Λένε ότι όποιος περνάει σ’ αυτήν την πόλη κλαίει δυο φορές. Μία όταν πηγαίνει και μία όταν φεύγει. Την Κομοτηνή την αγαπάς, ενώ στην αρχή σε τρομάζει αυτή η πολυπολιτισμικότητα κι η απομάκρυνση από τα μεγάλα αστικά κέντρα, όπου τείνουν να συγκεντρώνουν και τους περισσότερους φοιτητές. Πίστεψέ με όμως, για όλους εμάς που έχουμε σπουδάσει σ’ αυτήν την πόλη, η Κομοτηνή πάντα θα μας δένει και θα αποτελεί ορόσημο για τη μετέπειτα ζωή μας.
Είναι μια μαγευτική πόλη. Την ονομάζουν το «Λονδίνο της Ελλάδας», καθώς η βροχή είναι τόσο συχνή όσο και το σουτζούκ λουκούμ. Το ηρώο του σπαθιού δίπλα στο δημοτικό άλσος είναι το πιο χαρακτηριστικό μνημείο της και φανερώνει πόσα μέτρα η πόλη βρίσκεται κάτω απ’ το ύψος της θάλασσας. Η πλατεία της Κομοτηνής αποτελεί το σημείο συνάντησης όλων των φοιτητών και συγκεκριμένα το ραντεβού είναι ήδη γνωστό πού θα δοθεί: «μπροστά στο σιντριβάνι».
Δε νοείται να είσαι φοιτητής στην Κομοτηνή και να μην πίνεις καθημερινά τα μεσημέρια καφεδάκι με τους φίλους σου στο αγαπημένο σου στέκι. Υπάρχουν τόσο όμορφες και γραφικές γωνιές στην πόλη είτε γύρω απ’ την πλατεία, είτε κατά μήκος της Βενιζέλου, είτε γύρω απ’ την Πρυτανεία.
Κι αυτό είναι το καλό μιας μικρής φοιτητούπολης και δεν αναφέρομαι στον αριθμό των φοιτητών, αλλά στο μέγεθος της πόλης. Η Κομοτηνή είναι μια μικρή πόλη, όπου μπορείς να πας σχεδόν παντού με τα πόδια ή με ποδήλατο. Λίγο-πολύ δημιουργείται μια οικεία ατμόσφαιρα, αποκτάς εύκολα γνωστούς, αγαπημένα μαγαζιά που γίνονται στέκια. Δεν είναι χαώδης κι έχεις την αίσθηση ότι είσαι σπίτι σου. Νομίζω αυτό νιώθουμε όλοι όσοι ζήσαμε κάποια χρόνια της ζωής μας σ’ αυτήν.
Το χαρακτηριστικό της είναι το πληθυσμιακό κράμα από χριστιανούς, μουσουλμάνους, πομάκους κι αθίγγανους. Η Κομοτηνή είναι μια πόλη που η Δύση συναντά την Ανατολή, από το άρωμα φρεσκοκομμένου και καβουρντισμένου καφέ που πλανάται στα μικρά μαγαζάκια της παλιάς αγοράς, από την καθημερινή θέαση κι επαφή με μαυροφορεμένες με μπούρκες γυναίκες μέχρι το καθημερινό αλισβερίσι με μουσουλμάνους.
Αν δεν έχεις ζήσει σ’ αυτήν την πόλη, αν δεν έχεις ακούσει ποτέ την προσευχή του Ιμάμη και στο καπάκι τις καμπάνες της χριστιανικής εκκλησίας δεν μπορείς να αντιληφθείς τι σημαίνει θρησκευτική ελευθερία με την κυριολεκτική σημασία της λέξεως. Παρά τις διαφορές μας συνυπάρχουμε και μαθαίνουμε να σεβόμαστε ο ένας τις ανάγκες του άλλου. Νοικιάζουμε διαμερίσματα στις πολυκατοικίες όπου είναι ιδιοκτήτες, συναναστρεφόμαστε μουσουλμάνους συμφοιτητές μας, οι οποίοι γίνονται φίλοι μας.
Οι φοιτητές στην Κομοτηνή τρώνε καλά! Κι αυτό το εννοώ. Έχει τόσα ταβερνάκια με υπέροχη κουζίνα και σε οικονομικές τιμές που οι φοιτητοπαρέες τις τιμούν δεόντως. Οι επιλογές για βραδινή διασκέδαση καλύπτουν όλα τα γούστα, από μπαρ, ρεμπετάδικα, έντεχνες βραδιές μέχρι ξέφρενο κλάμπινγκ. Το καλό είναι ότι όπου κι αν πας, θα βρεις γνωστό, γιατί ο κόσμος είναι μικρός κι η Κομοτηνή ακόμη μικρότερη. Αυτό που έλεγα πριν…οικογενειακά.
Όσο μικρή είναι τόσο θαυματουργή είναι. Όλοι θα έχετε ακούσει για τα υπέροχα γλυκά της, ειδικά τα σιροπιαστά με φρέσκο βούτυρο που γίνονται με την πολίτικη συνταγή, τα λουκούμια της και το καζάν ντιπί της. Παχαίνεις άνετα σ’ αυτήν την πόλη -δέκα κιλά είχα πάρει στο 1ο έτος κι έτρεχα στα επόμενα για να τα χάσω! Και να αναφέρουμε ότι κάνεις και τα μπανάκια σου τους καλοκαιρινούς μήνες στην κοντινή παραλία του Φαναρίου. Δεν της λείπει τίποτα!
Την ερωτεύεσαι αυτήν την πόλη μέρα με τη μέρα. Και ξέρεις τι μαγικό έχει; Σε κάνει να αποκτάς μια νέα, αναπληρωματική οικογένεια που αποτελείται αυτή τη φορά από συμφοιτητές που γίνονται οι καλύτεροί σου φίλοι, οι άνθρωποι με τους οποίους θα περνάτε ατέλειωτες ώρες μαζί απ’ το σπίτι του ενός στο σπίτι του άλλου. Οι άνθρωποι εκείνοι που θα σημαδέψουν τη ζωή σου για μια ζωή και θα είναι η οικογένεια που επέλεξες.
Ό,τι κι αν γίνει οι αναμνήσεις των φοιτητικών σου χρόνων δεν αλλάζουν, μένουν χαραγμένες στην καρδιά σου, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Η Κομοτηνή για όλους εμάς που σπουδάσαμε εκεί θα είναι πάντα η αφετηρία μας, η νιότη μας, η αγνότητα, ο έρωτας και τα χαμόγελα. Τα μαθήματα, οι καφέδες και τα γλέντια μας. Θα είμαστε εμείς. Γιατί τις πόλεις εμείς τις φτιάχνουμε, οι άνθρωποι, οι φοιτητές, οι ερωτευμένοι, οι φίλοι, οι οικογένειες.
Η Κομοτηνή θα είναι πάντα η πόλη της καρδιάς μας. Η ανάμνησή της είναι χαραγμένη μέσα μας για να μας θυμίζει τις όμορφες στιγμές που ζήσαμε παρέα με ανθρώπους που άλλαξαν για πάντα τις ζωές μας. Εκείνοι που σήμερα είναι οι κολλητοί μας, εκείνοι που στο πρόσωπό τους συναντήσαμε τον έρωτα κι εκείνοι με τους οποίους πάντα θα περπατάμε παράλληλα, γιατί είχαμε μια κοινή αρχή.
Ακόμη κι αν τώρα που σπουδάζεις σ’ αυτήν την πόλη, δεν μπορείς να αντιληφθείς τη μαγεία της, θα ‘ρθει ο καιρός που θα αναπολείς τα περασμένα. Ζήσε κάθε στιγμή της φοιτητικής σου ζωής, γιατί είναι όντως τα πιο όμορφα χρόνια στη ζωή ενός ανθρώπου.
Συντάκτης: Αναστασία Νάννου
