1000 νύχτες πριν,
έτρεχαν κρυφά στα ξέφωτα
ήθελαν να βρεθούν,
άφηναν γράμματα στα δέντρα οι συναντήσεις τους,
κρυφά ποτάμια που έρεαν στα σώματά τους.
1000 νύχτες πριν,
έτρεχαν κοντά στα κύματα
ήθελαν να βρεθούν,
άφηναν γράμματα στα βότσαλα.
κρυφές θάλασσες που ξέπλεναν, δρόσιζαν την αγάπη.
1000 νύχτες τώρα,
σε ψάχνω,
τα καλοκαίρια, που ο ουρανός είναι γεμάτος αστέρια
κι εκεί που το φεγγάρι φωτίζει τη νύχτα σε ιχνηλατώ.
1001 νύχτες μετά,
όταν ο ήλιος δύει
κι εγώ θέλω να είμαι η απόχρωση του λυκόφωτος,
να με βλέπεις να χάνομαι για σένα.
1000 και μία νύχτες,
να λάμπω μέσα απ’ τα μάτια σου.
Συντάκτης: Γεώργιος Σιλιβάκος
