Λίγοι είναι εκείνοι που γνωρίζουν την αληθινή ιστορία που κρύβεται πίσω από το τραγούδι «Ο Προσκυνητής» του Αλκίνοου Ιωαννίδη. Μόνο οι μύστες ξέρουν ότι η μεγάλη αυτή επιτυχία των τελευταίων ετών αντλεί τη θεματική της από το βιβλίο «Οι περιπέτειες ενός προσκυνητού», του οποίου μάλιστα ο συγγραφέας είναι άγνωστος. Ο ίδιος ο ερμηνευτής του τραγουδιού, βαθιά συγκινημένος από την ιστορία του βιβλίου, τη χρησιμοποίησε σαν έμπνευση για να γράψει αυτό το υπέροχο άσμα, το οποίο αποτελεί μέρος του άλμπουμ του με τίτλο «Οι περιπέτειες ενός προσκυνητού» (2003). Έκτοτε, το τραγούδι ακούστηκε και αγαπήθηκε πολύ, ενώ συνδέθηκε άρρηκτα με τη φωνή του Αλκίνοου, ενώ διαχρονικά χαρακτηρίζεται από βαθιά φιλοσοφική και ποιητική διάθεση, και προκαλεί τη συγκίνηση των ακροατών καλώντας τους να αναζητήσουν το βαθύτερο νόημα των στίχων.
Το βιβλίο, που αποτέλεσε έμπνευση για το τραγούδι αυτό, είναι ένα ημερολόγιο ενός Ρώσου ορθόδοξου χριστιανού, ο οποίος ξεκίνησε ένα μεγάλο ταξίδι με αφορμή τον χαμό της γυναίκας του, και έχοντας την επιθυμία να προσευχηθεί. Πρόκειται για ένα ταξίδι με σκοπό την πνευματική αναζήτηση, την ανάγκη για επαφή με τον Θεό αλλά και με τον ίδιο του τον εαυτό. Ο Αλκίνοος μέσα από το τραγούδι του φαίνεται να αποτυπώνει την αγωνία αυτού του ανθρώπου να βρει νόημα μέσα στην αβεβαιότητα της καθημερινής ζωής. Ο Ρώσος προσκυνητής λοιπόν, ξεκινώντας αυτό το ταξίδι, αποφασίζει στην πορεία να το συνεχίσει, διανύοντας ακόμη μεγαλύτερες αποστάσεις από εκείνες που είχε προγραμματίσει, φτάνοντας μέχρι την Ελλάδα και το Άγιο Όρος.
Στο βιβλίο περιγράφονται οι προσπάθειες του να εμβαθύνει όλο και περισσότερο στη γνώση και την προσευχή, κάτι που τελικά πραγματοποιείται με τη βοήθεια ενός μοναχού και ενός βιβλίου με τίτλο «Φιλοκαλία των Νηπτικών Πατέρων». Στην πορεία του, ο προσκυνητής ξεχνά να πάρει μαζί του το βιβλίο που έγραφε, αφήνοντάς το στο Άγιο Όρος. Το βιβλίο-ημερολόγιο κρατείται εκεί και χρόνια αργότερα εκδίδεται ως βιβλίο και μεταφράζεται και στην ελληνική γλώσσα.
Η μουσική του τραγουδιού ενισχύει τη μυσταγωγική αίσθηση που αποπνέουν οι στίχοι, ενώ παράλληλα ο ακροατής μπορεί να κάνει το δικό του «ταξίδι» στις σκέψεις και αναζητήσεις του. Το αλληγορικό νόημα των στίχων, καθώς και οι αναφορές που κάνει στο Θεό και στην ανθρώπινη φύση, το καθιστούν διαχρονικό και του προσδίδουν μία οικουμενική διάσταση. Και όσον αφορά τα θεία, το τραγούδι δεν εντάσσεται απόλυτα σε κάποιο θρησκευτικό πλαίσιο, ωστόσο έχει έντονα πνευματική διάσταση μέσω των αναφορών στο Θεό και σε υπερβατικές αξίες.
Παρακάτω θα βρεις τους στίχους του πολυαγαπημένου αυτού τραγουδιού
Τα βουνά περνάω
και τις θάλασσες περνώ
Κάποιον αγαπάω
Δυο ευχές κρατάω
και δυο τάματα κρατώ
Περπατώ και πάω
Κάποιος είπε πως η αγάπη
σ’ ένα αστέρι κατοικεί
αύριο βράδυ θα ‘μαι εκεί
Κάποιος είπε πως ο έρωτας
για μια στιγμή κρατά
αύριο βράδυ θα ‘ναι αργά
Στα πουλιά μιλάω
και στα δέντρα τραγουδώ
Κάποιον αγαπάω
Κι όταν τραγουδάω
προσευχές παραμιλώ
περπατώ και πάω
Κάποιος είπε πως ο δρόμος
είναι η φλέβα της φωτιάς
ψυχή μου πάντα να κυλάς
Κάποιος είπε πως ταξίδι
είναι μόνο η προσευχή
καρδιά μου να΄σαι ζωντανή
Σίγουρα, μεγάλο μέρος της επιτυχίας αυτού του τραγουδιού οφείλεται στο ότι, αν και γράφτηκε από μία προσωπική σκοπιά, καταφέρνει να αγγίξει ανησυχίες, σκέψεις και συναισθήματα πολλών ανθρώπων. Άλλωστε, δεν είναι παράλογο που σε κάθε ακρόαση του, βλέπεις τον κόσμο να συγκινείται και να συνδέεται ουσιαστικά με το νόημα των στίχων, προσανατολίζοντάς τους στα δεδομένα της δικής του ζωής.
Συντάκτης: Λέιν_Κ
