Μπορεί μία παραλία να βρίσκεται σε υψόμετρο και να είναι μάλιστα και εύκολα προσβάσιμη; Κι όμως η χώρα μας λόγω της μορφολογίας της, διαθέτει και κάποια τέτοια σπάνια φυσικά διαμάντια. Ένα από αυτά είναι η λίμνη Ζαραβίνα στην Κοινότητα Πωγωνίου στο Νομό Ιωαννίνων. Βρίσκεται στο δρόμο για την Κακαβιά, 45 χιλιόμετρα από την πόλη των Ιωαννίνων και μόλις 13 χιλιόμετρα από τα ελληνοαλβανικά σύνορα. Η τοποθεσία της την έκανε και πεδίο μάχης στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η Ζαραβίνα είναι μία φυσική λίμνη που δημιουργήθηκε από σεισμική δραστηριότητα, με αμμώδη παραλία και δάσος. Βρίσκεται σε υψόμετρο 458 μέτρων και είναι από τις πιο βαθιές λίμνες της χώρας με μέγιστο βάθος 31 μέτρα. Όπως και οι περισσότερες λίμνες, έτσι και αυτή βαθαίνει σχεδόν απότομα, ο πυθμένας της είναι κωνικός και το νερό καλύπτει μια έκταση περίπου 300.000 τ.μ. Λόγω της βιοποικιλότητάς της ανήκει πλέον μέσα σε περιοχή Natura 2000. Για να καταφέρει όμως να ενταχθεί σε αυτή τη ζώνη προστασίας, το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Ζαραβίνας καθορίστηκε μετά από μια πολύχρονη δικαστική διαμάχη. Σύμφωνα με ένα τουρκικό φιρμάνι του 1885, η λίμνη θεωρούνταν ιδιοκτησία μίας οικογένειας της περιοχής, για αυτό και για πολλά χρόνια δεν ήταν προσβάσιμη σε όλους. Μετά από τους πολέμους και τον εμφύλιο, όπου έγινε πεδίο μάχης, το Ελληνικό δημόσιο θέλησε να την εντάξει στο Κράτος – όπως ισχύει και με άλλες λίμνες και αιγιαλίτιδες ζώνες- και σε συνεργασία με τοπικές κοινότητες και κατοίκους των γύρω περιοχών ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του ’80 δικαστική διαμάχη με τους ιδιοκτήτες. Μετά από εφέσεις, δικαστήρια και εμπειρογνωμοσύνες για την αυθεντικότητα των τίτλων ιδιοκτησίας, η λίμνη πέρασε στο Ελληνικό δημόσιο το 2011.

Το σημείο που βρίσκεται η λίμνη ήταν πέρασμα για περιηγητές και ιστορικούς, καθώς υπάρχουν αναφορές για αυτήν ακόμα και σε συγγράμματα του 19ου αιώνα. Επιπλέον, ήταν πεδίο ήττας για τις ιταλικές δυνάμεις κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ένας τοπικός θρύλος θέλει να έχουν βυθιστεί στη Ζαραβίνα πολλά στρατιωτικά οχήματα των Ιταλών, τα οποία όμως δε βρέθηκαν ποτέ. Αυτό είναι κάτι το οποίο θα μπορούσε να είναι αληθινό, καθώς πρόκειται για μία λίμνης με πολλές υπόγειες αρτηρίες, από οπού τα ύδατα της φτάνουν πολύ χαμηλά. Οι ντόπιοι λένε ότι αν ρίξεις ένα δοχείο στη λίμνη αυτή, αυτό θα βρεθεί στα Γιάννενα.

Το μαγευτικό τοπίο της λίμνης σφύζει από τη χλωρίδα και την πανίδα τόσο στο δάσος που καταλήγει στις όχθες της, όσο και μέσα στην ίδια τη λίμνη. Παρόλα αυτά και με πολλή προσοχή κάθε χρόνο, η Ζαραβίνα δέχεται πλήθος επισκεπτών λουόμενων, ενώ παράλληλα πραγματοποιούνται και πολλές εκδηλώσεις. Πρόκειται για μια όαση δροσιάς, καθώς παραμένει δροσερή ακόμα και όταν το θερμόμετρο αγγίζει τους 40 βαθμούς το καλοκαίρι. Εκτός όμως από την προστασία της περιοχής, οι επισκέπτες οφείλουν να γνωρίζουν ότι το νερό της δεν είναι πόσιμο, καθώς σε έρευνες που έγιναν στον πυθμένα της βρέθηκε υδρόθειο, ένα στοιχείο που πιθανόν να προέκυψε από παλαιότερη ηφαιστειακή δραστηριότητα στην περιοχή. Λέγεται μάλιστα ότι ο Πασάς των Ιωαννίνων είχε στείλει ανθρώπους να «ψάξουν» στη λίμνη αυτή για θειάφι.

Παρόλα αυτά η Ζαραβίνα είναι μία λίμνη που κάθε χρόνο μπορεί να «αποθηκεύει» στον πυθμένα της μεγάλους όγκους νερού, δίνοντας ζωή στο περιβάλλον γύρω της αλλά και προστατεύοντας τους ανθρώπους από πλημμύρες και άλλα έντονα καιρικά φαινόμενα. Μας «επιτρέπει» να κάνουμε ένα μπάνιο στα νερά της, κάτι όμως που προϋποθέτει να τη σεβαστούμε και αυτήν, αλλά και την ίδια της Φύση που τη δημιούργησε και της έδωσε όλα αυτά τα ιδιόμορφα χαρακτηριστικά της. Όσο, λοιπόν, ο άνθρωπος θα τη σέβεται, τόσο και αυτή θα γίνεται μία όαση δροσιάς για τα θερμά καλοκαίρια που έρχονται.

 

Πηγή εικόνας: ROMIANEWS

Συντάκτης: Κέλλυ Ιακωβίδου
Επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Θεοχαρίδη