Ας μιλήσουμε για μεγαλεπήβολα σχέδια. Όχι το «θα ξεκινήσω γυμναστήριο από Δευτέρα» ή «θα τακτοποιήσω τις ντουλάπες μου» δεν είναι ένα από αυτά (αν και θα έπρεπε ήδη να το έχεις κάνει). Μιλάμε για μια απλή και ταπεινή υπερατλαντική σήραγγα αξίας 16 τρισεκατομμυρίων ευρώ, που υπόσχεται να συνδέσει το Λονδίνο με τη Νέα Υόρκη μέσα σε 54 λεπτά. Ναι, καλά διαβάσατε: 54 λεπτά – λιγότερο απ’ όσο σου παίρνει να περιμένεις το επόμενο λεωφορείο σε ώρα αιχμής.
Η πρόταση για μια σήραγγα κάτω από τον Ατλαντικό Ωκεανό δεν είναι νέα – υπάρχει εδώ και πάνω από έναν αιώνα. Η βασική ιδέα; Ένα υπερσύγχρονο σύστημα τρένων που θα συνδέει τις δύο πλευρές του πλανήτη με ταχύτητες που θυμίζουν sci-fi ταινία. Ο Ατλαντικός, ωστόσο, δεν είναι ο φιλικότερος γείτονας. Με βάθη που ξεπερνούν τα 5 χιλιόμετρα, καταιγίδες που κάνουν το Titanic cruise να μοιάζει με βαρκάδα, και πίεση που θα έκανε έναν δύτη να λιποθυμήσει, η κατασκευή μιας τέτοιας σήραγγας απαιτεί κάτι παραπάνω από το συνηθισμένο «μεγάλο έργο». Για σύγκριση, η σήραγγα της Μάγχης, που διατρέχει 38 χιλιόμετρα κάτω από τη θάλασσα, χρειάστηκε έξι χρόνια για να ολοκληρωθεί – κι εδώ μιλάμε για 5.471 χιλιόμετρα!
Οι προτεινόμενες λύσεις κυμαίνονται από κατασκευή στον πυθμένα της θάλασσας μέχρι πλωτές σήραγγες 49 μέτρα κάτω από την επιφάνεια. Όλα αυτά βέβαια συνοδεύονται από κόστος που θα μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες της ανθρωπότητας σε σοκολάτα για μια αιωνιότητα.
Ας δούμε λίγο τα νούμερα:
- Κόστος: 16 τρισεκατομμύρια ευρώ.
- Διάρκεια κατασκευής: Ας πούμε “χρόνια”, γιατί πιθανότατα ούτε τα εγγόνια μας δε θα δουν την ολοκλήρωση.
- Τεχνολογία: Σε έναν κόσμο όπου τα τρένα ακόμα δεν έχουν τελειοποιήσει την τεχνολογία τους, φανταστείτε τι μπορεί να πάει στραβά με μια σήραγγα κάτω από τον Ατλαντικό.
Προς το παρόν, καμία κυβέρνηση δεν παίρνει στα σοβαρά την ιδέα – και ίσως καλά κάνει. Μιλάμε για ένα έργο τόσο περίπλοκο που κάνει την αποστολή στον Άρη να μοιάζει με ταξίδι σχολικής εκδρομής. Κι ας είμαστε ειλικρινείς. Ποιον αφορά η υπερατλαντική σήραγγα; Τον ταξιδιώτη που θέλει να πίνει το τσάι του στο Λονδίνο και να τρώει burger στο Μανχάταν την ίδια μέρα; Ή μήπως τη mega influencer που θα ανεβάσει το #TransatlanticTrainTravel στο TikTok; Το πρόβλημα είναι ότι, πέρα από το όνειρο, οι περισσότεροι άνθρωποι δε χρειάζονται μια σήραγγα για να διασχίσουν τον Ατλαντικό. Τα αεροπλάνα λειτουργούν μια χαρά – κι ας είναι λίγο στριμωγμένα τα πράγματα. Ακόμα όμως και να βάλουμε τον παράγοντα του χρόνου στα μεγάλα συν αυτής της ιδέας, παραμένει μια μικρή λεπτομέρεια: Ποιος θα πληρώσει για αυτό το ταξίδι;
Η ιδέα της υπερατλαντικής σήραγγας μας υπενθυμίζει ένα σημαντικό πράγμα: η ανθρωπότητα αγαπάει να ονειρεύεται. Από τον Πύργο του Άιφελ μέχρι τις αποστολές στο διάστημα, τα μεγάλα όνειρα είναι αυτά που μας κάνουν να προχωράμε. Ίσως, βέβαια, αντί να προσπαθούμε να διασχίσουμε τον Ατλαντικό σε 54 λεπτά, να επικεντρωθούμε σε πιο γήινες προτεραιότητες. Για παράδειγμα, καλύτερα μέσα μαζικής μεταφοράς, περισσότερες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ή ακόμα και να καταφέρουμε να πετύχουμε μια πτήση χωρίς καθυστέρηση.
Μέχρι τότε, η υπερατλαντική σήραγγα μπορεί να παραμείνει εκεί που ανήκει: στη φαντασία μας. Και, μεταξύ μας, δεν είναι κι άσχημο να ονειρεύεσαι, σωστά;
