Κοιμήθηκα με τη σκέψη σου.
Όμορφος ύπνος…
πρωτότυπα λυτρωτικός.
Άνοιξα ραδιόφωνο στο ξύπνημα.
Παράξενο για μένα.
Μουσικές -σαν νέοι καπετάνιοι-
ταξίδι όρισαν για μας τους δυο.
Βαλίτσες ετοίμασα,
κι έριξα μέσα κι ευχές και γιασεμιά.
Ύστερα, ήπια ζεστό καφέ
στην κούπα της πρώην μοναξιάς μου,
να ξορκίσω εκείνο το πριν,
το μεγάλο πριν από εσένα.
Όσο ο χρόνος έτρεχε ηδονικά,
ψέλλισα με ανακούφιση στίχους
για έρωτες ναυάγια.
Το χέρι μου έπιασε μηχανικά πινέλο
να διώξει το μαύρο στο καλό.
Και τελικά, θέλοντας μονάχα
να είμαι ειλικρινής,
έγραψα στον τοίχο σύνθημα
“Στο κέντρο του κόσμου κρύβεσαι εσύ!”
Συντάκτης: Αθηνά Τσάνταλη
