Το μιούζικαλ φαντασίας κινουμένων σχεδίων «Frozen» κυκλοφόρησε το 2013, και έγινε αμέσως τρομερή επιτυχία, κερδίζοντας βραβεία και πολλές ώρες καραόκε στα παιδικά πάρτι (μάλλον λίγοι ξέρουν ότι ο ελληνικός τίτλος είναι «Ψυχρά κι Ανάποδα»). Ωστόσο, πέρα από τα παγωμένα τοπία και τις μουσικές επιτυχίες, η ταινία έφερε στο προσκήνιο και μια παλιά θεωρία που, εδώ και δεκαετίες, κάνει τον γύρο του Διαδικτύου. Η θεωρία εμφανίζεται στο Reddit, στο Χ, και συχνά αναφέρεται σε άρθρα σχετικά με την ταινία «Frozen». Ο κόσμος ζητάει να μάθει: «Βρίσκεται το σώμα του Walt Disney παγωμένο και διατηρημένο στο θεματικό πάρκο της Disney, κάτω από το Pirates of the Caribbean;».
Στις 15 Δεκεμβρίου 1966, ο θρύλος των κινουμένων σχεδίων πεθαίνει από επιπλοκές καρκίνου του πνεύμονα. Η κηδεία του πραγματοποιείται σε ιδιωτική τελετή, και στις 17 Δεκεμβρίου, το σώμα του αποτεφρώνεται και ενταφιάζεται στο Forest Lawn Memorial Park, στο Glendale της Καλιφόρνια. Ωστόσο, λίγο μετά το θάνατό του, μια παράξενη φήμη αρχίζει να κυκλοφορεί. Σύμφωνα με τη φήμη αυτή, το σώμα του Disney «καταψύχθηκε» με τη μέθοδο της κρυογονικής και, σε κατάσταση αναστολής, βρίσκεται θαμμένο βαθιά κάτω από το “Pirates of the Caribbean” στο Disneyland, περιμένοντας την ημέρα που η ιατρική τεχνολογία θα είναι αρκετά εξελιγμένη για να τον επαναφέρει στη ζωή.
Ακούγεται παράλογο, αλλά η κρυογονική είναι μια πραγματική μέθοδος. Η κρυογονική είναι η διαδικασία, κατά την οποία οι άνθρωποι «καταψύχονται» λίγα λεπτά μετά το θάνατό τους, διατηρούνται σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία, και, δυνητικά, θα επανέλθουν στη ζωή σε μια μακρινή, μελλοντική στιγμή, όταν οι επιστήμονες και οι γιατροί θα έχουν θεραπεύσει ασθένειες και θα έχουν αναστρέψει τη γήρανση. Η ιδέα είναι, ότι ένας ζωντανός άνθρωπος πηγαίνει για ύπνο, μειώνοντας τον μεταβολισμό του σχεδόν στο μηδέν, με την ελπίδα ότι στο μέλλον θα ξυπνήσει και θα αποκαταστήσει την υγεία του.
Η φήμη ότι ο Disney ήθελε να παγώσει το σώμα του, έχει διάφορες πιθανές προελεύσεις. Ωστόσο, η πρώτη αναφορά φαίνεται να έχει τις ρίζες της σε μια συνέντευξη που έδωσε το 1972 ο Robert Nelson, ένας πρώην τεχνικός τηλεοράσεων, ενθουσιασμένος με την κρυογονική και την ιδέα να παγώνει ανθρώπους. Το 1966 ο Νέλσον διαβάζει το βιβλίο του Robert Ettinger, «The Prospect Of Immortality», και, γοητευμένος από την ιδέα, συμμετέχει σε μια συνάντηση της πρόσφατα ιδρυθείσας Cryonics Society of California στο Λος Άντζελες. Εκεί, εκλέγεται αμέσως πρόεδρος. Το μόνο (όχι και ιδιαίτερα ασήμαντο, όμως) πρόβλημα είναι, ότι ο Νέλσον δεν έχει κανένα επιστημονικό υπόβαθρο. Στην πραγματικότητα, δεν έχει τελειώσει ούτε καν το λύκειο. Αυτό όμως δεν τον εμποδίζει να παγώσει τον Dr. James Bedford, καθηγητή στο Glendale Community College, το 1967. Ο James Bedford έγινε ο πρώτος άνθρωπος στον κόσμο που διατηρήθηκε κρυογονικά (και είναι ακόμη παγωμένος σήμερα). Μάλιστα, o Nelson έγραψε και ένα βιβλίο γι’ αυτό, το «We Froze The First Man», το 1968. Από το 1967 μέχρι το 1970, ο Nelson, πάγωσε εννέα άτομα. Όλα, εκτός από τον Bedford, είχαν καταστροφική κατάληξη.
«Ο Walt Disney ήθελε να παγώσει το σώμα του», αναφέρει ο Nelson στην ίδια συνέντευξη του 1972. «Πολλοί άνθρωποι νομίζουν ότι το σώμα του βρίσκεται στην κατάψυξη στο υπόγειό της Disneyland. Η αλήθεια είναι ότι ο Walt έχασε την ευκαιρία. Ποτέ δεν το καθόρισε γραπτώς, και όταν πέθανε, η οικογένειά του δε συμφώνησε. Τον έκαψαν. Εγώ προσωπικά έχω δει τις στάχτες του. Είναι στο Forest Lawn. Δύο εβδομάδες μετά τον θάνατό του, παγώσαμε τον πρώτο άνθρωπο. Αν ο Disney ήταν ο πρώτος, θα είχε κάνει τίτλους σε όλο τον κόσμο και θα είχε δώσει μεγάλη ώθηση στην κρυογονική. Αλλά έτσι είναι η ζωή».
Το διαρκές ενδιαφέρον του Disney για το μέλλον και τις εξελίξεις, τα έργα του, όπως το EPCOT Center (Experimental Prototype Community of Tomorrow), και οι τεχνολογικές καινοτομίες για τις οποίες ήταν γνωστός κατά τη διάρκεια της ζωής του, αναμφισβήτητα ενίσχυσαν την αίσθηση, ότι ίσως να υπήρχε κάποια βάση στη φήμη της διατήρησης του σώματός του.
Σύμφωνα με τον Nelson, λίγο πριν τον θάνατο του Disney, είχε δεχτεί ένα τηλεφώνημα από μια «συνεργάτη του στούντιο του Walt Disney». Η γυναίκα είχε καλέσει για να ζητήσει πληροφορίες σχετικά με την κρυογονική διατήρηση, τις εγκαταστάσεις της Cryonics Society of California, τους συμμετέχοντες γιατρούς και τον αριθμό των ανθρώπων που είχαν ήδη παγώσει. Ο Nelson της έδωσε τα ονόματα δύο γιατρών, οι οποίοι ήταν επιστημονικοί συνεργάτες του. Εκείνη τον ευχαρίστησε και το τηλεφώνημα έληξε.
Η κόρη του Disney, Diana, γράφει σε μια βιογραφία για τον πατέρα της, ότι αμφιβάλλει αν ο ίδιος είχε καν ακούσει ποτέ για την κρυογονική. Η φήμη περί παγωμένου Disney διαψεύδεται περαιτέρω από εκείνους που επισημαίνουν την ύπαρξη υπογεγραμμένων νομικών εγγράφων, τα οποία αποδεικνύουν την αποτέφρωσή του και τον ενταφιασμό των λειψάνων του σε έναν συγκεκριμένο οικογενειακό τάφο στο Forest Lawn Memorial Park στο Glendale (το λογικό μέρος ανάπαυσης για κάποιον του οποίου η αποτέφρωση αναλήφθηκε από το νεκροταφείο Forest Lawn). Δικαστικά έγγραφα δείχνουν, ότι στο Forest Lawn πληρώθηκαν 40.000 δολλάρια για το ταφικό μνημείο. Άλλωστε, ο Walt Disney είχε δηλώσει δημόσια, δέκα χρόνια πριν από τον θάνατό του, ότι δεν ήθελε να έχει κηδεία. Μέλη της οικογένειας Disney επιβεβαίωσαν ότι η αποτέφρωση ήταν η επιθυμία του Walt.
Η φήμη, όμως, συνεχίζει να επιβιώνει.
Ο Robert Nelson πέθανε το 2018 και, σήμερα, και το δικό του σώμα βρίσκεται «παγωμένο» στο Cryonics Institute. Πλέον, εταιρείες όπως η Suspended Animation Inc., το Cryonics Institute και η Alcor Life Extension Foundation προσφέρουν στους ενδιαφερόμενους και στους πελάτες τους την επιλογή να τοποθετούν τα σώματά τους σε μεγάλες μεταλλικές δεξαμενές βαθιάς κατάψυξης, σε μια διαδικασία που ονομάζεται «κρυόσταση». Ο στόχος είναι να διατηρηθούν, με την ελπίδα ότι στο μέλλον, όταν η ιατρική τεχνολογία θα έχει προοδεύσει, θα είναι δυνατή η επαναφορά τους στη ζωή. Σύμφωνα με αναφορές, εκατοντάδες άτομα διατηρούνται σε κρυόσταση σε ειδικές εγκαταστάσεις, ενώ χιλιάδες άλλοι έχουν ήδη δώσει τη συγκατάθεσή τους για την ίδια διαδικασία στο μέλλον.
Ενώ η αλήθεια γύρω από την τύχη του σώματος του Disney παραμένει ξεκάθαρη και καταγεγραμμένη, η φήμη για την κρυοστατική διατήρηση του δεν παύει να εξάπτει τη φαντασία και να γεννά θεωρίες συνωμοσίας. Εν τέλει, ίσως ο θρύλος του Disney, όπως και το έργο του, να είναι άλλη μια υπενθύμιση ότι ο κόσμος είναι γεμάτος αινίγματα και δυνατότητες για το μέλλον — και ότι η φαντασία, ακόμη και σε πιο σκοτεινές ή παράξενες μορφές, παραμένει μια δύναμη που συνεχώς μας εμπνέει να οραματιζόμαστε το αδύνατο.
Πηγή εικόνας: BBC
Επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Θεοχαρίδη