Υπάρχει κάτι στη μαγεία του Δεκεμβρίου που μας κάνει να νιώθουμε πιο ευάλωτοι, αλλά και πιο ανοιχτοί. Τα λαμπιόνια που φωτίζουν τους δρόμους, οι μελωδίες που γεμίζουν τον αέρα, τα αρώματα του γιορτινού τραπεζιού– όλα δημιουργούν μια αίσθηση θαλπωρής, αλλά και μια μικρή τρυφερή μελαγχολία. Είναι η εποχή που κοιτάζουμε γύρω μας και αναρωτιόμαστε: «Με ποιον θέλω να μοιραστώ αυτές τις στιγμές;». Ο Δεκέμβριος μας φέρνει αντιμέτωπους με τις ανάγκες μας για σύνδεση, γι’ αυτό και η επιθυμία για έναν σύντροφο γίνεται τόσο έντονη.
Τα Χριστούγεννα είναι μια εποχή που κουβαλά κάτι από την παιδική μας αθωότητα. Είναι οι γιορτές που μας επιστρέφουν σε εκείνες τις στιγμές που περιμέναμε με ανυπομονησία τον Άγιο Βασίλη, που οι συγγενείς γελούσαν γύρω από το τραπέζι και που όλα έμοιαζαν τέλεια, έστω και για λίγο. Καθώς μεγαλώνουμε, αυτές οι αναμνήσεις γίνονται ένα γλυκόπικρο καταφύγιο, αλλά και μια υπενθύμιση των πραγμάτων που ίσως μας λείπουν. Οι γιορτές φέρνουν στην επιφάνεια την ανάγκη μας για συναισθηματική εγγύτητα. Είναι η εποχή που οι ταινίες, οι διαφημίσεις, ακόμα και οι συνομιλίες μας, περιστρέφονται γύρω από την οικογένεια, την αγάπη και τη ζεστασιά. Αν, όμως, δεν έχουμε κάποιον να μοιραστούμε αυτές τις στιγμές, η μοναξιά γίνεται πιο έντονη. Και τότε, αρχίζουμε να αναζητούμε αυτόν τον «χριστουγεννιάτικο σύντροφο» που θα κάνει τις γιορτές μας να μοιάζουν λίγο πιο ολοκληρωμένες.
Ο χειμώνας έχει τη δική του ψυχολογία. Οι μικρές μέρες, το κρύο που μας κλείνει στα σπίτια μας και η ανάγκη για ζεστασιά επηρεάζουν άμεσα τα συναισθήματά μας. Είναι η εποχή που θέλουμε να κουρνιάσουμε δίπλα σε κάποιον, να μοιραστούμε τη σιωπή, να νιώσουμε την ασφάλεια μιας αγκαλιάς. Τα Χριστούγεννα, με την υπερβολική τους δόση από αγάπη και συντροφικότητα, ενισχύουν αυτή την ανάγκη. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί νιώθουν πως, χωρίς έναν σύντροφο, τα γιορτινά φώτα φαίνονται λίγο πιο θαμπά και οι μέρες λίγο πιο κρύες. Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε και την κοινωνική διάσταση του φαινομένου. Οι γιορτές είναι γεμάτες εκδηλώσεις, τραπέζια, ανταλλαγές δώρων. Όλες αυτές οι στιγμές είναι σχεδιασμένες για να μοιράζονται. Ένας σύντροφος γίνεται, τότε, ο τρόπος να ενταχθούμε σε αυτό το αφήγημα της γιορτής. Οι άνθρωποι φοβούνται τη μοναξιά, αλλά περισσότερο φοβούνται την εικόνα της. Το να πάμε μόνοι σε μια χριστουγεννιάτικη συγκέντρωση ή να περάσουμε τη μέρα χωρίς κάποιον στο πλευρό μας, φαντάζει σαν κάτι αφόρητο.
Τα Χριστούγεννα έχουν την ικανότητα να κάνουν τα πάντα να φαίνονται λίγο πιο ρομαντικά. Τα φώτα που λαμπυρίζουν στα δέντρα, τα χιόνια που πέφτουν αργά, τα τραγούδια που μιλούν για αγάπη και θαύματα – όλα δημιουργούν ένα σκηνικό που σε κάνει να θέλεις να κρατήσεις το χέρι κάποιου και να μοιραστείς το «τώρα». Αυτή η αίσθηση νοσταλγίας, ανακατεμένη με την ελπίδα για κάτι καλύτερο, δημιουργεί το τέλειο έδαφος για να θέλεις να ερωτευτείς. Το «σύνδρομο του χριστουγεννιάτικου συντρόφου» δεν είναι απαραίτητα κακό. Είναι φυσιολογικό να θέλουμε σύνδεση, να αναζητούμε ζεστασιά και αγάπη. Το ερώτημα, όμως, είναι αν αυτό που ψάχνουμε είναι αληθινό. Αν η ανάγκη για έναν σύντροφο είναι απλώς μια προσωρινή λύση για να καλύψουμε ένα κενό, τότε είναι πιθανό να νιώσουμε ξανά μοναξιά μόλις περάσουν οι γιορτές.
Αν, όμως, δούμε αυτή την ανάγκη σαν μια ευκαιρία να καταλάβουμε καλύτερα τον εαυτό μας, τότε μπορεί να αποτελέσει αφετηρία για κάτι πραγματικά όμορφο. Γιατί η αληθινή αγάπη δε γεννιέται από τη μοναξιά, αλλά από την επιθυμία να μοιραστείς τη ζωή σου με κάποιον άλλον, χωρίς να χρειάζεται να τον «χρησιμοποιήσεις» ως λύση. Τα Χριστούγεννα, τελικά, είναι μια υπενθύμιση ότι η αγάπη υπάρχει παντού γύρω μας. Είναι στις στιγμές που γελάμε με φίλους, στις αγκαλιές της οικογένειας, στο χαμόγελο ενός περαστικού. Αν, λοιπόν, οι γιορτές σας βρουν χωρίς σύντροφο, μην απογοητεύεστε. Αφήστε τη μαγεία τους να σας αγκαλιάσει. Μοιραστείτε χρόνο με ανθρώπους που αγαπάτε, δημιουργήστε ζεστές αναμνήσεις και, πάνω απ’ όλα, αγαπήστε τον εαυτό σας.
Ο Δεκέμβριος δεν είναι μόνο για ρομαντικές σχέσεις. Είναι για να θυμόμαστε ότι η αγάπη έχει πολλές μορφές, κι όλες τους είναι πολύτιμες.
Συντάκτης: Ερατώ Μπουλαζέρη
