσαι ήδη εκεί που ήθελες δεν είναι το τέλος του κόσμου, και σίγουρα δε σε εκθέτει στους άλλους. Θα πω το κοινότυπο, αλλά πάντα αληθές: κανένας δεν μπορεί να σε μειώσει, αν δε μειώσεις πρώτα εσύ τον εαυτό σου. Ακόμη κι αν δεν έχεις προσπαθήσει ή προσπάθησες κι απέτυχες, είναι δικαίωμά σου και επιλογή σου. Άλλωστε, ο ρυθμός προόδου κάθε ανθρώπου δεν είναι ίδιος με των άλλων. Η αποδοχή της διαφορετικότητάς σου είναι το κλειδί για να ανέβει η αυτοπεποίθησή σου.

 

Παραμελείς την υγεία σου

Ασυνείδητα μεν, αλλά το κάνεις. Έχοντας το αίσθημα πως συνεχώς αποτυχαίνεις σε οδηγεί στο να χάσεις το κίνητρό σου για ζωή. Η παραμέληση αυτή θα φανεί τόσο στη σωματική όσο και στην ψυχική σου υγεία. Δεν έχεις τη διάθεση να ασχοληθείς με τον εαυτό σου, να τον φροντίσεις και σταδιακά τον παρατάς. Εμφανίζεις σημάδια παραίτησης κι υπάρχουν περιπτώσεις όπου για να ανέβεις έστω παροδικά, καταλήγεις στη μέθη και στη χρήση ουσιών που θα οδηγήσουν σε αύξηση του άγχους σου. Αν εδώ βλέπεις τον εαυτό σου, δεν είναι αργά να αλλάξεις συνήθειες και να μην οδηγηθείς σε ακραίες καταστάσεις.

 

Κατακρίνεις τον εαυτό σου

Ο σκληρότερος κριτής του εαυτού σου, είναι ο καθρέφτης σου. Αυτή είναι μία αλήθεια που ισχύει για όλους, είτε έχουν πετύχει είτε όχι. Σκέψου τώρα πόσο σκληρά κρίνεις εσύ τον εαυτό σου, που έχεις μόνιμο το αίσθημα της αποτυχίας. Δε σε κατηγορώ. Είναι αυτή η κατάσταση που δημιουργείται μέσα σου, που σε ωθεί να το κάνεις. Η χαμηλή αυτοεκτίμηση δε σε αφήνει να καταλάβεις πόσα καλά έχεις ήδη κάνει και πάντα έχεις την αίσθηση πως το μόνο που κάνεις σωστά, είναι να αποτυχαίνεις. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως λόγω αυτού θεωρείς πως ό,τι σου συμβαίνει το αξίζεις. Κάθε τι καλό που κάνεις, αρνείσαι να το αποδεχτείς. Μήπως έχεις θέσει εξ αρχής ψηλά τον πήχη και δεν αφήνεις περιθώρια για λάθη; Αν ναι, τότε μοιραία θα φτάσεις σε αυτή την κατάσταση.

 

Υποβαθμίζεις ή αρνείσαι τα επιτεύγματά σου

Απόρροια της προηγούμενης τακτικής, το να μην αναγνωρίζεις στον εαυτό σου όσα κάνει. Ακόμη κι αν καταφέρνεις πάρα πολλά, στέκεσαι περισσότερο στα λάθη και στα αρνητικά και υπεραναλύεις αυτά, αντί να απολαμβάνεις όσα πετυχαίνεις. Μια τακτική που γίνεται ανυπόφορη για το μέσα σου, με τον καιρό. Αν μόνιμα αναζητάς κάτι καλύτερο ή μεγαλύτερο για να νιώσεις ευτυχία, καιρός είναι να σου χαλάσω το συννεφάκι που ζεις, καθώς η πραγματική ευτυχία έρχεται ως απόφαση και πηγάζει εσωτερικά. Αν μέσα σου δεν την έχεις, όπου αλλού και να την ψάξεις δε θα τη βρεις και θα νιώθεις συνεχώς πως αποτυγχάνεις παρά τα όσα πετυχαίνεις.

 

Φοβάσαι να δοκιμάσεις νέα πράγματα

Η αίσθηση αποτυχίας σε οδηγεί να κλείνεσαι στον εαυτό σου και να κάνεις μόνο όσα γνωρίζεις κι αισθάνεσαι ασφάλεια με αυτά. Ζεις μια ήρεμη ζωή και κάθε τι νέο το αποδοκιμάζεις ή δεν το προσπαθείς καν και παράλληλα καταπνίγεις τις δυνατότητες που έχεις ή τις πιθανότητες που σου ανοίγονται. Συμβιβάζεσαι με τη μετριότητα υπό τον φόβο μην αποτύχεις. Και τι έγινε; Θα αποτύχεις μία φορά, δύο, πέντε, δέκα; Σκοπός είναι κάθε φορά να σηκώνεσαι και να προσπαθείς πάλι και πάλι. Κανένας άνθρωπος δεν πέτυχε τα όνειρά του κλεισμένος στην ασφάλεια του σπιτιού του. Άσε τα σίγουρα και πήγαινε εκεί που τρέμουν τα πόδια σου, γιατί καλή η ακτή, αλλά πιο ωραίος ο ορίζοντας.

 

Υπεραναλύεις εμμονικά 

Κάποια πράγματα καλώς ή κακώς δεν αλλάζουν. Αν ανήκεις σε όσους δεν μπορούν να το αντιληφθούν, σαμποτάρεις από μόνος σου την ευτυχία σου κι οδηγείσαι στο να αισθάνεσαι μόνιμα αποτυχημένος. Γιατί; Γιατί επιμένεις να τ’ αλλάξεις και κάθε φορά υπεραναλύεις τι πήγε λάθος. Πράγμα που σε οδηγεί στην απραξία και στο να μην μπορείς να προοδεύσεις, όσο και αν προσπαθείς. Εστίασε σε αυτό που κάνεις κι όχι στα λάθη κι ανάλυσε κάθε βήμα τόσο, όσο χρειάζεται για να εξελίσσεσαι διαρκώς.

Αν αναγνώρισες τον εαυτό σου σε όλες ή σε κάποιες από αυτές τις συμπεριφορές, ποτέ δεν είναι αργά να τις αλλάξεις και να κυνηγήσεις τη ζωή σου με τους δικούς σου κανόνες. Και μην ανησυχείς για τις τρικλοποδιές, γίνονται κι αυτές για κάποιο λόγο, το θέμα είναι να τις προσπεράσεις. Κλείσε το μάτι στη ζωή και προχώρα.

Συντάκτης: Ελευθερία Ιωάννογλου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου