Το καλοκαίρι μας χαρίζει Διονυσιακές στιγμές στις συναυλίες του και τον χειμώνα στα κουτούκια που παίζουν τα τραγούδια του, νιώθεις να γεννιέσαι ξανά, όσο η ρακή καίει το αίμα σου. Ερωτεύεσαι, νιώθεις, ξελογιάζεσαι με κάθε τους στίχο. Ο Κρητικός από το Λασίθι, Γιάννης Χαρούλης, για πολλούς, κατά κάποιο τρόπο συνεχιστής του Ξυλούρη, δημιουργεί αλλά κι ερμηνεύει μουσική με έντεχνες, ροκ και παραδοσιακές κρητικές αποχρώσεις. Ο Χαρούλης η αλήθεια είναι πως έχει φανατικούς θαυμαστές και ή θα τον λατρέψεις ή θα τον μισήσεις, όμως μέση λύση με τα τραγούδια που ερμηνεύει δεν υπάρχει.
Αν τώρα είσαι από αυτούς που τον αγαπούν, τότε κι αυτός με τη σειρά του θα σου προσφέρει άπλετο υλικό σε συνεργασία με εξαιρετικούς δημιουργούς, για να αφιερώσεις στο άτομο εκείνο που θα σου κλέψει την καρδιά. Είτε είστε μαζί, είτε ήσασταν κάποτε και δεν μπορείς να προχωρήσεις, είτε δεν μπορείς να σκεφτείς τίποτα άλλο από το ότι θέλεις να είστε.
Της λήθης το πηγάδι
Μουσική/Στίχοι: Πασχαλίδης Μιλτιάδης/Πασχαλίδης Μιλτιάδης
«Της παπαρούνας τον ανθό να μην τον εμυρίσεις
Γιατί σε μένα μάτια μου μια μέρα θα γυρίσεις»
Ένα τραγούδι σκοτεινό, μελαγχολικό, που δείχνει μια παραίτηση και μια απογοήτευση. Μας μιλά για μια σχέση που τέλειωσε, κι έτσι ο ερμηνευτής προτρέπει το αντικείμενο του πόθου του να μην ανακαλεί αναμνήσεις, γιατί κινδυνεύει να γυρίσει πίσω σε όσα έζησαν. «Τα χάδια μου τα πέταξα στης λήθης το πηγάδι» αναφέρει, γιατί όταν πονάς θες να ξεχάσεις ό,τι γλυκό κι όμορφο σου θυμίζει τον έρωτα που έχασες. Όσο σκληρό και αν φαντάζει αυτό, είναι κάποιες φορές η μόνη λύση γι’ αυτόν που ακόμη νιώθει.
Χειμωνανθός
Μουσική/Στίχοι: Καζαντζής Γιώργος/Φωτάκη Ελένη
«Φθινόπωρο στον έρωτα απόψε ανατέλλει
Αρισμαρί και μέλι μύρισαν τα βουνά
Κι εγώ κοιτάζω σιωπηλός το χώμα το βρεμένο
Σαν κάρβουνο αναμμένο η ομορφιά πονά
Φιλί γυρεύω του ουρανού κι αυτός μου δίνει στάχτη»
Μόνο που ακούς τη φωνή του που σταλάζει πόνο, μπορείς να νιώσεις κάθε στίχο της Φωτάκη Ελένης, που μοιάζει με ποίηση. Ο Χαρούλης με τη σειρά του και τη φωνή του, ζωντανεύει και τους δικούς σου πόνους, τους ίσως ξεχασμένους. Σκαλίζει την ψυχή σου μέσα από μια ερμηνεία πιο εσωτερική, μέχρι να κάνει το ξέσπασμά του στο ρεφρέν και να σου πει πως σ’ αφήνει στον αέρα για να σε βρει στο φως.
Έλα πάρε με
Μουσική/ Στίχοι: Νικολούδης Μιχάλης / Κουμπιός Μιχάλης
Έλα πάρε με μες τον βυθό σου να βρεθώ ν αγαπηθώ να λυτρωθώ
Έλα πάρε με στα γαλανά σου τα νερά δώσε στα όνειρα φτερά»
Πόσο ρομαντικό τραγούδι. Αισιόδοξο, ερωτικό. Ένα κομμάτι που θες να αφιερώσεις στο ταίρι σου, δίνοντάς του όλες τις υποσχέσεις του κόσμου, ή στο άτομο που κάνει την ψυχή σου να καίγεται, ακόμα κι αν δεν έχετε σμίξει ποτέ. «Έλα πάρε με σ ‘άλλα ταξίδια μακρινά, στου δειλινού τα μενεξιά.»
Χωριστά
Στίχοι/Μουσική: Φωτάκη Ελένη/ Αντύπας Νίκος
«Θα περάσει ένας μήνας
θα περάσει κι ένας χρόνος
ίδιο κλάμα, ίδιος πόνος χωριστά.
Θα περάσει ένας αέρας
και θα σκίσει το μετάξι
που θα το `χουμε κοιτάξει χωριστά»
Επιστρατεύοντας και το θείο χάρισμα της Πρωτοψάλτη, ο Γιάννης Χαρούλης προσφέρει με την ερμηνεία του ένα τραγούδι για το μαράζι του χωρισμού μετά από μια σχέση που την έχεις στραγγίξει για να κρατήσει, κι όμως μετά από τόσο κόπο δεν τα καταφέρατε. Κι έτσι, όσο κι αν περάσει ο καιρός, θα μείνεις με το παράπονο, πως θα μπορούσε αυτή η προσπάθεια κάπου να βγει, αν δεν την έκανες μόνος.
Εκατόφυλλα
Μουσική/ Στίχοι: Ξυδούς Μάνος/ Φωτάκη Ελένη
«Σε όσους πολέμους κι αν με πας, θα σε νικήσω
αγάπησέ με αν τόσο θες να ξεψυχήσω»
Μια όαση στίχων και μουσικής που μιλάει για τη δύναμη και το σθένος ενός χαρακτήρα, που δε λυγίζει απέναντι σε τίποτα, παρά μόνο στην αγάπη. Έτσι, ο Χαρούλης τραγουδά στον έρωτά του πως δεν πρόκειται να πεθάνει, μα αν θέλει τόσο πολύ να τον δει να ξεψυχά, μπορεί απλώς να τον αγαπήσει.
Κι αν μια φορά οι λέξεις γραμμένες σε αγγίζουν, πού να τις ακούσεις από τον ίδιο τραγουδισμένες, που δίνει μια απίστευτη ενέργεια επί σκηνής και παρασέρνει και τον πιο δύσπιστο. Φυσικά, και φέτος το καλοκαίρι θα βρεθεί σε διάφορους συναυλιακούς χώρους ανά την Ελλάδα και ίσως είσαι από τους τυχερούς που θα καταφέρεις να παραβρεθείς.
Σάββατο 29/6 θα επισκεφθεί το Κατράκειο θέατρο στη Νίκαια, μετά από ακύρωση της πρώτης ημερομηνίας στις αρχές του μήνα, και Τετάρτη 17/7 τη Θεσσαλονίκη στο Θέατρο Γης. Προλαβαίνεις. Αν πάλι δεν τα καταφέρεις κλείσε τα φώτα, βάλε ένα ποτήρι παγωμένο κρασί, βάλε τη μουσική του να παίζει δυνατά, κλείσε τα μάτια κι απόλαυσέ τον.
Και μην ξεχνάς:
«Να ‘χεις της νύχτας την ανάσα
και της αυγής το δάκρυ.
Έτσι μπορεί να σε θελήσουν
και ίσως να σου το πουν»
-Πρώτη Άνοιξη
Συντάκτης: Ελένη Μανταδάκη
