Στην ελληνική επικαιρότητα, ένα όνομα έχει έρθει στο προσκήνιο για όλους τους λάθος λόγους και για τον χειρότερο λόγο. Ο λόγος για τον Απόστολο Λύτρα. Ο γνωστός ποινικολόγος, ο οποίος έχει χτίσει την καριέρα του υπερασπιζόμενος θύματα βίας, παραδέχθηκε δημόσια τον ξυλοδαρμό της συζύγου του, Σοφίας Πολυζωγοπούλου, την οποία κι έκανε κυριολεκτικά αγνώριστη. Αυτή η εξέλιξη, πέρα από το ότι σοκάρει, εγείρει πλήθος ερωτημάτων για την αντίφαση μεταξύ λόγων και πράξεων του κ. Λύτρα.
Η περίπτωση Λύτρα είναι ιδιαίτερη, όχι μόνο λόγω της φύσης των κατηγοριών, αλλά και λόγω της διασημότητάς του. Μια απλή αναζήτηση στις δηλώσεις του στα ΜΜΕ αποκαλύπτει μια σειρά από δημόσιες τοποθετήσεις του κατά της βίας εις βάρος γυναικών. Χαρακτηριστικά, πριν από περίπου ένα χρόνο, ο κ. Λύτρας, σε ζωντανή σύνδεσή του με την εκπομπή «Μέρα Μεσημέρι» στο Open, είχε τονίσει την ανάγκη για αυστηρότερες ποινές κατά της ενδοοικογενειακής βίας, λέγοντας: «Ακριβώς όπως το ‘πατε, ούτε οι Τ@λιμπάν δεν έχουν τέτοιο μένος για τις γυναίκες. Οι ποινές για την ενδοοικογενειακή βία πρέπει να γίνουν βαρύτερες». Τώρα, βέβαια, φαίνεται να αρκείται σε μια συγγνώμη και κάποιες ώρες ψυχοθεραπείας, σε ένα άλλο επίπεδο τραγελαφικότητας.
«Γιατί, κάποιος που κακοποιεί τη γυναίκα του, πάει σε κάποιο δικαστήριο, που θα γίνει αργότερα κ.λπ. Κατ’ αρχήν, πρέπει να γίνονται αμέσως καταγγελίες, με το παραμικρό. Κάποιος που κακοποιεί τη σύντροφό του ή τη σύζυγό του, είναι δεδομένο ότι θα προβεί και σε κάτι άλλο. Δεν χρειάζεται, λοιπόν, καμία γυναίκα να περιμένει ή να υπομένει, αν θέλετε, κακοποίηση από το σύντροφό της ή το σύζυγό της και να μην πηγαίνει να τον καταγγείλει κατευθείαν.», ανέφερε κάποτε με στόμφο.
Τώρα, σύμφωνα με την κατάθεση της συζύγου του, ο κ. Λύτρας προσπάθησε να συγκαλύψει το περιστατικό, ζητώντας από την κα Πολυζωγοπούλου να ψευδομαρτυρήσει ότι τα τραύματά της προκλήθηκαν από πτώση. Αν αυτή η εκδοχή των γεγονότων δε θέτει υπό αμφισβήτηση την αξιοπιστία και την ηθική του κ. Λύτρα, δημιουργώντας μια πλήρη αντίφαση μεταξύ των δημόσιων τοποθετήσεών του και των προσωπικών του πράξεων, τότε τι άλλο χρειάζεται; Άλλωστε, οι ενδεχόμενες εξηγήσεις για αυτή την αντίφαση είναι λίγες και δύσκολα αποδεκτές, αν κι έχει την Κουτσελίνη να ασχολείται με το αν πλήττεται η καριέρα του κι εμμέσως να του δείχνει συμπόνια, οπότε όλα καλά (γιατί το είδαμε κι αυτό).
Το γεγονός, για να μιλήσουμε και λίγο σοβαρά, ότι φέρεται να ενήργησε με τόσο βίαιο τρόπο, χωρίς να σκεφτεί τις συνέπειες, υποδεικνύει είτε ψυχική αδυναμία άσκησης αυτοελέγχου είτε συνειδητή υποτίμηση των συνεπειών. Μόνο να σκεφτεί κανείς ότι ο κ. Λύτρας έχει διακριθεί σε πολλές πολυσυζητημένες υποθέσεις, εκπροσωπώντας θύματα βίας όπως την Ιωάννα Παλιοσπύρου και την οικογένεια του Παντελή Παντελίδη. Έτσι, η εμπλοκή του σε αυτή την υπόθεση βίας εις βάρος της συζύγου του μοιάζει με μια θλιβερή ειρωνεία, που φέρνει στο νου τις υποθέσεις που ο ίδιος είχε αναλάβει ως συνήγορος υπεράσπισης.
Ιδιαίτερα, η υπόθεση της Βαρβάρας Κίρκη, στην οποία ο κ. Λύτρας είχε εκπροσωπήσει το θύμα έναντι του τραγουδιστή Θέμη Αδαμαντίδη, δείχνει τις αντιφάσεις στις πράξεις του. Μάλιστα, σε τηλεοπτική συνέντευξη, ο κ. Λύτρας είχε εκφράσει τη λύπη του για το γεγονός ότι ο κ. Αδαμαντίδης δεν αναζήτησε βοήθεια για τα προβλήματα θυμού και βιαιότητας που είχε. Τώρα, με τον ίδιο να βρίσκεται στην αντίπερα όχθη, προσπαθεί να χτίσει μια γραμμή στα λόγια και τις πράξεις του, λέγοντας το ίδιο ποίημα, πράγμα όμως που κάνει τη διάθεση για απολογία να μοιάζει με ένα καλοστημένο και καλά μελετημένο θέατρο.
Η περίπτωση του Απόστολου Λύτρα αποκαλύπτει τις σκοτεινές πλευρές ενός ανθρώπου που μέχρι πρότινος ήταν μια βιτρίνα-σύμβολο υπεράσπισης των θυμάτων βίας. Οι συνέπειες των πράξεών του δε θα επηρεάσουν μόνο την προσωπική του ζωή, αλλά και την επαγγελματική του φήμη και υπόληψη, σίγουρα, αλλά αυτό θα είναι το τελευταίο που θα έπρεπε να μας νοιάζει. Όσο για τις κακές στιγμές που έχουμε όλοι, που είπε συνάδελφός του, εξίσου σημαντικός δικηγόρος, ναι, σίγουρα έχουμε, όμως αν φτάσουμε στο σημείο να σακατέψουμε έναν άνθρωπο πάνω στον θυμό μας δεν έχουμε μια κακή στιγμή στα χέρια μας. Έχουμε ένα έγκλημα κατά της αξιοπρέπειας και της αυτοδιάθεσής του.
