Υπάρχουν καταστάσεις που έχουν μείνει στη μέση. Ίσως γιατί τα πράγματα δε μας ήρθαν όπως τα περιμέναμε και κάπου ξαφνικά το πράγμα πάγωσε. Ίσως γιατί αυτό το τάιμινγκ δεν είναι ποτέ σωστό ή ίσως πάλι γιατί φοβηθήκαμε και κάναμε πίσω όταν δεν έπρεπε. Πιθανόν, να έχει περάσει καιρός, εντούτοις όμως παλεύουμε ακόμη να βγάλουμε από τον νου μας αυτή την ιστορία. Μάλλον, υπάρχει και λόγος που, όσο και αν το θελήσαμε, δεν τα καταφέραμε. Εντούτοις, δεν είναι ποτέ αργά για να ξαναζεστάνουμε μια κατάσταση ή να ξαναπάρουμε το πράγμα από την αρχή, ή από εκεί που το αφήσαμε. Το θέμα είναι, πώς προσεγγίζεις ένα άτομο για να ξαναζεστάνεις μια κατάσταση; Υπάρχουν κάποια βήματα που μπορούν να μας βοηθήσουν να επαναφέρουμε αυτή τη σύνδεση;
Η προθέρμανση απαιτεί να αναγνωρίσουμε τι ακριβώς στράβωσε και φτάσαμε εκεί που φτάσαμε. Ήταν θέμα τάιμινγκ, προτεραιοτήτων ή απλά δεν το κυνηγήσαμε όσο θα έπρεπε; Το ζήτημα απαιτεί μια κάποια ειλικρίνεια, προκειμένου να αποφύγουμε παρόμοια λάθη στο μέλλον, καθώς και το πώς πρέπει να προσεγγίσουμε το άτομο. Άραγε γιατί χαθήκαμε, χάσαμε/κόψαμε επαφή και κατά πόσο υπάρχει περιθώριο για να συνδεθούμε ξανά;
Κι αφού έχουμε αναλύσει το τι, πώς και γιατί, περνάμε στη δύσκολη φάση που παίρνουμε την απόφαση να επικοινωνήσουμε. Οι επιλογές είναι δύο: μήνυμα ή τηλέφωνο. Προφανώς, και το να πάρουμε τον άλλον απαιτεί πολύ θάρρος, μιας και το μήνυμα είναι πιο απρόσωπο και γι’ αυτό είναι και πιο εύκολο, ενώ σου δίνει και τον χρόνο να σκεφτείς τι θα απαντήσεις. Τι μήνυμα όμως; Θεωρητικά, ένα μήνυμα χωρίς αφορμή θα φανεί περίεργο ή η σκέψη και μόνο σου φέρνει αμηχανία. Αλλά, αυτό είναι και το πιο σωστό, τουλάχιστον για να εκφράσουμε την επιθυμία μας για επικοινωνία. Το πράγμα δεν απαιτεί τίποτα το wow. Ένα απλό μήνυμα είναι αρκετό για να εκφράσουμε την επιθυμία να μιλήσουμε.
Ιδανικά, ένα ειλικρινές μήνυμα:
- Πάει καιρός, το ξέρω, από τότε που μιλήσαμε. Ήθελα να δω πώς είσαι, τι κάνεις.
- Μπορεί να φανεί κουλό, αλλά έκατσα και σκέφτηκα γιατί δεν προχώρησε το μεταξύ μας. Και ακόμη μου λείπεις.
Ένας άλλος έξυπνος τρόπος είναι να στείλουμε ένα μήνυμα για κάτι που μας συνδέει– να θυμίσει τα κοινά του παρελθόντος, κάτι που ζήσαμε μαζί, κάποιο κοινό αστείο που είχαμε:
- Το μπαράκι που πήγαμε μαζί ακόμη σερβίρει τις ίδιες χάλια μαργαρίτες που είχαμε δοκιμάσει.
- Έχει βγει η Χ ταινία που συζητάγαμε, την είδες; / Μόλις είδα τη Χ ταινία.
- Ακόμη χρωστάς κάτι μαθήματα για επιλογή καλού κρασιού.
Ένα αστείο μήνυμα θα μας βγάλει και τους δύο από την αμηχανία– θα σπάσει τον πάγο. Το φλερτ και το χιούμορ πάνε χέρι-χέρι. Επομένως, ένα αστείο μήνυμα είναι ο τέλειος τρόπος να αρχίσουμε μια συζήτηση:
- Να ξέρεις, ακόμη παλεύω να βράσω ένα αυγό, αν και μου έδειξες τότε.
- Εσύ μου τα ΄λεγες να σημειώνω πού βάζω τι, αλλά εγώ δε σε άκουγα και τώρα ψάχνω τα χριστουγεννιάτικα. Μπας και θυμάσαι πού τα βάζουμε;
- Το ξέρεις ότι χρωστάς ακόμη κάτι σφηνάκια για εκείνο το στοίχημα που έχασες;
Αν πάλι έχουμε την οικειότητα του ατόμου, μπορούμε να μπούμε κατευθείαν στο ψητό λέγοντας απλά:
- Πάει καιρός, το ξέρω, αλλά πιστεύω ότι έχουμε αφήσει κάτι στη μέση.
- Θα ήθελα να σε δω, αν το θες κι εσύ.
Ίσως οι συνθήκες, οι συγκυρίες ή τα συναισθήματα δεν επέτρεψαν να προχωρήσει όπως θελήσαμε, αλλά δεν είναι ποτέ αργά, εάν υπάρχει ενδιαφέρον/επιθυμία και από τους δύο. Θα δανειστώ μια φράση από το Maestro, που ίσως τελικά να τα λέει όλα: «Αν ο έρωτας αξίζει, τότε κάποια στιγμή στο μέλλον θα γυρίσει και θα αποκτήσει αρμονία με τον χρόνο.»
Κι επειδή ίσως να ήρθε αυτή η στιγμή, ας στείλουμε αυτό το μήνυμα κι ας δούμε πού μπορεί ο χρόνος να μας πάει.
Συντάκτης: Τόνια Κωνσταντίνου
