Σοκ και αποτροπιασμό προκαλεί η είδηση μιας φρικιαστικής διπλής γυναικοκτονίας στην Κωνσταντινούπολη, με έναν δράστη να αποκεφαλίζει μία από τις δύο 19χρονες γυναίκες που δολοφόνησε. Το περιστατικό έλαβε χώρα στην ιστορική συνοικία Εντιρνέ Καπού, κοντά στην Πύλη Χαρισίου.
Σύμφωνα με το Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΜΠΕ), ο άντρας, 19 ετών και κρεοπώλης στο επάγγελμα, σκότωσε την πρώην σύντροφό του, αποκεφαλίζοντάς την, και πέταξε το κεφάλι της από τα βυζαντινά τείχη. Νωρίτερα, είχε δολοφονήσει τη νυν σύντροφό του, επίσης 19 ετών, πριν προβεί στην αποτρόπαια αυτή πράξη. Στη συνέχεια, ο δράστης έβαλε τέλος στη ζωή του, πηδώντας από τα τείχη.
Οι τουρκικές αρχές βρέθηκαν μπροστά σε ένα μακάβριο θέαμα, ενώ η Haberler δημοσίευσε ανατριχιαστικές λεπτομέρειες από το σημειωματάριο του δράστη, στο οποίο αναπαριστούσε το έγκλημα που σχεδίαζε, με σκίτσα που σοκάρουν. Κι αυτή η είδηση, ενώ θα μπορούσε να είναι προϊόν μυθοπλασίας ξεπηδώντας από μια σκηνή του “7” δεν είναι παρά η φριχτή πραγματικότητα του 2024.
Η Τουρκία, πιο συγκεκριμένα, τα τελευταία χρόνια, βρίσκεται στο επίκεντρο της διεθνούς προσοχής λόγω της αυξανόμενης βίας κατά των γυναικών. Μόνο για το 2024 έχουν καταμετρηθεί 290 δολοφονίες γυναικών από τις αρχές του έτους και περισσότεροι από 160 «ύποπτους θανάτους» Τα εγκλήματα αυτά, με αποκορύφωμα αποτρόπαιες πράξεις όπως η πρόσφατη διπλή γυναικοκτονία στην Κωνσταντινούπολη, αποκαλύπτουν την παθογένεια που επικρατεί στην τουρκική κοινωνία και το τεράστιο πρόβλημα που παραμένει άλυτο.
Η αποχώρηση της Τουρκίας από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης το 2021, δε βοήθησε ιδιαίτερα τα πράγματα, αντιθέτως ήταν ένα ανησυχητικό βήμα προς τα πίσω, καθώς η συγκεκριμένη σύμβαση προάσπιζε τα δικαιώματα των γυναικών και προέβλεπε αυστηρότερα μέτρα κατά της ενδοοικογενειακής βίας. Η απόφαση αυτή έστειλε ένα αρνητικό μήνυμα στις γυναίκες της χώρας, οι οποίες ήδη παλεύουν καθημερινά ενάντια σε έναν κόσμο όπου η ανισότητα, η πατριαρχία και η βία κυριαρχούν.
Η τραγωδία στην Κωνσταντινούπολη είναι μια φρικιαστική υπενθύμιση της αποτυχίας της τουρκικής πολιτείας να προστατέψει τις γυναίκες απέναντι στην κακοποίηση. Άλλωστε το εν λόγω έγκλημα δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά ένα μέρος μιας σκοτεινής αλυσίδας βίας που συνδέεται άμεσα με κοινωνικές και θεσμικές αποτυχίες.
Είναι απαραίτητο να υπάρξει ουσιαστική δράση για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς θα ήμασταν αφελείς αν σε αυτή την εξίσωση βίας δεν προσθέταμε και τη χώρα μας. Πέρα από νομοθετικές ρυθμίσεις, χρειάζεται αλλαγή κουλτούρας, ευαισθητοποίηση και ισχυρή πολιτική βούληση για να καταπολεμηθεί η ρίζα της πατριαρχικής βίας. Χωρίς αυτά τα βήματα, ο κύκλος της βίας κατά των γυναικών θα συνεχίζεται αδιάκοπα, και τέτοια εγκλήματα θα παραμένουν στην επιφάνεια της κοινωνίας, σφραγίζοντας τις ζωές πολλών αθώων ανθρώπων.
