Οι απότομες αλλαγές στη ρουτίνα μας δυνητικά μπορούν να προκαλέσουν στον εσωτερικό μας κόσμο σεισμικές δονήσεις τόσο δυνατές, ώστε να προκαλέσουν μετατόπιση όλων των μηχανισμών άμυνάς μας, παρασύροντάς μας σε ένα μπερδεμένο συναισθηματικό τσουνάμι. Ιδιαίτερα όταν τέτοιου τύπου αλλαγές προκύπτουν από εξωγενείς παράγοντες ή αφορούν εξολοκλήρου σε αποφάσεις άλλων ανθρώπων, τείνουν να προκαλούν ανεμοστρόβιλους στο στομάχι μας και απόλυτη συσκότιση στον εγκέφαλό μας!
Ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος που νοικιάζεις σου ανακοινώνει περιχαρής τους γάμους του παιδιού του. Παίρνει κορίτσι καλό από σπίτι σε ενημερώνει κι εσύ παίρνεις δρόμο από το σπίτι του χθες! Η ώρα η καλή εύχεσαι πρόσχαρα και πρόσκαιρα καμαρώνεις το κουκλίστικο σπιτικό «σου» -επτά χρόνια μένεις εδώ τόσο έχεις διαβάσει ότι χρειάζεται για να γίνει ένα σπίτι «σπιτικό»- που με τόση αγάπη διακόσμησες και φρόντισες κι ας ήξερες ότι θα έφτανε κάποτε η στιγμή να το αφήσεις. Κάποτε. Όχι τώρα. Είχες ακόμα σχέδια γι’αυτό. Είχες μόλις πάρει ξανά νέα φυτά. Τόσα χρόνια και δεν είχες καταφέρει να κρατήσεις ζωντανά φυτά στο ωραίο σαλονάκι σου.
Ο εργοδότης σου σού ανακοινώνει τη μετακίνησή σου σε άλλη θέση, σε άλλη πόλη, με άλλα καθήκοντα, μακριά από τους συναδέλφους που είχες και σε είχαν συνηθίσει (συν-αδελφός, που είχες και σε είχαν αγαπήσει, επαναπροσδιορίζεις τη σκέψη σου). Ξυπνάς σε νέο περιβάλλον όταν ακόμα το παλιό μοιάζει να ήταν το φυσικό σου. Ξυπνούν μαζί οι ανασφάλειες και τα άγχη της νέας αρχής. Αφήνεις πίσω συναδέλφους που έγιναν οικογένεια. Αφήνεις και κάτι μισοτέλειωτες κουβέντες. Σύνεργασίες που δεν τελεσφόρησαν. Ίσως αν είχες χρόνο να προσπαθούσες ξανά.
Ο μπαμπάς σου μετατίθεται στην επαρχία, σε άλλο πόστο με καλύτερες προοπτικές και καλύτερο μισθό. Αυτό το δεύτερο μέτρησε -το καλύτερο για΄ σένα δηλαδή- κι εσύ τώρα μετράς έναν έναν τους συμμαθητές που θα βλέπεις μόνο στην οθόνη σου, μέχρι που ο χρόνος θα σε αντικαταστήσει στη σκέψη τους κι εσύ θα τους θυμάσαι όταν θα συναντάς τυχαία ανθρώπους που θα τους μοιάζουν. Φτου ξανά κι απ’την αρχή, με τα δυο χεράκια πλάθω φιλαράκια. Δεν είχες προλάβει και να δείξεις στην καθηγήτρια της μουσικής, που σε πέρασε για άφωνο, τις ικανότητές σου.
Οι απρόβλεπτες ανατροπές δεν έρχονται με εγχειρίδιο επιβίωσης. Καθένας επιστρατεύει την ισχύ της δικής του ταυτότητας και παλεύει να αναρριχηθεί ξανά σε ίσο ύψος με τους νέους του συνοδοιπόρους, με βάση τον βαθμό ευελιξίας του, την ικανότητά του για προσαρμογή και την ανθεκτικότητά του στην αλλαγή. Αν ανήκεις στο εμβληματικό είδος του ανθρώπου-χαμαιλέοντα (με τη θετική έννοια), η απότομη αλλαγή θα σε βρει στεναχωρημένο αλλά ψύχραιμο κι έτοιμο να ντυθείς στα χρώματα της εκάστοτε κατάστασης που θα σε περιβάλει, κόβοντας και ράβοντάς τη στα μέτρα σου.
Αν ακολουθείς δευτερότριτος πίσω του ως κοινός άνθρωπος-σαμιαμίδι, ωχρός και άτονος, μακριά από την ασφάλεια του συνηθισμένου, αισθάνεσαι να έχεις πέσει από το οικείο ταβάνι στο παγωμένο δάπεδο. Τρομοκρατημένος χρησιμοποιείς τα βεντουζωτά σου χέρια αναζητώντας ισορροπίες και τότε, όταν τα χέρια σου σού αποδείξουν τη δύναμή τους, τολμάς ταχείες αποδράσεις στο ζεστό χώμα για να εφοδιαστείς με καύσιμα θερμότητας! Κάπου εκεί θα ανακαλύψεις ότι στη μακροχρόνια ρουτίνα σου, δεν είχες καταλάβει πόσο σκοτεινό ήταν το μικρό διαμέρισμα που νοίκιαζες- γι’αυτό τα φυτά σου πέθαιναν πιο κίτρινα κι από σαμιαμίδια. Θα κοιτάξεις στο νέο σου διαμέρισμα να μπαίνει φως. Να ανοίγεις τα παντζούρια το πρωί και να ξημερώνει μπροστά σου ο κόσμος. Να ποτίζεις τα φυτά στο σαλόνι σου και να ακούς μουσική από τους δίπλα. Η καθηγήτρια μουσικής στο νέο σου σχολείο θα εκτιμήσει πολύ τη θεατρικότητά σου, θα σου αναθέσει τραγούδι για την καλοκαιρινή παράσταση και θα σε αφήσει να προζάρεις με αυτοπεποίθηση ενώ αυτή θα σε κοιτάει χαμογελώντας. Εσύ θα θυμάσαι την προηγούμενη που σε είχε αδικήσει και σε είχε κόψει στου τραγουδιού τη μέση. Όπως εκείνες τις μισοτελειωμένες κουβέντες που άφησες στην παλιά σου δουλειά. Δε θα τελείωναν έτσι κι αλλιώς. Στο νέο σου περιβάλλον θα συστηθείς από την αρχή. Πρωτίστως στον εαυτό σου. Θα θυμηθείς πόση δύναμη έχει το πηγαίο σου χαμόγελο. Θα ανακαλύψεις το ταβάνι των δυνατοτήτων και των αντοχών σου κι ας σε έχουν ρίξει στο παγωμένο πάτωμα.
Οι χαμαιλέοντες με τη συλληπτήρια ουρά τους μπορούν να ελίσσονται και να κινούνται με άνεση. Τα σαμιαμίδια αν τα πιάσεις από την ουρά θα αποκοπούν από αυτήν για να ξεφύγουν κι έπειτα το σώμα τους θα αναπλάσει γι’ αυτά μια άλλη, καινούρια. Ω , τι προσαρμογή!
Συντάκτης: Νεκταρία Αναστασίου
