Πάνω στα μεταξωτά σεντόνια

Αθηνά Τσάνταλη30/08/2024

Poetica

Πάνω στα μεταξωτά σεντόνια

Μοιράσου το:

Lights On?

Στη νύχτα που έρχεται
και σβήνει τη μέρα,
και όλα τα στοιβάζει
σε κουτιά απ’ αναμνήσεις,
να ζουν μια εξορία απρόσμενη,
εγώ,

με έρωτα θα απαντώ.
Θα βρίσκω εκεί ξανά τη νιότη μου,
να ξεκουράζω τις αντοχές μου,
ν’ ανασταίνω το παλιό κορμί μου.

Σε ξεγελώ, νύχτα,
και χαιρέκακα γελώ.
Τρέχω ανάλαφρα στην αγκαλιά του
για να γευτείς τη μυρωδιά της ήττας σου.
Κι αφήνομαι στο έλεός του,
για να δοξάσω τη θνητότητά μου.

Γιατί,
στο μαύρο απαντάς με ήλιο
και στους μικρούς θανάτους
μ’ αναγέννηση πάνω στα σεντόνια.

Συντάκτης: Αθηνά Τσάνταλη

Αθηνά Τσάνταλη

Ναι, είμαι της υπερανάλυσης, γι΄ αυτό και γράφω συνέχεια. Πάνω σε μια χαρτοπετσέτα, σ’ εκείνο το μικρό σημειωματάριο της κουζίνας για τα ψώνια, πάνω στις νότες του πιάνου μου, στον ανοιχτό υπολογιστή μου, μα κυρίως μέσα στον σκληρό δίσκο του μυαλού μου. Γράφω για να εκτονώσω τις έντονες σκέψεις μου και τα δυνατά συναισθήματα μου. Γράφω για ό,τι πιέστηκε από κάτι άσχημο που διάβασα, για ό,τι ζεστάθηκε με την καλημέρα του γείτονα, για την απουσία του αυτονόητου. Είναι ανακουφιστικό να δημιουργείς, νιώθεις ζωντανός. Οπότε λέω στον εαυτό μου «Αθηνά, πιάσε τις λέξεις και πέτα». Όλα τα άλλα, απλά θ’ ακολουθήσουν.