Πάντα θαύμαζα τους ανθρώπους που μπορούν να ξεχωρίσουν τα συναισθήματά τους. Εκείνους που τολμούν να τα παραδεχτούν στον εαυτό τους και να του πουν την αλήθεια. Ακόμη περισσότερο, όσους μπορούν να τα εκφράσουν και να τα ξεστομίσουν στον άλλο. Γιατί θέλει μεγάλο σθένος και δύναμη ψυχής, αυτός που αισθάνεται και ζει έντονα μια κατάσταση, ακόμη κι αν παλεύει μόνος του, να περιγράψει αυτά που νιώθει, να ακούσει τη φωνή του να δίνει χρώμα σε όσα έχει σκεφτεί και τελικά να φτάσει να στα αποκαλύπτει. Και στις αμοιβαίες, ας υποθέσουμε, περιπτώσεις δεν πετυχαίνεις την απόλυτη ισορροπία, ούτε ερμηνεύονται με τον ίδιο τρόπο. Πάντα η ζυγαριά γέρνει προς τη μια πλευρά, ενίοτε παλαντζάρει, εξαιρετικά σπάνια ευθυγραμμίζεται και για συγκεκριμένο χρόνο.
Στο παρονομαστή θα καταλήξουμε πως είτε με ανταπόκριση, είτε χωρίς, το έργο το βιώνεις μόνος, με άλλη οπτική και ατομικό σενάριο και ίσως αυτό να είναι το υπέροχο. Κι εδώ προκύπτει το ερώτημα γιατί αυτός που δίνει παραπάνω, που εξομολογείται κι ίσως τρώει τη μεγαλύτερη ήττα πάει τελικά πιο εύκολα παρακάτω;
Γιατί τα είπες και ησύχασες
Είναι μεγάλη ανακούφιση να λες τι αισθάνεσαι. Έρχεσαι ίσως πολλά κλικ πιο κοντά στη σωτηρία της ψυχής σου. Μπορεί βράδια ολόκληρα να ζόριζες το μυαλό σου, να έκανες σενάρια και υποθέσεις, να σου έδινες ρόλους, να συμμετείχες σε σίριαλ με επακόλουθο πολλές σεζόν και μόνο θεατή τον εαυτό σου. Καταπιεσμένες σκέψεις που δεν άφηνες να έρθουν στην επιφάνεια, μόνο κακό σου έκαναν κι εσύ τις στρίμωξες μαζί με αλλά υγιή κομμάτι που τελικά τα αρρώστησες κι αυτά.
Έκανες ό,τι περνούσε από το χέρι σου
Πόσο ανακουφιστικό να ξέρεις ότι έκανες ό,τι ήταν δυνατό για σένα. Δοκίμασες τα πάντα. Δεν υπάρχουν πλέον δεύτερες σκέψεις. Αυτή είναι η βασική επιβεβαίωση και επιβράβευση προς τον εαυτό σου, για το πόσο δυνατός είσαι.
Το μάθημα
Στην πορεία της ζωής πρέπει να γίνεσαι πιο επιλεκτικός και να συντομεύεις τις διαδικασίες και τον χρόνο που ασχολείσαι. Οι σκέψεις σου είναι πολύτιμες και τα συναισθήματά σου ακόμα περισσότερο Μαθαίνεις να κάνεις το αντίστοιχο φιλτράρισμα όλο και πιο γρήγορα, να κόβεις τα περιττά. Αναζητάς αυτό που σου αναλογεί πραγματικά και σε κάνει χαρούμενο και ήρεμο.
Ξέρεις ότι έδωσες ευκαιρίες
Ίσως μια συνέχεια του παραπάνω. Εδώ όμως πέταξες ξεκάθαρα το μπαλάκι στην απέναντι πλευρά. Και τι το έκανε; Στην προκειμένη μάλλον το κατάπιε και καλή χώνεψη. Τσεκάρεις έτσι και τον τρόπο αντίληψης και πόσο σου ταιριάζει πραγματικά όταν φεύγει το πέπλο ωραιοποίησης. Και στην τελική, πόσα πράγματα είναι κάποιος διατεθειμένος να κάνει για σένα. Γιατί αξίζουμε να δώσουνε μάχες για μας αυτοί που θα ανοίξουμε την καρδιά μας. Διαφορετικά, next please.
Ξενέρωσες
Είναι τότε που έρχεται η πλήρης απομυθοποίηση. Το ξενέρωμα το σωστό. Αυτό που λες «είναι λίγη η περίπτωσή σου για μένα» χωρίς κανένα πλέον εγωιστικό τόνο- απλά το εννοείς. Είχες τα κότσια να νιώσεις να το παραδεχτείς και να αποχωρήσεις με το κεφάλι ψηλά.
Να θυμάσαι. Ένας άνθρωπος που δεν τολμά για σένα, δε σου κάνει. Ίσως πάντα θα ξέρει μέσα του πως μαζί σου είχε την ευκαιρία που ψάχνουν όλοι. Να ζήσει το κάτι διαφορετικό και πραγματικό. Αυτό που θα τον απογείωνε. Ίσως και να γυρνά να σε αναζητήσει με ένα τρόπο, τον δικό του, τον λιγόψυχο, αυτόν που μπορεί τέλος πάντων. Εσύ, όμως, θα έχεις προχωρήσει πραγματικά.
Σίγουρα γλίτωσες και κέρδισες. Και φυσικά έμαθες.
Πολλά φιλιά στους θαρραλέους ερωτιάρηδες.
Συντάκτης: Αλέξια Κ.
