Invisible String Theory: «Εμείς οι δυο γνωριζόμασταν πολύ πριν γνωριστούμε»

Θυμάμαι την καλύτερη μου φίλη να μου λέει πάντα ότι «όλα έρχονται στην ώρα τους». Και πάντα σκεφτόμουν καταστάσεις. Το πτυχίο μου, την ονειρική δουλειά, τον έρωτα σαν γεγονός, την ευτυχία, την ολοκλήρωση και άλλα πολλά. Μέχρι που μια μέρα κατάλαβα ότι πέρα από το ότι όλα έρχονται στην ώρα τους, έρχονται και όλοι στην ώρα τους. Και όχι δεν εννοώ να γνωρίσεις ένα φιλαράκι που θα σου αλλάξει τη ζωή ή τον έρωτα που θα σε φέρει ξανά στη ζωή. Εννοώ εκείνους τους φίλους και εκείνους τους έρωτες που καθημερινά τους προσπερνούσαμε και τους κοιτάζαμε αλλά δεν τους βλέπαμε. Ούτε μας έβλεπαν. Και δεν το είχα συνειδητοποιήσει ποτέ μέχρι τον δεύτερο μου έρωτα.

Ο έρωτας εκείνος που λες, δούλευε επί τρία χρόνια στο μαγαζί που εγώ πήγαινα και έπαιρνα κάθε εβδομάδα καφέ, επί τρία χρόνια. Ο άνθρωπος εκείνος, ένα βράδυ πριν με παρατηρήσει μέσα στο πλήθος, είχε μαλώσει μαζί μου, επειδή αγκάλιαζα τη μεθυσμένη φίλη του και ενοχλήθηκε που απλά δεν τον άφηνα να την πάρει και να φύγουν. Μια εβδομάδα μετά με είδε στο μπαρ που και οι δυο συχνάζαμε και για καλή μας τύχη απλά είχαμε μια κοινή κοντινή φίλη μας. Και κάπως έτσι ερωτευτήκαμε. Δεν είμαι φαν των social media αλλά το τικ τοκ μερικές φορές μας λέει πράγματα που λέμε «ουαου, αυτό όντως ισχύει» ή «ναι, αυτό έχει συμβεί και σε εμένα, και ποσό γλυκό είναι που έχει συμβεί και σε άλλους τόσους;». Ένα από αυτά τα πράγματα είναι το invisible string theory.

Ουσιαστικά λοιπόν αυτή η «θεωρία» μας λέει ότι ο άνθρωπος σου, η αδερφή ψυχή σου, ο σύντροφος σου ή η κολλητή σου, μπορείς να ονομάσεις αυτόν τον άνθρωπο ορόσημο όπως εσύ θες, είναι πάντα παρόν και στη ζωή σου με τον άλλον ή τον άλλον τρόπο ακόμα και αν δεν τον έχεις συναντήσει ακόμα. Και ίσως είμαι αθεράπευτα ρομαντική ή delusional αλλά νομίζω είναι μια από τις πιο όμορφες σκέψεις που μπορώ να κάνω σε ό,τι αφορά αυτή τη ζωή. Δηλαδή, με άλλα λόγια, μπορεί να βρίσκεσαι επίσης πολλά χρόνια στο ίδιο δωμάτιο με τον άνθρωπο που θα σου αλλάξει τη ζωή, και μόνο όταν είναι η σωστή στιγμή, ή απλά η στιγμή σας, γιατί δεν είμαι και πολύ σίγουρη αν πιστεύω στο σωστό timing, τον συναντάς.

Συστήνεστε και με μια απλή χειραψία η ζωή σου μπορεί να πάρει έναν τελείως διαφορετικό δρόμο. Οι πιο λογικοί θα πουν «είναι απλά τύχη» ή άλλοι θα το ονομάσουν «μοίρα». Μια άλλη εκδοχή της θεωρίας υποστηρίζει ότι με αυτόν το άνθρωπο σας έδενε κάτι. Πχ., η μαμά σου ήταν η δασκάλα του στον παιδικό σταθμό. Εν κατά κλειδί, η ζωή συνήθως είναι πολύ άσχημη ή απλά εμείς επιλέγουμε να εστιάσουμε στα αρνητικά, σαν ένα ντόμινο. Συμβαίνει κάτι κακό και μετά σαν μαγικό απλά βλέπουμε μόνο αυτά. Αλλά επειδή θέλω να πιστεύω ότι τα όμορφα πράγματα πάντα υπερνικούν τα άσχημα, επιλέγω να πιστεύω σε τέτοιες θεωρίες. Θεωρίες που εξηγούν τα ανεξήγητα, αυτές που εξηγούν το συναίσθημα «μα καλά πως γίνεται να νιώθω ότι ξέρω αυτό το άτομο όλη τη ζωή μου;». Μάλλον επειδή κατά κάποιο τρόπο τον ήξερες. Και μέσα σε όλα, πιστεύω ότι «η ζωή πάντα ξέρει και εγώ την εμπιστεύομαι». Οπότε αν κάτι θετικό πρέπει να κρατήσεις σήμερα, είναι ότι όπως κάθε πράγμα στον καιρό του έτσι και οι άνθρωποι μας. Περιτριγυριζόμαστε γύρω τους μέχρι να τους χρειαστούμε, ή να μας χρειαστούνε, μέχρι να δει ο ένας τον άλλον.