Στο πρόσφατο επεισόδιο του podcast της Μαρίας Μπακοδήμου, η Ελένη Ράντου μίλησε με συγκινητικά λόγια για την καθημερινή της μάχη με την ασθένεια της μητέρας της, η οποία πάσχει από άνοια. Η γνωστή κι αγαπημένη ηθοποιός μοιράστηκε με το κοινό τις δυσκολίες και τα συναισθήματα που συνοδεύουν τη φροντίδα ενός αγαπημένου προσώπου με αυτή τη νόσο.
«Μέχρι να καταλάβεις ότι εκείνη τη στιγμή δε μιλάς με τον άνθρωπό σου αλλά με την ασθένειά του, έχεις πονέσει πάρα πολύ. Έχεις γίνει χάλια. Το να συνειδητοποιήσεις ότι ο άνθρωπός σου έχει μεταμορφωθεί σε κάτι άλλο και δεν είναι ο άνθρωπός σου, είναι κάτι πολύ δύσκολο», είπε συγκινημένη η Ελένη Ράντου. Η περιγραφή της έδωσε μια βαθιά εικόνα του ψυχικού πόνου και της σύγχυσης που προκαλεί η άνοια στους φροντιστές και στις οικογένειες των ασθενών.
Η Ελένη Ράντου αποκάλυψε επίσης πόσο δύσκολο είναι να διαχειριστεί την εχθρική συμπεριφορά της μητέρας της λόγω της ασθένειας. «Δυσκολεύομαι να το διαχειριστώ όλο αυτό. Έχει τύχει να της πω «μη με ξανακοιτάξεις έτσι γιατί θα σε πετάξω από το μπαλκόνι». «Συνεχώς μιλάω στον εαυτό μου και του τονίζω τι πρέπει να κάνω. Είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι είναι ένας άνθρωπος άρρωστος κι όχι η μητέρα σου. Οι ενοχές που είχα για να πάει η μητέρα μου σε ειδικό χώρο που θα έχει παρακολούθησε, ήταν εξοντωτικές, γιατί στο σπίτι μου ένιωθα ότι έχω τον έλεγχο. Υπέστη εγκεφαλικό και χρειαζόταν νοσοκομειακή υποστήριξη», ανέφερε η ηθοποιός.
Η Μαρία Μπακοδήμου, μέσω της προσωπικής της σελίδας στο ίνσταγκραμ, εξέφρασε τη στήριξή της στη φίλη της, γράφοντας: «Η αγαπημένη μου φίλη @eleni_rantou μιλάει για τη δοκιμασία του φροντιστή γονέα με άνοια. Ζει αυτή τη δύσκολη συνθήκη εδώ και μερικά χρόνια. Με την ευθύνη της φροντίδας και τον ψυχικό πόνο για ένα γονιό που δε σας αναγνωρίζει, είναι ακόμα εδώ, μα έχει φύγει. Πολλοί από εσάς βρίσκεστε σε αυτή τη δύσκολη θέση και ελπίζω αυτό το podcast να σας βοηθήσει.»
Η ειλικρίνεια και το θάρρος της Ελένης Ράντου να μιλήσει ανοιχτά για την προσωπική της εμπειρία, όχι μόνο ενισχύει την κατανόηση του κοινού για την άνοια, αλλά προσφέρει και παρηγοριά σε όσους βιώνουν παρόμοιες καταστάσεις με φίλους, οικείους και συγγενείς, δίνοντας παράλληλα και ένα inside στη ζωή και τα συναισθήματα που βιώνει εκείνος που τη ζει αλλά κι εκείνον που τη ζει μέσα από τον πάσχοντα. Η συνέντευξη αυτή, με έναν γλυκόπικρο τρόπο, μέσα τη συζήτηση, αναδεικνύει τη σημασία της υποστήριξης και της κατανόησης για τους φροντιστές των ασθενών, που συχνά παλεύουν σιωπηλά με τις δικές τους ενοχές και ανησυχίες.
