Προσφάτως ενημερώθηκες για ένα διαζύγιο παλαιών σου συμμαθητών. Ναι, εσύ ακόμη δεν έχεις βρει τον κατάλληλο κι εκείνοι πρόλαβαν ερωτεύτηκαν, παντρεύτηκαν κι έκαναν και παιδί. Πολύ ερωτευμένοι απ’ το σχολείο, φυσικό κι επόμενο ήταν, να περάσουν στο επόμενο βήμα ολοκλήρωσης της ευτυχίας τους. Και το έκαναν μόλις 21 ετών.
Με σχολές, μεταπτυχιακά να εκκρεμούν κι ακόμα παιδιά αποφάσισαν να κάνουν αυτή τη μεγάλη και θαρραλέα πράξη. Και δεν είναι μόνο εκείνοι. Πόσους δε γνωρίζεις, που πριν καλά-καλά γίνουν ανεξάρτητοι κι αυτάρκεις, παντρεύτηκαν, ενώ όλοι οι άλλοι σχεδιάζατε παρεΐστικες διακοπές και ξέφρενα ξενύχτια; Πολλοί. Και πολύ απ’ αυτούς χώρισαν.
Αντικειμενικά τώρα δικαιολογημένα απέτυχαν. Όταν είσαι σε μικρή ηλικία, το τελευταίο πράγμα που σε ενδιαφέρει είναι να φορτωθείς ένα σωρό ευθύνες. Ευθύνες που θα τις έχεις μάλιστα μια ζωή. Εκείνο που πρέπει, να σε ενδιαφέρει, είναι να απολαύσεις την ανεμελιά της νιότης σου, να κάνεις όσα περισσότερα πράγματα μπορείς, ν’ αποκτήσεις εμπειρίες, να διασκεδάσεις. Σίγουρα μέσα σ’ αυτά δεν ανήκουν τα μωρά, το νοικοκυριό κι ένας σύντροφος γεμάτος απαιτήσεις.
Επόμενο είναι λοιπόν, κάποια στιγμή να κάνεις μπαμ. Να ξυπνήσεις και ν’ αναρωτηθείς τι έζησες, τι έκανες για σένα και μόνο, πόσο άγγιξες τα όνειρά σου. Θα συνειδητοποιήσεις πως όλα σου τα σχέδια, δεν ήταν με γνώμονα εσένα, αλλά πάντα κάποιος άλλος ήταν το κέντρο σου κι εσύ περιστρεφόσουν σαν δορυφόρος γύρω του. Και τι γίνεται με εκείνα τα έρμα απωθημένα, όταν επανέλθουν και σου ζητήσουν τα ρέστα;
Διότι ναι, καλός ο έρωτας κι η αγάπη, αλλά πόσο ένας γάμος σε μικρή ηλικία σε αφήνει να πραγματοποιήσεις τα σχέδιά σου; Καθόλου. Μπαίνουν άλλα πράγματα σε προτεραιότητα, θάβεις τις επιθυμίες σου και γίνεσαι ο αντικατοπτρισμός των αναγκών της κοινής σας ζωής.
Πόσο μάλλον, σε μια τέτοια ηλικία που δεν έχεις ολοκληρωθεί σαν προσωπικότητα. Η ηλικία των 18-24 θεωρείται πως είναι η πιο ουσιαστική για να διαμορφώσεις το χαρακτήρα σου, να διαλευκάνεις τις επιθυμίες σου, ν’ αποφασίσεις ποιο δρόμο θα χαράξεις και τι χνάρια θα αφήσεις στο διάβα σου. Δεν είσαι κατασταλαγμένος. Είσαι συνεπαρμένος απ’ το μυστήριο, που λέγεται ζωή κι απ’ τον ενθουσιασμό, που αποτελεί ίδιον γνώρισμα της ηλικίας.
Αυτό κάποια στιγμή θα φανεί. Και θα σε αλλάξει μέσα στην πορεία της σχέσης με το σύντροφό σου. Διαδικασία που συμβαίνει ανεπαίσθητα μέρα με τη μέρα, αλλά κάποια στιγμή η διαφορά του πριν με το μετά, θα είναι τόσο εμφανής, που ούτε εσύ θα αναγνωρίζεις τον εαυτό σου. Οι σχέσεις μεταλλάσσονται και επαναπροσδιορίζονται σε βάθος χρόνου, πολύ περισσότερο όταν εσύ δεν ξέρεις ακριβώς το νόημα της δικιάς σου ζωής. Και κάποια ωραία πρωία θα ξυπνήσετε και θα νομίζετε πως είστε απλώς δυο ξένοι, που έτυχε να συμβιώνουν.
Ακόμα σε μια τέτοια ηλικία, καλώς ή κακώς δεν υπάρχει η εμπειρία κι η σωστή κρίση για τον άλλον. Δεν έχεις συναναστραφεί το άλλο φύλο και δεν εννοώ σεξουαλικά. Αν δεν έχεις γνωρίσει ανθρώπους, πώς είσαι τόσο σίγουρος πως ο πρώτος ή έστω ο δεύτερος είναι αυτός ο ένας. Με ποιο κριτήριο και ποιο μέτρο σύγκρισης το αποφάσισες; Ουσιαστικά κανένα.
Αν είχες σωστή κρίση, άλλωστε, δε θα βιαζόσουν. Τι θες και τι ονειρεύεσαι; Να μπεις σ’ ένα σπίτι, να σας φάει η ρουτίνα κι η καθημερινότητα και στα τριάντα που άλλοι ξεκινάν να στήσουν μια κοινή ζωή με κάποιον, εσύ να έχεις βουλιάξει στην τάφρο της έγγαμης ζωής και να έχεις βαρεθεί; Υπάρχουν ένα σωρό όμορφα πράγματα να κάνεις, όσο είσαι νέος και μόνος. Να κάνεις ταξίδια, να γνωρίσεις κόσμο, να διασκεδάζεις, ν’ απολαύσεις τους φίλους σου, να κάνεις τρέλες. Γιατί τέτοια πρεμούρα; Γιατί να τα χάσεις όλα αυτά;
Θα πεις ο έρωτας κι η αγάπη δε σου χτυπάνε την πόρτα κάθε μέρα. Ναι, δεν έχεις άδικο. Αλλά μπορεί ο έρωτας να γίνει το όπλο σου ενάντια σ’ όλες τις απειλές και τους κινδύνους, που ελλοχεύουν σ’ ένα γάμο σε νεαρή ηλικία;
Αν μπορεί κανένα πρόβλημα. Η ζωή δεν έχει κουμπί rewind να τη γυρίσεις πίσω. Γι’ αυτό απόλαυσέ την, όσο μπορείς. Πραγματοποίησε τα σχέδιά σου, γίνε ανεξάρτητος, φτιάξε τον εαυτό σου κι αγάπησέ τον. Τότε μόνο είσαι ικανός να πεις είμαι έτοιμος να πάρω μία απόφαση ζωής, γιατί περί αυτού πρόκειται.
Κάθε πράγμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο, λέει μια παροιμία. Πόσες φορές δεν έχει επαληθευτεί ο θυμόσοφος λαός;
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου