Η Δήμαρχος της Τήλου, Μαρία Καμμά, ανέδειξε δύο εκ διαμέτρου αντίθετες αντιδράσεις απέναντι στην προσφυγική κρίση στο νησί της, μέσω μιας ανάρτησής της στο Facebook. Η Τήλος είναι ένα από τα νησιά που βιώνει το προσφυγικό πολύ έντονα, με ροές καθημερινές και τους κατοίκους σε συνεργασία με το λιμενικό να βάζουν τα δυνατά τους για να προστατεύσουν και να βοηθήσουν τους ανθρώπους που φτάνουν στο νησί. Κανείς δεν ξεχνάει το πολύ πρόσφατο περιστατικό με το βρεφάκι μόλις 50 ημερών, που σώθηκε από θαύμα, πίνοντας γάλα με θαλασσινό νερό.
Η Δήμαρχος αναφέρθηκε στις συγκινητικές πράξεις αλληλεγγύης που επέδειξαν οι κάτοικοι του νησιού και το λιμενικό σώμα κατά τη διάσωση 106 προσφύγων, χθες, ημέρα Τετάρτη, ανάμεσά τους πολλά παιδιά, που έφτασαν στην Τήλο.
Η Δήμαρχος περιγράφει συγκλονιστικές σκηνές, όπου άνδρες, κρατώντας τα παιδιά τους αγκαλιά, έκλαιγαν και ευχαριστούσαν τους λιμενικούς, οι οποίοι με προσοχή και σεβασμό μετέφεραν παιδιά και τραυματίες από το πλοίο. Παράλληλα, κάτοικοι του νησιού έσπευσαν να προσφέρουν ό,τι μπορούσαν – ρούχα, παπούτσια και τρόφιμα – προκειμένου να βοηθήσουν τους καταπονημένους πρόσφυγες.
Ωστόσο, η αντίδραση μιας τουρίστριας που παραθερίζει στο νησί, ήταν η ακριβώς αντίθετη από αυτή των υπόλοιπων κατοίκων. Σύμφωνα με τη Μαρία Καμμά, η συγκεκριμένη γυναίκα ζήτησε ευθαρσώς «να πετάξουν τους πρόσφυγες στη θάλασσα» κι επιχείρησε να της κάνει μαθήματα «ελληνικότητας» και θρησκείας, όπως αναφέρει η δήμαρχος: «Η κυρία ενοχλήθηκε γιατί τα παιδιά που κατέβαζαν οι λιμενικοί από το σκάφος δε μιλούσαν ελληνικά και δεν ήταν χριστιανόπουλα. Ζήτησε να τους διώξουμε, να τους πετάξουν στη θάλασσα, που μας τους κουβαλάνε στα νησιά μας, εννοώντας τους άντρες του λιμενικού σκάφους, που μετέφερε 106 ανθρώπινες ψυχές· αυτό ήταν το έγκλημά τους. Εμείς τους ευχαριστούσαμε κι εκείνη μόνο που δεν τους έβρισε.»
Η δήμαρχος κατέληξε με ένα ηχηρό μήνυμα προς την τουρίστρια: «Κυρία μου, αυτό το νησί δεν κάνει για εσάς». Κι αυτή, μόνο αυτή της η τελευταία φράση, το βήμα μπροστά και η ξεκάθαρη θέση πλάι στον αδύναμο, είναι το μήνυμα που χρειάζεται να κρατήσουμε σήμερα.
Η ανάρτησή της:
«Απόψε το βράδυ όσοι βρεθήκαμε στο λιμάνι της Τήλου ήρθαμε αντιμέτωποι και με τις δύο όψεις του νομίσματος…
Εκατόν έξι (106) Πρόσφυγες, ανάμεσα τους πάρα πολλά παιδιά, μπόρεσαν να μεταφερθούν με ασφάλεια στο νησί μας.
Οι σκηνές που αντίκρισα προσωπικά, με διέλυσαν…
Άντρες, κλαίγοντας και κρατώντας αρκετοί από αυτούς τα μικρά παιδιά τους αγκαλιά, να ευχαριστούν τους λιμενικούς και να προσπαθούν να τους φιλήσουν τα χέρια…
Οι άντρες του λιμενικού σώματος με περίσσια προσοχή, να σηκώνουν παιδιά και τραυματισμένους και να τους κατεβάζουν από το πλοίο.
Αστυνομικοί, ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό να είναι εικεί καθώς και κάτοικοι του νησιού να προσφέρουν από στεγνά ρούχα, ψωμί, παπούτσια και ότι άλλο μπορούσαν στα γρήγορα να φέρουν…
Δυστυχώς πολλά παιδάκια και μωρά…
Και ξάφνου μια “κυρία” που με τον καλό της ψαρεύει στο λιμάνι, προφανώς της “χαλάει” τις διακοπές (αυτή η βαβούρα!)
Αρχίζει να φωνάζει που τους πάτε, γιατί τους μαζεύετε;
Νομίζοντας εγώ πως δε συμφωνούσε με τη διαδικασία της καταγραφής των προσφύγων από το λιμενικό, της απαντάω πως κυρία μου έτσι γίνεται, οι λιμενικοί τους οδηγούν στο λιμεναρχείο προκειμένου να καταγραφούν.
Αμ δε!
“Να τους πετάξουν στη θάλασσα”
Αυτή ήταν η επιθυμία της “κυρίας”! Και αρχίζει να μου κάνει μαθήματα! Πως πρέπει να κρατήσουμε τη χώρα μας και τα εδάφη μας ελληνικά, πως είμαστε χριστιανοί και “αυτοί” δεν έχουν καμία θέση εδώ! Να τους διώξουμε, να τους πετάξουν στη θάλασσα που μας τους κουβαλάνε στα νησιά μας, εννοώντας τους άντρες του λιμενικού σκάφους που μετέφερε 106 ανθρώπινες ψυχές, αυτό ήταν το έγκλημα τους! Για αυτό νευρίασε η γυναίκα ρε παιδιά! Παρακολουθούσε τους άντρες του λιμενικού οι οποίοι βοηθούσαν τα παιδάκια να κατέβουν από το σκάφος και αυτή νευρίασε γιατί αυτά δεν μιλούσαν ελληνικά και δεν ήταν χριστιανοπουλα!!! Εμείς τους ευχαριστούσαμε και εκείνη μόνο που δεν τους έβρισε!
Και είχε και το θράσος να θέλει να με τραβήξει και βίντεο επειδή τόλμησα να της πω πόσο άδικο έχει. Ποια είσαι εσύ; της λέω ποια είμαι, για πείτε μου και εσείς το όνομά σας της απαντώ, μου είπε ένα όνομα, δεν ξέρω αν είναι το αληθινό, εγώ όμως στα αλήθεια της είπα και θα το ξαναπώ:
Κυρία μου, αυτό το νησί δεν κάνει για εσάς!»
