Το τέλος λίγο πολύ δε μας επιφυλάσσει εκπλήξεις, αλλά έχεις σκεφτεί ποτέ τι μπορείς να κάνεις μέχρι να φτάσεις σε αυτό το σημείο; Το ζητούμενο είναι να ζήσεις, να πεις το πολυπόθητο «άλλαξε η ζωή» κι ας μην είναι πάντα εύκολο να συμβεί από τη μια μέρα στην άλλη.
Το βουνό ή αλλιώς οι αποτυχίες που θα βιώσεις στην πορεία θα είναι πάρα πολλές -δε θέλω να σου χρυσώσω το χάπι. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να νιώσεις κολλημένος, στάσιμος, πως δεν πηγαίνεις ούτε μπροστά ούτε πίσω. Με το ζόρι θα κουνάς το κεφάλι σου δεξιά και αριστερά, σαν να έχεις πάθει ψύξη ένα πράγμα, μόνο που θα το νιώθεις με όλο σου το είναι.
Δε θέλω όμως να απογοητεύεσαι. Όσο και να μη σου αρέσει -και ζητάω προκαταβολικά συγνώμη για την απομυθοποίηση- η λύση είναι απλή. Κάνε κάτι, ακόμα και όταν βαριέσαι, γιατί αποδεδειγμένα για να αλλάξεις μια συνήθεια ο οργανισμός σου και το μυαλό σου θέλουν τουλάχιστον 21 μέρες. Οπότε, χωρίς να θέλω να στο χαλάσω, δεν είναι κάτι εύκολο, χρειάζεται δουλειά.
Θα σου δώσω ένα μικρό tip. Για να αλλάξεις μια συνήθεια στη ζωή σου, πρέπει να την αντικαταστήσεις με κάποια άλλη, γιατί αν απλώς σταματήσεις να κάνεις κάτι, με μαθηματική ακρίβεια θα νιώθεις την επιθυμία να το ξεκινήσεις ξανά. Αν για παράδειγμα θέλεις να κόψεις τη ζάχαρη την ώρα που ο οργανισμός σου τη ζητάει, μπορείς να φας ένα υγιεινό σνακ. Σίγουρα δε θα είναι εύκολο, αλλά ο υπομένων έχει καλές πιθανότητες να νικήσει. Και πίστεψέ με, όσο κι αν πιστεύεις ότι δεν κάνεις δουλίτσα, θα έρθει η στιγμή που ξαφνικά θα τολμήσεις να κάνεις το βήμα που τόσο καιρό φοβόσουν. Να στείλεις αυτό το μήνυμα, να παραιτηθείς και να αλλάξεις δουλειά, να τραγουδήσεις μπροστά στο κοινό, να πας για έναν καφέ μόνος σου.
Μικρά βήματα κατ’ επανάληψη, είναι η λύση που ψάχνεις. Χρειάζεται πολλή υπομονή, γιατί κακά τα ψέματα δεν είναι πάντα ευχάριστες οι αλλαγές, αλλά αν είναι για το καλό μας αξίζει τον κόπο και με το παραπάνω. Να επιτρέπεις στον εαυτό σου να κάνει λάθη και να ξαναπροσπαθείς όσες φορές χρειάζεται. Γιατί στην τελική τι νόημα θα είχε η ζωή αν τα καταφέρναμε όλα με την πρώτη; Θα έχανε τη γλύκα, βρε παιδί μου. Κάποια στιγμή θα αρχίσεις να ερωτεύεσαι τη διαδικασία της αλλαγής και της εξέλιξης και εκεί είναι που δε θα σε σταματάει τίποτα. Είναι εθιστικό, θέλεις να βλέπεις τον εαυτό σου κάθε μέρα και καλύτερο, όπως ένα λουλούδι που ανθίζει.
Η μαγεία είναι στη διαδικασία. Στην αρχή δε θα είναι εύκολο, αλλά κάπου στην πορεία θα μάθεις να βλέπεις την ομορφιά σε όλο αυτό. Άλλωστε, κάθε αλλαγή είναι περίεργη και άβολη, γιατί βγαίνεις από το comfort zone σου. Είναι οκ να μοιάζουν όλα πρωτόγνωρα γύρω σου σε πρώτη φάση, να νιώθεις χαμένος, να ψάχνεις να βρεις την ουσία, να θες να γυρίσεις στον παλιό σου εαυτό. Όμως “stick to the process”. Να θυμάσαι για ποιο λόγο κάνεις ό,τι κάνεις και μόλις τα καταφέρεις θα νιώσεις περήφανος για τον εαυτό σου.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.