Όσο πιο ειλικρινείς είμαστε τόσο πιο αντιπαθείς γινόμαστε

Όσο πιο ειλικρινείς είμαστε τόσο πιο αντιπαθητικοί γινόμαστε! Τι είναι τελικά η αλήθεια, υπάρχει; Ισχύει αυτό που μας έλεγαν όταν ήμασταν μικροί; «Τα καλά παιδάκια, δεν λένε ψέματα!». Όπα, κάτσε! Εγώ ξέρω πολλά δήθεν «καλά παιδιά» που μας φλόμωσαν. Κι επανέρχομαι, υπάρχουν τελικά οι λέξεις «αλήθεια» και «ψέμα»;

Ο καθηγητής υποκριτικής μου, κάποια στιγμή μου είπε πως δεν υπάρχουν αυτές οι έννοιες. Βασικά ότι δεν υπάρχει το ψέμα και πως πίσω από αυτή τη λέξη κρύβεται ένας σκοπός. Ναι, ένας σκοπός για αυτό τότε είπα ψέματα, για αυτό τότε είπες κι εσύ και για τον ίδιο λόγο μας είπαν. Για να μας κρατήσουν, για να κρατήσουμε, για την καθησύχαση, εν πάση περιπτώσει για έναν πούστη σκοπό.

Αν επιτευχθεί ο σκοπός; Φυσικά κι όχι, καρδούλα μου. Γιατί όπως λένε, έτσι και γίνεται. Όλα, αργά ή γρήγορα μαθαίνονται. Άσε που το ένα ψέμα, φέρνει το άλλο και να σου το μπούμερανγκ. Θα έπρεπε κάθε φορά που κάποιος δε λέει την αλήθεια, να μεγαλώνει αυτομάτως η μύτη του σαν τον κακομοίρη τον Πινόκιο. Θα είχε σωθεί πολύς κόσμος και κυρίως πολλές σχέσεις.

Για κάτσε όμως, αντέχει αυτός ο κόσμος την αλήθεια; Βρίζουμε, φωνάζουμε, κλαίμε και πληγωνόμαστε γιατί μας είπαν ψέματα. Θα είχες όμως ποτέ τη δύναμη, να ακούσεις την ωμή αλήθεια; Να ακούσεις το πώς, αυτός που αγάπησες τόσο, σε απάτησε με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες; Να μάθεις πώς σου σκάρωσε την πουστιά εκείνος ο φίλος που τον είχες σαν αδερφό σου;

Αυτός ο ψεύτικος κόσμος που ζούμε, πλημμυρίζει από δήθεν καλοσύνη και δεν αντέχει τους ειλικρινείς.
Το όνειρο πονάει και διαλύεται με τα ψέματά τους. Κάθε ψέμα κι ένα θρύψαλο. Μπουχτίσαμε τόσο πολύ, με τις τάχα μου αλήθειες τους, που όταν βρίσκουμε έναν άνθρωπο να φαίνεται λίγο πιο ειλικρινής φοβόμαστε. Μήπως κι αυτός αποδειχθεί άλλη μια καλοστημένη απάτη.

Τα ψέματα είναι κυρίως λάθη κι εμείς αντί να τα παραδεχτούμε τα σκατώνουμε ακόμα περισσότερο. Αγάπησε τα λάθη και τις μαλακίες σου. Μπορεί όντως να μετανιώνεις οικτρά μα σίγουρα η σωτηρία δεν είναι το να φλομώσεις κάποιον.

Όλοι εκεί έξω, ψάχνουμε την αλήθεια ακόμη κι εκείνοι οι συμπαθητικοί. Ποιοι είναι αυτοί; Οι μεγαλύτεροι ψεύτες, αγάπη μου, αυτοί που τα πάνε καλά με όλους. Εκείνοι που αν θα ρωτήσεις για το όνομά τους, θα μάθεις τα καλύτερα. Αν όμως σκάψεις λίγο στα βαθιά να μάθεις γι’ αυτούς, δε θα ακούσεις τα καλύτερα, αλλά την αλήθεια. Κι αυτή μόνο καλή δε θα είναι.

Είδες τελικά που οι άνθρωποι δεν είναι αυτό που φαίνονται; Οι πιο αντιπαθητικοί εκεί έξω, συνηθίζεται να είναι κι οι πιο ειλικρινείς. Το γιατί προαναφέρθηκε, πάντως ένα είναι το μόνο σίγουρο. Ο πιο ειλικρινής άνθρωπος που θα συναντήσεις ποτέ, θα είναι εκείνος που παλαιότερα είχε κάνει μια γερή βουτιά στο ψέμα και την ανειλικρίνεια. Παράξενο ε; Είπαμε όμως, το ψέμα κουράζει και κυρίως μαθαίνει. Και το βασικότερο;

Κανείς δε θα αγιάσει, χωρίς πρώτα να αμαρτήσει!