Οι νέες τεχνολογίες και η ανάπτυξη του διαδικτύου έφεραν στη ζωή μας νέους τρόπους κατασκοπείας του αντικειμένου του πόθου μας. Και μιλάω, φυσικά, για το messenger και τις άπειρες λειτουργίες του, που μας βάζουν σε σκέψεις, μας δημιουργούν υποψίες και πολλές φορές μας ανοίγουν τα μάτια. Έχουμε έναν κατάσκοπο να δουλεύει για εμάς, χωρίς εμάς, δίνοντάς μας αναφορά για τα πάντα.
Πού οδηγεί όλο αυτό; Μα, γιατί με ρωτάς; Αφού ξέρεις! Σε ομηρικούς καβγάδες. Είναι ίσως ένας λόγος χωρισμού, αν όχι, απομάκρυνσης τουλάχιστον δυο ερωτευμένων, καθώς ο παρακολουθούμενος αισθάνεται να πνίγεται απ’ τις σκηνές ζηλοτυπίας και τις παρακολουθήσεις του συντρόφου του.
Εντάξει, ας μην το παίζουμε υπεράνω. Όλοι έχουμε παρακολουθήσει μέσω μέσεντζερ εκείνον που μας ενδιαφέρει ή το ταίρι μας. Άλλωστε, στον έρωτα δεν υπάρχει ανωτερότητα, γίνεσαι αγρίμι, αλλιώς δε μιλάμε για έρωτα. Ο πόθος είναι άγριο ένστικτο και πάει πακέτο με την κτητικότητα, την προσοχή και τη ζήλια.
Στέλνεις ένα μήνυμα και βλέπεις απλώς ένα «διαβάστηκε» χωρίς απάντηση, χωρίς φατσούλα, χωρίς τίποτα. Τρελαίνεσαι ή όχι; Τι μήνυμα θέλει να σου περάσει; Ότι αδιαφορεί, ότι δεν τον ενδιαφέρει να σου απαντήσει, ότι είναι απασχολημένος ή απλώς θα απαντήσει αργότερα; Πολλά σενάρια περνούν απ’ το μυαλό σου μέχρι να κατασταλάξεις κάπου. Και φυσικά, όλα ενέχουν μέσα τη ζήλια κι ένα τεράστιο «γιατί».
Να μην αναφέρω τη δυνατότητα να βλέπουμε πότε ήταν η τελευταία φορά που ήταν ο άλλος ενεργός. Δηλαδή, φαντάζεσαι να έχεις στείλει κάτι και να μην απαντήσει σε σένα λέγοντάς σου ότι έχει δουλειά, αλλά εσύ να τσεκάρεις ότι ήταν «μέσα» εκείνη την ώρα; Να αναφέρω και την άλλη περίπτωση, που σου λέει «αγάπη μου κοιμόμουν, δεν είδα το μήνυμά σου». Εσύ όμως ξέρεις, γιατί είσαι άσσος στην κατασκοπεία, αλλά και να μην είσαι το messenger, θέλεις δε θέλεις, σε κάνει. «Πού τα πουλάς αυτά βρε;» σε εμάς τους διαδικτυακούς ντετέκτιβ; Είναι δυνατόν να ξεφύγει κάτι από κάποιον ερωτευμένο;
Φυσικά, δεν αρέσει σε κανέναν να γινόμαστε stalkers και να είμαστε όλη μέρα πάνω απ’ το προφίλ του, ούτε να κάνουμε ότι δεν είμαστε, ενώ είμαστε. Ξέρετε εσείς. Η ελευθερία του καθενός είναι αδιαπραγμάτευτη κι ο καθένας δε θέλει να νιώθει ότι πνίγεται απ’ το ενδιαφέρον του άλλου ή ότι δεν έχουμε άλλα ενδιαφέροντα. Με τρεις κουβέντες, μη γίνεστε φορτικοί.
Στέλνεις κάτι κι αντιλαμβάνεσαι ότι σε αποφεύγει. Δε διαβάζει καν αυτό που έχεις στείλει, ενώ εσύ βλέπεις τη δραστηριότητά του. Προφανώς κι αυτός είναι λόγος καβγά. Ωστόσο, σκεπτόμενος ψύχραιμα πρέπει ν’ αντιληφθείς ότι κι αυτό είναι ένα μήνυμα. Για να μη διαβάζει τα μηνύματά σου, όπως κι αν τα βλέπει και δεν απαντά, σημαίνει ότι δεν ενδιαφέρεται κι απλώς περνά την ώρα του ή υπάρχει κάτι πιο ενδιαφέρον για εκείνον.
Το messenger αποτελεί έναν πολύτιμο κι έμπιστο βοηθό στην παρακολούθηση του ανθρώπου που μας αφορά. Εντάξει, δε στήνουμε και διαδικτυακό καραούλι, αλλά τσεκάρουμε αν όντως ο άλλος λέει αλήθεια, τι κάνει και πού βρίσκεται. Αποτελεί αφορμή για καβγάδες, αλλά κι ένδειξη αλήθειας ή αναλήθειας. Όποιος ενδιαφέρεται, επικοινωνεί, δεν κρύβεται, δε λέει ψέματα, δεν αγνοεί. Μη τα βάζεις λοιπόν με τους άλλους, αλλά με τον εαυτό σου που επέλεξες ν’ ασχοληθείς μαζί τους.
Κάθε δείγμα αδιαφορίας, ψέματος ή απιστίας μέσω μέσεντζερ είναι ένας λόγος ν’ αναθεωρήσεις τις επιλογές σου. Η επικοινωνία έχει φθαρεί αρκετά διαδικτυακά χάνοντας την αμεσότητα της προσωπικότητας και της φωνής του άλλου, χάνοντας τη μοναδικότητα να του μιλάς τετ α τετ. Ωστόσο, μας λύνει τα χέρια με την ευκολία, τη μείωση αποστάσεων και το γρήγορο τρόπο ανταπόκρισης.
Η αδιαφορία στο μέσεντζερ είναι αδιαφορία στην επικοινωνία. Είναι λάθος επιλογή ανθρώπου. Χρησιμοποίησε αυτόν το σατανικό σύμβουλο για να μάθεις και ν’ αποφασίσεις αν αξίζει ν’ ασχοληθείς. Μην καβγαδίζεις αδίκως. Το κουβαδάκι σου και σ’ άλλη συνομιλία!
Συντάκτης: Αναστασία Νάννου
