Η εικόνα είναι τόσο εξοργιστική όσο και επικίνδυνη: νοσοκομεία που παραπαίουν ανάμεσα στη φθορά και την απαξίωση, ασανσέρ που πέφτουν ή “βουτούν” ανεξέλεγκτα, και μια διοίκηση που φαίνεται να αντιμετωπίζει την κατάσταση ως ρουτίνα. Τα πρόσφατα περιστατικά στα νοσοκομεία «Ερυθρός Σταυρός» και «Παίδων Αγία Σοφία» είναι η κορυφή του παγόβουνου, ένα παγόβουνο που βυθίζει καθημερινά την εμπιστοσύνη των πολιτών στο σύστημα υγείας.
Στον «Ερυθρό Σταυρό», τέσσερις άνθρωποι τραυματίστηκαν όταν το ασανσέρ κυριολεκτικά κατέρρευσε εν ώρα λειτουργίας. Λίγες ημέρες αργότερα, στο «Παίδων Αγία Σοφία», μια γιατρός βρέθηκε να ζει τον εφιάλτη: το ασανσέρ έκανε απότομη “βουτιά” και σταμάτησε μεταξύ δύο ορόφων. Ναι, δεν υπήρξε τραυματισμός, αλλά η αίσθηση της ανασφάλειας έχει ριζώσει βαθιά.
Σύμφωνα με τα όσα έχει καταγγείλει ο Γενικός Γραμματέας της Ομοσπονδίας των νοσοκομειακών γιατρών Παναγιώτης Παπανικολάου: «Τις πρώτες πρωινές ώρες (2 πμ) της Τετάρτης 15/1/25 ανελκυστήρας στο νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία» παρουσίασε σοβαρή δυσλειτουργία. Επέβαινε εφημερεύουσα ειδικευόμενη γιατρός του νοσοκομείου που μπήκε στον ανελκυστήρα στον 7 ο όροφο (όπου και τα δωμάτια εφημερευόντων) επειδή είχε κληθεί για περιστατικό. Ο ανελκυστήρας έκανε “βουτιά” και σταμάτησε απότομα μεταξύ 3ου και 2ου ορόφου. Ευτυχώς, η συνάδελφος δεν τραυματίστηκε. Επίσης, δεν εγκλωβίστηκε καθώς η θύρα του ανελκυστήρα άνοιξε και η γιατρός βγήκε όπως – όπως.»
Και ποια η δικαιολογία;
Η διοίκηση του «Παίδων Αγία Σοφία» έσπευσε να διαβεβαιώσει ότι το περιστατικό ήταν μια «στιγμιαία βλάβη» και πως το ασανσέρ επισκευάστηκε άμεσα. Εξήγησαν, μάλιστα, ότι ο τελευταίος έλεγχος είχε γίνει στις 8 Ιανουαρίου, υπονοώντας πως όλα βαίνουν καλώς. Αλήθεια, όλα καλά; Γιατί τότε οι καταγγελίες για χρόνια προβλήματα στα δημόσια νοσοκομεία συνεχώς αυξάνονται;
Το ακόμα πιο περίεργο, είναι ότι όταν η γιατρός πήγε να κάνει γραπτή αναφορά του περιστατικού, την ενημέρωσαν από τι διοίκηση ότι «δε χρειάζεται, και το θέμα θα το λύσουμε εσωτερικά», σύμφωνα με τα όσα ανέφερε ο Γ.Γ. ΟΕΓΝΕ, Π. Παπανικολάου. Ακόμη και ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης επέλεξε να υποβαθμίσει το περιστατικό, λέγοντας πως δεν ήταν πτώση, αλλά μια «συνηθισμένη βλάβη». Συνηθισμένη, όμως, για ποιον; Για τους ασθενείς και τους γιατρούς που καθημερινά μπαίνουν και δεν ξέρουν αν θα βρεθούν στον 6ο ή τον 1ο; Για τις οικογένειες που ήδη αγωνιούν για τους δικούς τους ανθρώπους σε ένα νοσοκομείο που καταρρέει;
Παλιά κτίρια, παλιές πρακτικές
Η κατάσταση των δημόσιων νοσοκομείων δεν είναι αποτέλεσμα μιας στιγμιαίας βλάβης, αλλά ενός συστήματος που αρνείται να εκσυγχρονιστεί. Πολλά από αυτά τα κτίρια είναι αρχαία κατάλοιπα που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις σύγχρονες απαιτήσεις. Τα τεχνικά τμήματα έχουν συρρικνωθεί, οι συντηρήσεις ανατίθενται σε ιδιωτικές εταιρείες χωρίς διαφάνεια, και η υποχρηματοδότηση έχει οδηγήσει σε αστοχίες που απειλούν ζωές. Οι δικαιολογίες και οι διαβεβαιώσεις δεν επαρκούν. Τα περιστατικά με τα ασανσέρ είναι μόνο ένα σύμπτωμα ενός ευρύτερου προβλήματος. Ένα σύστημα που αδυνατεί να εξασφαλίσει τα στοιχειώδη δεν μπορεί να αποκαλείται “σύστημα υγείας”. Το ζήτημα δεν είναι μόνο τεχνικό· είναι βαθιά ηθικό και κοινωνικό κι έχει να κάνει κυρίως με αυτό το «μην ανησυχείτε» που πια δεν πείθει πραγματικά κανέναν κι είναι βαθιά υποτιμητικό.
Η ποιότητα της φροντίδας των ασθενών, οι συνθήκες εργασίας των γιατρών, και των απανταχού εργαζομένων στα νοσοκομεία δεν μπορούν να αφήνονται στην τύχη ενός ασανσέρ που μπορεί να βουτήξει 5 ορόφους από στιγμή σε στιγμή. Αν δεν υπάρξει άμεση και ριζική αλλαγή, δε μιλάμε απλώς για παραμέληση· μιλάμε για εγκληματική αδιαφορία.
