Η καψούρα μπορεί να έρθει και στο τέλος μιας σχέσης

Ζεις κάτι και πιστεύεις πως όλα είναι ακριβώς όπως τα θες και τα φανταζόσουν. Παρ’ όλα αυτά δεν είσαι ερωτευμένος κι απλώς περνάς καλά. Ζεις όμορφες στιγμές κι έχεις βρει έναν άνθρωπο που σε κατανοεί και σ’ αγαπάει. Κάποια στιγμή όμως η πλήξη, η ανία κι η ρουτίνα είναι μερικά απ’ τα συναισθήματα που σας κάνουν να τελειώσετε αυτή τη σχέση. Στην αρχή νιώθεις να ξεκουράζεσαι και να ανακουφίζεσαι, μιας κι όσα θεωρούσες πως σ’ έπνιγαν σαν θηλιά γύρω απ’ το λαιμό σου, τώρα δεν υπάρχουν πλέον.

Περνάει ο καιρός κι αρχίζουν να σε κατακλύζουν οι αναμνήσεις των όσων ζήσατε. Ενώ πίστευες πως αυτός ο άνθρωπος ήταν το εμπόδιο ανάμεσα σε σένα και στον έρωτα κι ότι φεύγοντας από κει σίγουρα θα έβρισκες κάτι να σε γεμίζει περισσότερο, συνειδητοποιείς πολύ απλά ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Αντιθέτως η ερωτική σου ζωή δεν εξελίχθηκε και τόσο ικανοποιητικά όσο πίστευες κι ονειρευόσουν.

Ανυπομονούσες να απολαύσεις τη μοναξιά σου και να μπορείς να έχεις επιλογές όσον αφορά τις συντρόφους σου και τη ζωή σου κι αντί αυτού, έκανες σύντροφο το αλκοόλ και ξεφυλλίζεις άλμπουμ με φωτογραφίες σας και πηγαίνεις σε μέρη που πηγαίνατε μαζί. Προσπαθείς να μάθεις νέα του κι αγωνιάς αν τελικά προχώρησε κι έφτιαξε τη ζωή του.

Αυτόν τον ίδιο άνθρωπο που είχες για δεδομένο κι έδιωξες ή δημιούργησες συνθήκες για να φύγει, τώρα τον ψάχνεις παντού. «Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα». Αυτόν τον οποίο πίστευες πως χόρτασες και μάλιστα ένιωθες να μπουχτίζεις από όσα σου έδινε, αυτός νιώθεις τώρα να σου λείπει αφόρητα.

Η καψούρα κι ο έρωτας καμιά φορά κάνουν την παρουσία τους ετεροχρονισμένα και μοιάζει σαν να σ’ εκδικείται ο ίδιος σου ο εαυτός για την υπεροψία και την απαξίωση που έδειχνες στα όσα είχες την τύχη να γνωρίσεις. Πόσο άπληστοι κι αδιάφοροι μπορεί να γίνουμε οι άνθρωποι, νομίζοντας πως ο κόσμος γυρίζει γύρω μς και όλα θα τα φέρουμε στα μέτρα μας.

Και τώρα τι γίνεται; Πώς γυρίζει πίσω κάποιος που «πετάχτηκε» έξω απ’ τη ζωή σου, λες και περίσσευε ή λες και ήταν εμπόδιο στην ευτυχία σου; Τώρα κατάλαβες την αξία του, τώρα τον ζητάει η καρδιά σου κι η σάρκα σου, τώρα γυρίζεις σε όλα τα δωμάτια για να τον βρεις, τώρα κοιτάς το κινητό να δεις μήνυμά του, τώρα αγοράζεις την αγαπημένη του σοκολάτα, τώρα ακούς το αγαπημένο του τραγούδι. Τώρα, όλα τώρα. Μα στο τότε πού ήσουν;

Πόσο να σε περιμένει η ζωή για να καταλάβεις και να εκτιμήσεις τις ευκαιρίες που σου δίνει; Έκλεισες τα μάτια και γύρισες την πλάτη, κλείδωσες την πόρτα και κοιμήθηκες με ήσυχη συνείδηση, ενώ διέπραττες άθελά σου έναν φόνο που τώρα θες να διαγράψεις απ’ τα πρακτικά.

Τον αγαπάς αυτόν τον άνθρωπο ε; Έπρεπε να φύγεις μακριά του για να καταλάβεις τα συναισθήματά σου, να τα ζυγίσεις, να τα μετρήσεις και να τα αναγνωρίσεις; Κατανοητό. Άλλωστε δεν έχουμε όλοι τον ίδιο χρόνο για να κατανοούμε καταστάσεις ή συναισθήματα. Υπάρχουν κι άνθρωποι που «ξυπνούν», τρώγοντας χαστούκια.

Χρειαζόσουν ίσως κι εσύ να σε χαστουκίσει η πραγματικότητα για να συνειδητοποιήσεις τι σου συμβαίνει. Πήγαινε και πες του ό,τι νιώθεις και πού ξέρεις, ίσως να μην είναι τόσο αργά και ν’ ανταποκριθεί σε όσα του ζητάς. Όλα εξαρτώνται απ’ το πόσο βαθιά είναι η πληγή που του άνοιξες και πόση αγάπη κρύβει μέσα του για σένα.

Βλέπεις, οι άνθρωποι δε συγχωρούν με τη λογική αλλά με την καρδιά. Πριν πας μόνο σκέψου σοβαρά και αυτομαστιγώσου αν χρειαστεί, δεν έχεις το δικαίωμα επειδή κατάλαβες πόσο πολύ τον αγαπάς, να τον παίζεις σαν τις χάντρες σε κομπολόι. Οι ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι καφενείο να μπαίνεις να παραγγέλνεις τον καφέ σου, να περνάς την ώρα σου και να φεύγεις όποτε σου καπνίσει. Κι αν ο συγκεκριμένος άνθρωπος σε αγαπάει τόσο ώστε να μη σηκώνει ασπίδα προστασίας γιατί σε εμπιστεύεται, οφείλεις να το κάνεις εσύ.

Κάνε την αυτοκριτική σου και μείνε μόνος σου για όσο χρειαστεί ώστε να καταλάβεις αν όσα σε τραβάνε πίσω και σου δείχνουν το δρόμο της επιστροφής, είναι πέρα για πέρα αληθινά ή απλώς οδηγείσαι εκεί γιατί δε βρήκες τίποτε καλύτερο προς το παρόν. Ή μήπως απλώς γυρίζεις γιατί εγωιστικά πιστεύεις ότι σου ανήκει αυτός ο άνθρωπος και απλώς τον θες στη ζωή σου, καταστρέφοντας έτσι τη δική του.

Σκέψου και πράξε, γιατί η αγάπη για κάποιον σημαίνει να τον βάζεις πάνω από σένα, αν όντως ισχύει κάτι τέτοιο, τότε πήγαινε πες το κι ας φας τα μούτρα σου. Το «ποτέ δεν είναι αργά» ειπώθηκε από κάποιους που η προσπάθεια κι η τόλμη τους απέδωσε αυτό που ήθελαν πραγματικά.