«Ένας αιώνιος Αύγουστος κι ένα μικρό νησί», μας τραγούδησε πριν κάποια χρόνια η Μποφίλιου. Γιατί ο Αύγουστος έχει μια διαφορετική ενέργεια. Μια ενέργεια που άλλος μήνας δεν έχει και δεν μπορεί να έχει όσο και αν το θελήσουμε. Σηματοδοτεί την αρχή και το τέλος. Την αρχή και το τέλος του καλοκαιριού. Την αρχή σε εισαγωγικά, γιατί είναι ο καιρός που επιτέλους θα αδειάσει η πρωτεύουσα και όλο και για κάποιο νησί ετοιμαζόμαστε να σαλπάρουμε. Και το τέλος στο πολυπόθητο καλοκαίρι που κάθε χρόνο λαχταράμε να έρθει. Συνοδεύεται λοιπόν από μια γλυκόπικρη γεύση και μια δόση μυστηρίου γιατί ο Αύγουστος είναι πάντα γεμάτος εκπλήξεις.
Αν μπορούσα να προσδιορίσω τι κρύβει η ενέργεια του Αυγούστου, θα έλεγα την ικανότητα να ονειρευόμαστε ξανά. Εκεί σε ένα ακρογιάλι, πίνοντας κρύες μπίρες, κάτω από τα άστρα, με τον ήχο των κυμάτων να μας επιτρέπει να εστιάσουμε ξανά όλα σε όσα θελήσαμε ή κάποτε ονειρευτήκαμε αλλά τα κατάπιε η ρουτίνα και η πίεση της καθημερινότητας. Ίσως θυμηθούμε πάλι τον λόγω που θελήσαμε να ακολουθήσουμε αυτό που αγαπήσαμε περισσότερο αλλά στην πορεία κάτι στράβωσε. Ή από την άλλη ίσως θέσουμε τους στόχους με βάση το παρόν. Ένα βράδυ του Αυγούστου, λοιπόν, κοιτώντας το σεληνόφωτος να πέφτει στη θάλασσα θα εκμυστηρευτούμε στον εαυτό μας αυτό το «θέλω να γυρίσω πίσω στην πατρίδα, έχω μπουχτίσει εκεί έξω», ή «θυμάμαι πόσο πολύ ήθελα να κάνω αυτό το επόμενο βήμα στην καριέρα μου, αλλά ποτέ δεν τόλμησα», «θέλω να παραιτηθώ και να πάρω τη ζωή στα χέρια μου ξανά, και να αρχίσω από το μηδέν και όπου βγει».
Ταυτόχρονα ο Αύγουστος σημαίνει διακοπές, κάτι που πάει μαζί με νέους ανθρώπους που έρχονται στη ζωή μας και μας ανακατεύουν με τον πιο ενδιαφέρων τρόπο. Ξέρεις, εκεί που αράζεις σε μια ανοργάνωτη παραλία και σου πιάνει την κουβέντα η διπλανή παρέα, λέγοντας πόσο γουστάρει τη μουσική από το ηχειάκι σου. Και χωρίς να το πολύ αναλύσω, καταλήγετε να βγαίνετε το ίδιο βράδυ παρέα και για όλα τα υπόλοιπα βράδια στο νησί. Ίσως να είναι παρέα που υπό άλλες συνθήκες δε θα κολλάγατε ποτέ, ή από την άλλη, η συνάντησή σας να ήταν καρμική. Το τελευταίο σας βράδυ θα οργανώσετε την επόμενή σας έξοδο, πλέον ως μια παρέα, μιας κι έχετε κολλήσει γάντι. Μόνο που αυτή τη φορά δε θα είναι στο νησί αλλά στην Αθήνα.
Ίσως ο μήνας που περιμένουμε να είναι πάντοτε ο Αύγουστος, γιατί πιθανότατα κρύβει κι έναν έρωτα. Έναν έρωτα που τον ζεις με όλο σου το είναι και συνοδεύεται με ένα «πάμε και όπου βγει». Ίσως τα πράγματα με την πρώτη ματιά να φαίνονται περίπλοκα. Ίσως να είστε από δυο εντελώς διαφορετικούς κόσμους, ή να ετοιμάζεστε να τραβήξετε πορεία σε άλλα σύμπαντα από Σεπτέμβριο, αλλά η χημεία όπως και να το κάνουμε είναι απροσπέλαστη. Μα εκεί ακριβώς βγαίνει από μέσα μας η ανάγκη για περιπέτεια, γιατί οι πιθανότητες τον Αύγουστο μοιάζουν πάντα να είναι υπέρ μας. Και να τα βραδινά μπάνια σε ακρογιαλιά, κι οι αγκαλιές κάτω από τη φεγγαράδα όσο προσπαθείτε να ανακαλύψετε ο ένας τον άλλον, και τα ραντεβού σε ταβερνάκια με λινά πουκάμισα για μεζέδες και ουζάκια τα δυο σας. Εκεί που ακριβώς ξεχνάμε για λίγο όλα όσα σας βαρύνουν κι αγνοείτε για την ώρα τα εμπόδια που αχνοφαίνονται μπροστά σας. Εκεί που όλα γίνονται πιο όμορφα.
Η αλήθεια είναι ότι όλοι έχουμε ανάγκη και να ονειρευόμαστε, να ξεχνάμε, να ξεκινάμε, να δίνουμε ευκαιρίες. Κάτι που ξεχνάμε ή αγνοούμε μέσα στην πίεση και το φόρτο της ρουτίνας, αλλά μας δίνει ζωή. Όπως και αν μας έρθει αυτός ο Αύγουστος ας τον ζήσουμε κι ας τον αφήσουμε να φέρει μαζί του όλη τη μαγεία που μας λείπει. Ας του επιτρέψουμε να μας βγάλει όπου εκείνος κρίνει καλύτερα. Σε νέα τέλη, αλλά κι όμορφες αρχές.
Συντάκτης: Τόνια Κωνσταντίνου
