Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Τάε Κβον Ντο Παίδων στα Τίρανα, που θα έπρεπε να είναι μια γιορτή για τους νεαρούς αθλητές, στιγματίστηκε από ένα εξοργιστικό περιστατικό βίας. Ο Βαλμίρ Φετίου, προπονητής και πατέρας της 8χρονης αθλήτριας Βαλίνα Φετίου, αποφάσισε να «διδάξει» την κόρη του με το πιο απαράδεκτο τρόπο, χαστουκίζοντάς την αμέσως μετά την ήττα της στον τελικό. Η σκηνή είναι ντροπιαστική, και το μήνυμα ξεκάθαρο: η βία δεν έχει καμία θέση στον αθλητισμό, ούτε σε οποιοδήποτε άλλο περιβάλλον.

 

 

Η Βαλίνα Φετίου, μόλις 8 ετών, πάλεψε με δύναμη και αποφασιστικότητα στο τερέν, και αντί για επιβράβευση, αντιμετώπισε τη βία από τον ίδιο της τον πατέρα και προπονητή. Η αθλητική απόδοση των παιδιών δεν είναι ένα εργαλείο για να ικανοποιήσει την έπαρση και τις φιλοδοξίες των ενηλίκων. Είναι απαράδεκτο να ξεσπά κάποιος πάνω στο παιδί του – και μάλιστα δημόσια – για την ήττα σε έναν αγώνα. Αυτός ο άνθρωπος – που υποτίθεται ότι ενσαρκώνει τις αξίες του αθλητισμού – έχει ακριβώς την αντίθετη επίδραση. Η εικόνα ενός παιδιού που δέχεται χαστούκι επειδή τόλμησε να χάσει, είναι πέρα από κατακριτέα: είναι εξοργιστική. Ο αθλητισμός και μάλιστα σε επίπεδο πρωταθλητισμού, οφείλει να είναι χώρος ενδυνάμωσης και εμπιστοσύνης, όχι εργαλείο εξευτελισμού και άσκησης εξουσίας από έναν προπονητή που δεν ξέρει καν τι σημαίνει ήττα, αξιοπρέπεια και σεβασμός.

Η τιμωρία του με εξάμηνη αναστολή από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Τάε Κβον Ντο είναι απλά γελοία. Αυτός ο άνθρωπος δεν αξίζει καμία επάνοδο στον αθλητισμό. Το να δεχτεί ξανά παιδιά υπό την καθοδήγησή του είναι σαν να τα στέλνουμε σε μάθημα κακοποίησης. Οι θεσμοί οφείλουν να είναι αμείλικτοι, καθώς τέτοιες συμπεριφορές είναι η ντροπή του αθλητισμού.

Το κάθε γήπεδο δεν είναι πεδίο βολής για άθλιους εγωισμούς και βίαια ξεσπάσματα. Τα παιδιά έχουν κάθε δικαίωμα να αγωνιστούν, να νικήσουν, να χάσουν, να κάνουν λάθη και να μαθαίνουν. Αν ένας προπονητής δεν μπορεί να το αντέξει αυτό, η θέση του είναι οριστικά έξω από το άθλημα – όχι με διακοπή μερικών μηνών, αλλά μόνιμα. Η απάθεια απέναντι σε τέτοιες συμπεριφορές είναι συνενοχή, και το μήνυμα πρέπει να είναι αμείλικτο: Κανείς δεν ακουμπάει τα παιδιά.