Ένα βιβλίο είναι πάντα ο καλύτερος συνταξιδιώτης

Βιβλία. Ένας ολόκληρος κόσμος, μια αλλιώτικη ζωή κρυμμένα μέσα σε σελίδες, μέσα σε λέξεις που χρησιμοποιώντας μόνο γράμματα έχουν τη δυνατότητα να σχηματίζουν εικόνες και να γεννούν συναισθήματα. Μια πρόταση κι ύστερα μια άλλη και μετά μια ακόμη, και κάπως έτσι παρασύρεσαι σε  μια ιστορία με την οποία είτε ταυτίζεσαι είτε όχι μπορείς να πλανηθείς κάπου αλλού, κάποτε άλλοτε, σαν κάποιος άλλος  ίσως  σε ένα παράλληλο σύμπαν.

Διαδρομές. Αυτοκίνητα, ΚΤΕΛ, τρένα, πλοία, αεροπλάνα. Αναμονές που κουράζουν  για προορισμούς που περιμένουν. Μα ποιο ταξίδι άραγε δεν είναι πιο όμορφο αν αφήνεσαι σε ένα βιβλίο, αν παραμερίσεις λίγο την λαχτάρα σου να φτάσεις κι απλά απολαύσεις σε πραγματικό χρόνο μια ιστορία που εκτυλίσσεται τόσο γρηγορότερα από όσο ποτέ το αυτοκίνητο, το ΚΤΕΛ, το τρένο, το πλοίο ή το αεροπλάνο θα μπορούσαν να κινηθούν;

Τα βιβλία γεμίζουν τα κενά. Κενά από αναμονές, κενά από δραστηριότητες, ίσως και κενά συναισθημάτων, για εκείνα που δεν έχεις ζήσει ακόμη επειδή δε γεννήθηκες γι’ αυτά, επειδή δε γίνεται ρεαλιστικά ή επειδή δεν μπόρεσες προσωπικά. Χαίρεσαι με τη χαρά ενός φανταστικού πρωταγωνιστή, λυπάσαι με τη λύπη του, η φαντασία σου οργιάζει, το μυαλό ταξιδεύει, ξεχνάς και ξεχνιέσαι, απλά γιατί η ζωή σου κι οι έγνοιες σου βρίσκονται σε παύση για όσο κρατάς στα χέρια σου ανοιχτή μια άλλη ζωή.

Το βλέμμα μία στο δρόμο, τις ράγες, τη θάλασσα ή τον ουρανό που μένουν πίσω όσο εσύ προχωράς μπροστά και μία στις χάρτινες σελίδες που αναβλύζουν μια ιδιαίτερη μυρωδιά, αρώματα ανεξήγητα κι ίσως καμιά φορά και μούχλα, κλεισούρα, γιατί τα βιβλία είχαν μείνει για καιρό καταχωνιασμένα σε ράφια, κούτες κι αποθήκες όπως κι εκείνες οι σκέψεις σου, οι αναμνήσεις σου, το όνειρά σου που έχουν να δουν το φως του ήλιου από τότε που εσύ διάλεξες να τα κρύψεις καλά.

Έρωτες, απώλειες, περιπέτειες, μυστήρια, πολιτικά σκάνδαλα, εγκλήματα, ιστορίες του παρελθόντος ή του μέλλοντος, καλογραμμένες ή όχι και τόσο, με νόημα που ρέει ή που κατανοείται με δυσκολία, σε υπαρκτό χώρο ή σε κόσμους επινοημένους. Στρίμωξες τα πόδια σου στο κάθισμα, βολεύτηκες όπως-όπως και το σώμα απλά θα αφεθεί για όσο τα μάτια θα είναι η δίοδος για την πνευματική σου περιήγηση.

Κορμί και ψυχή τώρα χωρίζονται για λίγο, σαν στα βραδινά όνειρα, κι όσο το σώμα θα μένει ακούνητο και μουδιασμένο, το μυαλό θα φεύγει δανεικό στο σώμα, τη ζωή, τα πάθη, τα λάθη και τις απολαύσεις ενός πρωταγωνιστή που είναι ό,τι και όπως τον φαντάζεσαι εσύ.

Θα νυστάξεις. Και θα παρακαλέσεις τα μάτια σου να κρατηθούν ανοιχτά για μια σελίδα ακόμη και μετά άλλη μία, γιατί θες να μάθεις, γιατί τώρα πια δε διαβάζεις απλά, τώρα ζεις. Ίσως ν’ αντέξεις, ίσως κι όχι. Ένας σελιδοδείκτης, μια τσάκιση, μια χαρτοπετσέτα θα κλείσουν προσωρινά την ιστορία κι εσύ θα κλείσεις τα μάτια σου. Οι λακκούβες του δρόμου, οι κακοφτιαγμένες ράγες, τα κύματα, τα κενά αέρος θα σε ταρακουνούν μα δε θα ξυπνάς. Γιατί κουράστηκες ή γιατί τώρα συνεχίζεις την ιστορία σε κάποιο όνειρο, όντας εσύ ο συγγραφέας.

Θα διορθώσεις λάθη ή θα κάνεις περισσότερα; Θα αλλάξεις τις αποφάσεις του πρωταγωνιστή ή θα τον προχωρήσεις με βάση τα όσα ήδη έχουν διαδραματιστεί; Θα τον σώσεις ή θα τον αφήσεις να βασανιστεί; Θα είναι κοινός θνητός ή θα του δώσεις υπερφυσικές δυνάμεις, απ’ αυτές που τόσο σου χρειάζονται κι εσένα μερικές φορές στη ζωή σου;

Κι όσο εσύ θα κοιμάσαι και θα πλάθεις ιστορίες, το αυτοκίνητο, το ΚΤΕΛ, το τρένο, το πλοίο ή το αεροπλάνο θα φτάσει στον προορισμό του κι εσύ θα ξυπνήσεις. Θα κοιτάξεις χαμένος γύρω σου κι έξω απ’ το παράθυρο, μπερδεμένος για το ποιος είσαι και ποια ζωή ζεις. Όπως και να ΄χει, είσαι τυχερός. Γιατί χάρη στο βιβλίο σου, σε μια ζωή κατάφερες να χωρέσεις δύο κι έκανες τη διαδρομή και την αναμονή να αξίζουν όσο κι ο προορισμός!