Η Ελλάδα θρηνεί ακόμη μία γυναικοκτονία, αυτή τη φορά στο Αγγελοχώρι Θεσσαλονίκης. Το πρωί της Κυριακής (1/12), ένας 46χρονος άνδρας φέρεται να δολ0φόνησε τη 60χρονη σύζυγό του με μaχαίρι, κατά τη διάρκεια έντονου διαπληκτισμού στο σπίτι της οικογένειας. Το περιστατικό έρχεται να προσθέσει άλλη μία τραγική ιστορία στον αυξανόμενο κατάλογο των γυναικοκτονιών στη χώρα μας.
Το χρονικό του εγkλήματος
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, ο καβγάς ξεκίνησε για άγνωστους μέχρι στιγμής λόγους. Στη διάρκεια της διαμάχης, ο 46χρονος άρπαξε ένα μαχαίρι και τραυμάτισε θανάσιμα τη σύζυγό του. Τραγική φιγούρα αποτελεί ο 29χρονος γιος της οικογένειας, ο οποίος προσπάθησε να αφοπλίσει τον πατέρα του. Στην προσπάθειά του αυτή τραυματίστηκε ελαφρά, καθώς δέχθηκε κι εκείνος μaχαιριά.
Ο δράστης συνελήφθη από αστυνομικούς, ενώ σε βάρος του σχηματίστηκε δικογραφία για ανθρωποκτονία με δόλο, τετελεσμένη και σε απόπειρα. Σύντομα θα οδηγηθεί ενώπιον του εισαγγελέα ποινικής δίωξης.
Αξίζει να σημειωθεί πως, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν υπήρχε καταγεγραμμένο ιστορικό ενδοοικογενειακής βiας από τον δράστη.
Πότε θα δούμε τέλος στη φρίκη;
Αυτό το περιστατικό δεν είναι μεμονωμένο. Οι γυναικοκτονίες στην Ελλάδα αυξάνονται ανησυχητικά, φέρνοντας στο προσκήνιο την επείγουσα ανάγκη για δράση. Οι αριθμοί και οι ιστορίες πίσω από τις γυναικοκτονίες αποκαλύπτουν μια σκοτεινή πραγματικότητα: την αποτυχία μας ως κοινωνία να προστατεύσουμε τις γυναίκες από την έμφυλη βiα.
Η γυναικοκτονία δεν είναι απλώς μια “οικογενειακή τραγωδία” ή αποτέλεσμα “ενός καβγά”. Είναι το αποκορύφωμα μίας παγιωμένης κουλτούρας πατριαρχίας, ανισότητας και έμφυλης καταπίεσης. Το γεγονός ότι ο δράστης δεν είχε καταγεγραμμένο ιστορικό ενδοοικογενειακής βiας δείχνει ότι η έμφυλη βiα δεν εκδηλώνεται πάντοτε σταδιακά, αλλά μπορεί να εμφανιστεί αιφνίδια, με τραγικά αποτελέσματα.
Πότε, λοιπόν, θα δούμε τέλος στη φρίκη των γυναικοκτονιών;
Η απάντηση απαιτεί συντονισμένη προσπάθεια:
- Ενίσχυση της Πρόληψης: Ενημέρωση και εκπαίδευση γύρω από τα θέματα έμφυλης ισότητας και βiας. Οι πολίτες πρέπει να είναι σε θέση να αναγνωρίζουν τα σημάδια βiας και να δράσουν πριν να είναι αργά.
- Ενίσχυση των Υπηρεσιών Υποστήριξης: Δημιουργία περισσότερων δομών για κακ0ποιημένες γυναίκες, ψυχολογική στήριξη και ασφαλή καταφύγια.
- Νομοθεσία και Επιβολή της Δικαιοσύνης: Οι γυναικοκτονίες πρέπει να αναγνωριστούν ως ξεχωριστό έγκλημα. Ο νόμος πρέπει να δίνει σαφές μήνυμα μηδενικής ανοχής στην έμφυλη βiα.
- Αλλαγή της Κουλτούρας: Η καταπολέμηση της πατριαρχίας και των στερεοτύπων που την υποστηρίζουν είναι απαραίτητη. Αυτό απαιτεί συλλογική ευθύνη και προσπάθεια από όλους.
Ένα κοινωνικό καθήκον
Η γυναικοκτονία δεν είναι μία τραγωδία που αφορά μόνο το θύμα και τον δράστη. Είναι ένα ζήτημα που μας αφορά όλους. Κάθε τέτοιο περιστατικό πρέπει να μας αφυπνίζει, να μας κινητοποιεί και να μας οδηγεί σε δράση. Η μνήμη κάθε γυναίκας που έχασε τη ζωή της από την έμφυλη βiα επιβάλλει να μη σιωπήσουμε. Γιατί καμία γυναίκα δεν πρέπει να χάσει τη ζωή της εξαιτίας του φύλου της.
