Μην το πολυσκέφτεσαι, στείλε αυτό το μήνυμα!

Όλοι ξέρουμε πως όταν βρίσκεσαι στην αρχή μιας κατάστασης η σύνταξη μηνύματος δεν είναι κάτι απλό, κάτι εύκολο. Είναι μια ιεροτελεστία, είναι μια κίνηση ικανή να διαμορφώσει το μέλλον σου με αυτόν τον άνθρωπο. Είναι μια διαδικασία για την οποία πρέπει να συμβουλευτείς όλους σου τους φίλους, ώστε να έρθουν τα αποτελέσματα που περιμένεις. Ή τουλάχιστον, έτσι νομίζεις.

Θέλεις πολύ να στείλεις αυτό το μήνυμα, αλλά συνεχώς το αναβάλλεις, βρίσκοντας τη μια δικαιολογία πίσω απ’ την άλλη. «Είναι πολύ νωρίς, είναι σειρά του άλλου να στείλει, εγώ έστειλα χθες άρα ο άλλος σήμερα, δε θέλω να νιώσει πίεση ενώ είμαστε στην αρχή». Αυτά είναι λίγα παραδείγματα από το τι επικρατεί στο κεφάλι σου και δε στέλνεις αυτό το ρημάδι το μήνυμα.

Δε λέω, καλό είναι να είσαι προσεκτικός. Να μην τρέχεις πίσω από κανέναν, να μην παρακαλάς, να μην πιέζεις αλλά και να μην πιέζεσαι. Έχεις σκεφτεί όμως ποτέ ότι με το να το υπεραναλύεις τόσο, χάνεις την ουσία;

Ο χρόνος που χρειάζεται για να δώσεις λύση στο πρόβλημά σου και να σταματήσουν οι πονοκέφαλοί σου, είναι μόλις μερικά νανοσεκόντ, καθώς τόσο παίρνει για να πατήσεις το κουμπί «αποστολή». Πάντα το να κάνεις αυτό που αισθάνεσαι θα είναι η καλύτερη επιλογή και στη συγκεκριμένη περίπτωση να στείλεις αυτό το μήνυμα που τόσο πολύ λαχταράς. Αν δε σου καιγόταν καρφί, κι ήσουν «στείλει-δε στείλει εγώ θα ‘μαι καλά», τότε ναι, προφανώς και δε θα στείλεις κάτι γιατί δε σε νοιάζει και τόσο. Αφού καίγεσαι όμως, βρε πουλάκι μου, τι το αναβάλλεις, μου λες;

Στέλνοντας μήνυμα, παίρνεις όλες τις απαντήσεις που χρειάζεσαι. Ο τρόπος με τον οποίο θα σου απαντήσει ο άλλος θα σε κάνει να καταλάβεις αν υπάρχει το ίδιο ενδιαφέρον και από την πλευρά του. Γιατί δηλαδή να περιμένεις από τον άλλον κάτι που μπορείς κάλλιστα να κάνεις και μόνος σου;

Το αστείο είναι ότι καμιά φορά ο άλλος μπορεί να ‘ναι τόσο ντουγάνι όσο εσύ και να θέλει κι αυτός να στείλει αλλά να περιμένει από εσένα. Τέλειο;

Μη νομίζεις λοιπόν ότι με το να στείλεις ένα μήνυμα δείχνεις ότι παρακαλάς, ότι έχεις καψουρευτεί κι ότι ήδη ψάχνεις βέρες κι εκκλησία για το γάμο σας. Κάνεις αυτό που πραγματικά νιώθεις και νομίζω πως αυτό είναι το πιο σημαντικό από όλα.

Είσαι ένας άνθρωπος ξηγημένος, που δείχνεις το ενδιαφέρον σου όσο πρέπει. Διεκδικείς αυτό που θες, τόσο γιατί δε γουστάρεις να περιμένεις πότε θα ξυπνήσει ο άλλος, όσο και γιατί θες να είναι ξεκάθαρα τα πράγματα στον ορίζοντα. Να ξέρεις τι θα κάνεις κι εσύ με τη ζωή σου, βρε παιδί μου.

Επίσης, καλοί και οι φίλοι, δε λέω, αλλά σε αυτήν την αποστολή δεν τους χρειάζεσαι. Την καλύτερη απάντηση να σου πουν δε θα έχει καμία αξία, καθώς δε θα είναι κάτι πραγματικά δικό σου. Άλλωστε, εσύ έχεις βγει με αυτόν τον άνθρωπο, εσύ έχεις μιλήσει μαζί του, εσύ νιώθεις πράγματα για αυτόν. Αν υπάρχει ένας άνθρωπος που μπορεί και πρέπει να επικοινωνήσει μαζί του, αυτός είσαι εσύ και κανένας άλλος.

Και τέλος, μην το σκέφτεσαι τόσο. Συγκεκριμένα, μην το σκέφτεσαι καν. Όσο πιο αυθόρμητο είναι ένα μήνυμα, τόσο πιο αληθινό και συνεπώς τόσο πιο ωραίο. Θες να μάθεις τι κάνει; Στείλε αυτό, «τι κάνεις;». Δεν είναι ανάγκη να αποστηθίσεις όλη την ποιητική συλλογή του Ελύτη ή του Καβάφη για να εντυπωσιάσεις τον άλλον. Ειδικά στην αρχή, όσο πιο απλός είσαι με τα λόγια σου, τόσο κι ακόμη περισσότερο εντυπωσιάζεις τον άλλον.

Κάνε λοιπόν αυτό που πραγματικά νιώθεις, γιατί δεν έχεις να χάσεις τίποτα. Αντιθέτως, με το να σκέφτεσαι αν πρέπει να στείλεις, τι πρέπει να στείλεις και πότε πρέπει να στείλεις, χάνεις χρόνο από τη ζωή σου και μάλιστα σπουδαίο. «Πρέπει». Τι πάει να πει πρέπει στην τελική;

Κάνε αυτό που θες, άνθρωπέ μου, κι αν δε βρεις την ανταπόκριση που περίμενες, φεύγεις. Τόσο απλό.

Άντε, καλή επιτυχία!